Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
82
Ey Navoiy, shoh G‘oziy gavhari nazming bilur
Kim, fido har lafzig‘a ko‘zdin durri maknun etar.
156
Ne naxl qomat ekinkim, ko‘ngul
xarobi erur,
Ne turrakim, qora jonimda pechu tobi erur.
Dedi ko‘zi: seni bir g‘amzada halok aylay,
Hanuz g‘amzada ko‘nglumda iztirobi erur.
Firoq shomiki, ahli xirad berur pandim,
Magarkn, do‘zax ulu bu aning azobi erur.
Jamoldin garaz ul chehradur,
bu turfa varaq
Magarki, husn kitobining intixobi erur.
Tanimda yuz alifu yuz tugandin o‘lg‘an sifr,
Magar ko‘ngul alamu ranjining hisobi erur.
Sabo nasimi aningdek esar chamandinkim.
Degaysen, ahli vafo umrining shitobi erur.
Navoiy o‘ldiyu jon topti la’lgun maydin,
Magarki, soqiyi gulchehra la’li nobi erur.
157
Har necha yetkursa ul sho‘xi sitamgar intizor.
Naylagumdur tortman men zori muztar intizor.
Vah, ne tun erdi bukim, kelgay deb ul sham’i chigil,
Shomdin to subh tortarmen sarosar intizor.
Jon tilar bo‘lsa, ravon beray ko‘ngulkim, bu mato’
Arzimas tortar uchun ul huri paykar intizor.
Javru lutfi har ne kelsa shodmenkim, yo‘qturur
Ixtiyorim, yordin gar kom erur, gar intizor.
Har kun ul oy intizoridin kuyubmen onchakim,
Boqsa, bir hijron tunicha bor ekin har intizor.
Ul quyoshning gomi
davri yetsa xushtur subhi vasl,
Bersa ham bir yilcha tun charxi mudavvar intizor.
Soqiyo, hijron xumori lolu madhush aylamish,
Bermagaysen bizga yetsa davri sog‘ar intizor.
Va’da qildingkim, kelay qatlingg‘a, vah, lutf aylakim,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: