Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
10
Navoiy, bu husni kaloming bila
Emas hojat ehsonu tahsin sanga.
18
Telba ko‘nglum yorasi hadsiz tani uryon aro,
Uyladurkim, yer tutar devonae vayron aro.
Buki, la’ling nuktasi har dam o‘lukni tirguzur,
Kirdi Ruhulloh, magar ul chashmai hayvon aro.
La’l yozilg‘on kebidur la’l
aro qilsang nazar,
Ko‘zki hayratdin tikibmen ul labi xandon aro.
Qatra su ichra, degaykim, bargi gulning aksidur,
Qatra qonim rangini kim ko‘rsa ul paykon aro.
Qomating yodida ko‘nglum
ichra har keskan alif,
Rost bo‘lmish ul alifdekki, yozilg‘ay jon aro.
Jon fidong o‘lsun, habibimkim, hamono bor edi,
Qasdi mahluqot aro insonu sen inson aro.
Ey Navoiy, istasangkim o‘lmagay el darddin,
Dardi holingni dema nazm aylabon afg‘on aro.
19
Soqiyo, naqdi
hayotim javharidur jom aro
Kim, erur jom ichra may, aksing mayi gulfom aro.
Lojuvardi charx jomida shafaqdin quydi may,
Quy shafaqgun bodasin ham lojuvardi jom aro.
Mast o‘lub bir dam shabob ayyomini tut mug‘tanam
Kim, yigitlik dam-badam o‘tmakdadur ayyom aro.
Bir zamon ayrilma ahbobi neku farjomdin
Kim, erur oxir judolig‘ dahri nofarjom aro.
Bo‘lmasa ashrof sofiy, no‘sh bazmi xushturur,
Mastlig‘ dayr ichra ham arzoli durdoshom aro.
Chun qotiq hangomadur rihlat,
icharmen tunu kun
Kim, o‘zumni aylagaymen bexud ul on hangom aro.
Dahr no‘shi komig‘a bo‘lma, Navoiy, g‘arrakim,
Tegmasun nokomlig‘ning neshi andin kom aro.
Dostları ilə paylaş: