Microsoft Word navoiy favoidul kibar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
73
Holini naylab nihon tutsun Navoiy xastakim,
Yetsa ashkin oh urar, yig‘lar agar ohin tiyor. 
¤ Bu g‘azal «Navodir un-nihoya» devonidan kiritilgan bo‘lib, qo‘lyozmada 
So‘zu yoru yordin so‘rmongki, hijron dashtida
Qolg‘ali bekas unut bo‘lmish manga yoru diyor 
bayti bor, ammo u «Xazoyin ul-maoniy»ning XV—XVI asr qo‘lyozmalarining birortasiga ham 
kiritilmagan, shuning uchun mazkur bayt tushirib qoldirildi. 
138
Parvona qanoti arokim dog‘ ila qondur,
Hajr o‘tiyu g‘am yarasidin ikki nishondur. 
Sarig‘, qizil alvon bila xil’atlaring, ey gul,
Ra’nolig‘ erur, ulki libosingda ayondur. 
Ul ko‘z qorasi hay’ati majruh ko‘ngulda,
Hijron o‘tidin ikki yangi dog‘i nihondur. 
Ko‘nglumniki pargolalar etti g‘ami hajring,
Lola varaqidek borida dog‘ ila qondur. 
La’lingdin agar qatrai qon qilsa tarashshux,
Tufroqqa tomizmaki, aning tufrog‘i jondur. 
Bu gulshan aro bo‘yi vafo yetmadi guldin
Bulbulg‘aki, ming navha bila da’bi fig‘ondur. 
Shavq o‘tig‘a yonmoqqa o‘zni urdi Navoiy,
Qovdung, kelu lutf aylabon ul telbani yondur. 
139
To buzug‘ ko‘nglum aro zulfung xayoli aylanur,
Ajdahoedurki, bir vayrona nchra to‘lg‘anur. 
Ahli dard ohu fig‘onidur, emas ko‘su nafir,
Sayr uchun ul xo‘blar shohi qachonkim otlanur. 
Gar tanimda dog‘lardur, vah, ne tong toshida dog‘,
Notavonekim, ichi hijron o‘tidin o‘rtanur. 
Har shararkim, o‘tlug‘ ohimdin borur gardun sari,
Ahli ishq arvohi o‘rtonmakni andin o‘rganur. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
74
Ravshan etmas bazmni husn ahli sepdek, kim etar
Dahr yorutmog‘ni gar anjum quyoshqa o‘tkanur. 
Chun bu gulshan bevafodur, jom davrig‘a to‘kar,
Necha pora siymkim, umrida nargis qozg‘anur. 
Andoq uyqug‘a Navoiy bordi hijron shomikim,
Yaxshidur gar hashr g‘avg‘osida dog‘i uyg‘anur. 
140
Teshildi xasta ko‘ngul, ishq tig‘i etkach zo‘r,
Kirar anga qora qayg‘u sipohi uylaki mo‘r. 
Yuzi ko‘zumdayu g‘oyibmen andin, aylama ayb,
Sirishkining suyi rangin ne nav’ bilsun ko‘r. 
Labing xayolida sho‘roba to‘ksam, andin erur
Ki, bir chuchuk berur ul yerdakim, su bo‘lg‘ay sho‘r. 
Ajab emas ishimiz dayr aro gadolig‘ esa,
Nedinki, mug‘bachalar qildi bizni muflisu o‘r. 
Agarchi mahvashim rustoyi oyindur,
Valek shahru viloyatqa soldi g‘orati g‘o‘r. 
Bu dasht sathida jomi Jam ichra ko‘p boqtim,
Qadah keturki, ne Bahrom zohir o‘ldi, ne Go‘r. 
Navoiy aytsa abyot ul oy mehrinda,
Kerakki nag‘masi bo‘lsa bayotiyu mohur. 
141
Itlaring xayli meni o‘ldi gumon ayladilar,
Ki, boshimda kecha to subh fig‘on ayladilar. 
Qatlima xat yozib afloku nigin anjum o‘lub,
Yuz tuman yerda bu mahzarni nishon ayladilar. 
Ne balo erkin ul oykim, ko‘zu qoshin aflok
Fitnai olamu oshubi jahon ayladilar. 
Ishq savdosi jahon ichra yoyildi, garchi
Ani savdozada ko‘nglumda nihon ayladilar. 
Maxlasim yo‘q tirik andin, ne qilay, ey ashob,
Dard ila ishqi chu ko‘nglumni makon ayladilar. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar