www.ziyouz.com kutubxonasi
182
Ko‘zung jayronlari o‘ynarg‘a go‘yo lolazor etting.
Shah o‘ldung, ey mahi mahmilnishin, shahring sening urdu,
Bu ma’nidin saropardangni tegrangda hisor etting.
Magar qonlig‘ ko‘ngulning qushlaridur yondoshib uchqan,
To‘nungda tugmakim, yoquti ahmardin qator etting.
Ko‘ngullarning qorarg‘an ro‘zgori chun soching erdi,
Tarab ani, ko‘ngullarni parishonro‘zgor etting.
Yungin yulg‘an kabutardek bari ajzosi ko‘nglumning
Tushuklardur, magar ignang bila ani figor etting.
Magar gulrang maydin erdi yo gulgunadin bukim,
Yuzungni gulgul aylab, ko‘nglum ichra xor-hor etting.
Netib ko‘ngli qushi chiqqay Navoiyning sochingdinkim,
Chu sen ul to‘rga bo‘ynin, ayog‘in ustuvor etting.
357
Dudi ohimning quyuidek pech ila tobin ko‘rung,
Tiyra hajrim oqshomining bahri girdobin ko‘rung.
Qushkim ul oydin keturmish noma, har tirnog‘idin,
Choklar bo‘lgan ko‘ngul elturga qullobin ko‘rung.
Hinduni sohirdurur davri zanaxdonida xol,
Tavqi g‘abg‘ab shaklidin bir aksi mehrobin ko‘rung.
Ishq o‘ti tug‘yonndin jonimki, bo‘lmish tashnalab,
Daf’ig‘a ul oyning ikki la’li serobin ko‘rung.
Olmag‘an bo‘lsa chuchuk jonim labi birla ko‘zi,
Ham shakarxandig‘a boqing, ham shakarxobin ko‘rung,
Soliki mahrumkim, matlubidin to‘lmish jahon,
Olloh-olloh, jonin o‘rtar dardi noyobin ko‘rung.
Yor ko‘yin istab, o‘zlukdin Navoiy bo‘ldi fard,
Ka’ba ehromig‘a isti’dodu asbobin ko‘rung.
358
Bo‘ldi qotil ko‘z bila zulfi siyahkori aning,
Kofiri masteki, bir yon tushti zunnori aning.
Istasang Layliyu Majnun husnu ishqidin misol,
Men nazirimen munung, yorim namudori aning.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
183
Ko‘rdi ul gul hajridin ko‘nglum shikofin andalib,
Bilmon, afg‘on qildi yo chok o‘ldi minqori aning.
Qo‘yma marham tig‘i zaxmig‘a ko‘ngulda, ey rafiq,
Chiqsa jon ham, chiqmasun ko‘nglumdin ozori aning.
Ko‘ksum uzra dog‘lar bo‘ynumda zulfi toridur,
Toki mushkin rishtag‘a tortildi tumori aning.
Qo‘yma qasring soyasindakim, bu ohu ashkdin
Ham qora bo‘ldiyu ham nam chekti devori aning.
Dayr ko‘yining gadoyimenki, olam shohidur
Mastlig‘ vaqtida bir oshufta xummori aning.
Jom tutkim, tarhini qilg‘an zamon naqqoshi sun’,
Qildi g‘am naqshini xorij davri pargori aning.
Ey Navoiy, la’li jonbaxshi manga bo‘lsa nasib,
Tong emas, har lahza yuz jon qilsam iysori aning.
359
Yana, ey ishq, guli ruxsorin oshubi chaman qilding,
Hazin bulbul tanig‘a har biridin bir tikan qilding.
Ko‘ngulni telba aylab qaydig‘a har yon oqar sudin,
Chaman zanjiri gesusinda yuz chinu shikan qilding.
Sahob atfoli jola toshlarin yog‘durg‘ali, ey gul,
Pariy yanglig‘ zuhur aylab, junun bulbulg‘a fan qilding.
Rayohin xaylini chekmakka yer zindonidin go‘yo,
Bulut ayyoridin har qatra torin bir rasan qilding.
Niholi gul nishiman gulshan etting go‘yi, ey bulbul,
Firoq ichra tikandin bistaru xasdin vatan qilding.
Yuzung sham’ida shabnam, yo‘qsa terdur, soqiyo, vahkim,
Ul anjumdin shabiston ichra qatli anjuman qilding.
Chamanda mast yeldin, vahki, har yon xam bo‘lur guldek,
Zamone jilva aylab, bizni rasvoyi zaman qilding.
O‘luk deb ujbdin zohid anga xilvatni go‘r aylab,
Hamono pardai pindorin, ey gardun, kafan qilding.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |