www.ziyouz.com kutubxonasi
207
Qattiq ahvolimg‘a yig‘laydurg‘an elni dema do‘st,
Do‘stlar o‘lmish, o‘lum holig‘a yetmish dushmanim.
Dayr eshikinda tanim dafn aylasang, ey mug‘bacha,
Boda loyidin gahe topqay imorat madfanim.
Dasht aro so‘r, ey Navoiy, jonu ko‘nglum saydini
Kim, bukun ov azmi qilmish qotili sayd afganim.
406
Shabiston ichra kirgach, sham’larning nurin etting gum,
Kecha yorug‘roq o‘lgach, tiyraroq bo‘lg‘an kebi anjum.
Chu sensen ayni insoniyat, o‘lsang diydadin pinhon,
Qorang‘udur jahon andoqki, ko‘zda bo‘lmasa mardum.
Ne tunkim, xoru xoro ustida ko‘yungda yotqaymen,
Degaymenkim, yonim ostidadur sinjob ila qoqum.
Otang oyu onang xurshid edi erkinki, sen tug‘dung,
Vale husnu latofatda ne ab o‘xshar sanga, ne um.
Agarchi ishq bahri hajr daryosidin a’zamdur,
Va lekin gar kichikroqdur, pur ofatroqdurur Qulzum.
Quyoshdektur to‘la kup og‘zi davridin mayi sofiy
Ki, gar bo‘ldi quyosh avlo bukim, garduncha bo‘lg‘ay xum.
Agar ma’shuqi zebo bo‘lsa, ne barlosu ne lo‘li,
Nafis ar bo‘lsa kolo, mulki ne Bag‘dodu ne Torum.
Xaloyiq kulmagin o‘z holima ko‘rganda yig‘larmen,
Junun ko‘rgilki, chun dardimg‘a yig‘larlar, kelur kulgum.
Navoiy, shahr eli ishg‘olidin gum bo‘ldi maqsudung,
Bulardin istasang maxlas, fano dashtida bo‘lg‘il gum.
407
Charxdin gar hardam ermas bir azog‘a kuymakim,
Nega tikkan soyi chok o‘lmoq keraktur ko‘nglakim.
Sahl erur ko‘nglakki, hijron o‘qiyu g‘am tig‘idin,
Tikmaku chok aylamakka mubtalodur ko‘krakim.
Har zamon ko‘zdin yoshim emgaklagan bir yoshdek,
Mayl etar tufroqqa, vah, o‘lturgusi bu emgakim.
Bejigar bo‘lsam balo tortarg‘a, vah, emdi ne tong,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
208
Bordi ko‘zdin chun bag‘ir pargolasidin ko‘prakim.
Har tong erta cheksa gardun subh tig‘in qatlima,
Tong emaskim, bordur ul dushmanlar ichra ertakim.
Ayshu rohat qushlarnn sayd aylay olmon, garchi bor
Ko‘z yoshidin donayu jon rishtasidin ilmakim.
Ey Navoiy, buki gardun evrulur fonusdek,
Ko‘ngliga kor etti go‘yo sham’ yanglig‘ kuymakim.
408
Qaysi taqvo xirmanin fisq o‘tidin kuydurmadim,
Qaysi tavba naxlini nafs ilgidin sindurmadim.
Turmay oqsa ko‘zdin ashkim ne ajabkim, tavbadin
Garchi ko‘p so‘z dedim, ammo bir so‘zumga turmadim.
Xo‘blar ishqida ko‘z birla ko‘ngul bedodidin,
Ne baliyatlarki munglug‘ boshima kelturmadim.
Jom barqidinmu zuhdum xirmanin kul qilmadim,
Boda saylidinmu aqlim qasrini indurmadim.
Lolaruxlardinmu har dam qilmadim ashkimni qon,
Sarv qadlardinmu gardung‘a fig‘on yetkurmadim.
Dayr piri ilgidinkim, bog‘ladim zunnorni,
Mug‘bacha ollida mushafni magar kuydurmadim.
Qaysi sho‘xi bodapaymo bazmidin surgach meni,
Nangsizlikdin yirog‘roq turubon telmurmadim.
Masti loya’qil yaqo yirtib, ayog‘u bosh yalang,
Yig‘lamoqdin kimnikim, o‘z holima kuldurmadim.
Yo rab, o‘z tavbamg‘a yo‘qtur e’timodim, sen magar
Tavba bergaysenki, men aytib bajo kelturmadim.
Bermading tavfiq, yo‘qsa ne uchun har qatlakim,
Tavba sindurdum, o‘zumni g‘ussadin o‘lturmadim.
Ey Navoiy, istasang tinmoq, ishing tengriga sol,
Yo‘qsa men say’ aylabon, sendin ko‘ngul tindurmadim.
409
Vasling istab o‘qdek etkay erdi sur’at paykarim,
Naylayinkim, hajr o‘qi paykonlaridur langarim.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |