Saylanma. Abdulla Oripov
www.ziyouz.com kutubxonasi
34
MENGA HAYOTNI BER
Sen mening dardimga qilibsan havas,
Havasing kelibdi shifoxonamga.
Demishsan: - Yor unga omad har nafas,
Ayricha iltifot bor bu odamga....
Sen-ku,
yovqur Inson, sog‘ va salomat,
Tog‘larni yiqadi purkkan nafasing.
Bilmadim, yuz bermish qanday adovat,
Zaqqum dorularga kelmish havasing.
Menga odam fe’li
ayondir bir oz,
Oshnoman men uning ginalariga.
Ajabo, bor ekan sendek ishqiboz,
Doktorning tig‘iyu ninalariga.
Ruhimda osoyish, dilimda charog‘,
Shifokor ahliga o‘qurman tahsin.
Lekin xitob aylay senga ushbu chog‘:
Olgin, dardlarimning olgin barchasin!
Oydin palatalar sengadir tortiq,
Shiftga boqqaningcha qomating kergil.
Menga
bu hashamlar kerakmas ortiq,
Menga o‘z kulbai xonamni bergil.
Jarroh nashtari ham sengadir nisor,
Senga, tabobatning jami malhami.
Menga-chi, bir umr baxsh etsin mador,
Munis do‘stlarimning mehr olami.
Darddan
arimasin vujuding hech bir,
Yo‘ldosh niyatingga yetishgin shitob.
Menga mashaqqatli tiriklikni ber,
Menga bo‘la qolsin mangu shu azob.
Shoir yashamaydi aslo bealam
Va biron kimsaga istamas balo.
Lekin o‘zgalarning
kulfatiga ham,
Hasad qilganlarga shu tilak ravo...
1985
Dostları ilə paylaş: