Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
202
Qulog‘i la’li hamonoki dur ermish, chu meni,
Begunoh ayladi qatl, ani tutubdur qonim.
Mehriga rishtai jon bog‘ladimu ko‘z qorasin
Surtsam
erdi anga, qolmas edi armonim.
Bu sifatlar bila mavsuf kim erkin desalar,
Bo‘la olmas kishi olamda magar sultonim.
Faqr ko‘yida gadolig‘ chu erur sultonlig‘,
Saltanat moyilidur xotiri besomonim.
Menu mug‘ dayri aro mug‘bachalar ishqiki bor,
Ul gadolig‘da jahon shahlarig‘a farmonim.
Piri dayr aylasa bir jomi may ehson, qilg‘ay
Mast olam elini jomi mayi ehsonim.
Ne uray lof Navoiy kebi chun o‘lsa iti,
Itlari xayli aro itcha dog‘i yo‘q sonim.
397
Ayladim
azmi safar, bo‘lg‘ay debon ishq o‘ti kam,
Ul xud afzun bo‘ldi har manzil demaykim, har qadam.
Qaysi manzilni qadam har damki, urdum yo‘l aro,
G‘am sipohi xayli ko‘rguzdi ul o‘tdin bir alam.
Sayrkim, derlar kam aylar ishqni ko‘r, ey rafiq
Kim, jahon ovorasi bo‘ldum, g‘alat chiqti bu ham.
Hajr vodiysig‘a qilmang azm oshiqlarki, bor,
Har xasi bir tig‘i mehnat, har toshi bir ko‘hi g‘am.
Ko‘yining devori
ustimga yiqilsa yaxshiroq,
Andin ayru jilvagohim bo‘lg‘ucha avji haram.
Ishq ila toptim adam sahrosidin mulki vujud,
Oshiq o‘ldum, dard qilg‘uncha vujudumni adam.
Ko‘p xirad xattin Navoiy sari chekma, ey rafiq
Kim, anga kilki qazo oshiqlig‘ aylabtur raqam.
398
Tutqaln shirin labing shoxi shakardur barmog‘im,
Baski, so‘rmoqdin ani ayrilg‘udektur tirnog‘im.
Istaram ko‘r aylagay nazzora ahlin rashkdin,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: