Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
97
Xasta ko‘nglum azm etar ul sarikim, jonon borur,
Dam-badam jon ham chiqar, go‘yo bu ham ul yon borur.
Ko‘nglum ichra to‘qtamas la’ling
xayoli bir zamon,
Ne ajab o‘lsam, bu zaxmimdin chu har dam qon borur
Ondakim sensen yetar beshak fig‘onim, ey quyosh,
Men bora olmon, netay, ul yerdakim, afg‘on borur.
Qomating
jon qasdi etsa, kirpikingdur rahnamoy,
Har qayon o‘q borsa, aning ollida paykon borur.
Yod etarlar vodii ishq ahli Majnun sayrini,
Bexabar har yon quyundekkim, bu sargardon borur.
Yo‘ldin oxir surma sultonmen debon darveshni,
Yod et: ul yo‘ldinki ham darveshu ham sulton borur.
Hajrdin andoq zaif o‘lmish Navoiy, ey pariy
Kim, qayonkim borsa sendek xalqdin pinhon borur.
188
Ko‘nglumni figor ettingu jonimda balodur,
Bilmon yana, ey sarv, boshingda ne havodur.
Qoshingda girih,
yuzungga ter, ollinga sandal,
El jonig‘a ul shaklni, bilmon, ne balodur.
O‘z darding unut bo‘lg‘ay agar shammae bilsang,
Hajring tuni ichra bu uqubatki mangodur.
Jon evrulubon boshinga sen chirmab o‘zungni,
G‘uncha kebikim, girdida sargashta sabodur.
Ko‘nglum solibon
nabz kebi borur ilikdin,
Nabzing sari ko‘rsamki tabib ilgi borodur.
Afg‘onki, xazon mehnatidin qolmadi solim,
Har sarvi gulandomki bu gulshan arodur.
Yo rabki, Navoiy g‘amu dardig‘a davo ber
Kim, yor salomatlig‘i dardimg‘a davodur.
189
Ko‘zum yoshiki yurak qonig‘a tutosh ko‘runur,
Berur qonimg‘a tonug‘luq, agarchi yosh ko‘runur.
Labini so‘rg‘ali aqlim junung‘a bo‘ldi badal,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
98
May ichsa tez o‘lur el, sog‘da gar yovosh ko‘runur.
Shikasta ko‘ngluma oz g‘am bo‘lubturur kulli,
Kesak qanoti sinuq qush ko‘ziga tosh ko‘runur.
Ne kunki yuzini ko‘rsam,
tushumga kirsa ne tong
Quyoshqa boqsayu ko‘z yumsa ham quyosh ko‘runur.
Ne rud oqizding ulus qonidinki, tegrangda
Nazarda soy toshidek necha boqsa, bosh ko‘runur.
Mug‘ eshikin to‘radek yop yuzungg‘akim, gardun,
Quyosh sinoni chekib tavrida savosh ko‘runur.
Navoiyning bu namozi ne nav’ ekin, yo rab,
Ki, sajda vaqti ko‘ziga ul egma qosh ko‘runur.
190
Bag‘rimni tig‘i
hajr ila yuz pora qildilar,
To yor ko‘yidin meni ovora qildilar.
Butkudek erdi vasl ila ko‘nglum jarohati,
Hijron qilichi birla yana yora qildilar.
Mazmuni o‘lmaku oti hijron g‘ami degan,
Yuz ming jafoni jonima yakbora qildilar.
Turg‘an yoshim oqizdilar ul oy firoqida,
Sobitlarimni kavkabi sayyora qildilar.
Voiz uni surud erur ishg‘oli ayshig‘a,
Qismat kunida aniki mayxora qildilar.
May tutki, jom davrida-o‘q toptilar iloj,
Jam’iki charx davrini nazzora qildilar.
Yo rab, ne dey alarniki,
miskin Navoiyni
Behushu aqlu bedilu bechora qildilar.
191
Har niyozu ajzkim, bu joni noshodimda bor,
Vahki, yuz ming oncha noz ul sarvi ozodimda bor.
Va’dai mehru vafog‘a munkir o‘lma, ey pariy,
Kim necha Majnunu vola men vale yodimda bor.
O‘tidin Majnunning, ey roviy, ne hayrat qilg‘amen,
Menki, yuz parvona andoq mehnatobodimda bor.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: