Microsoft Word turkiy guliston ziyouz com doc

 

RAXOVAT 

 

Raxovat deb tanparvarlik, g’ayratsizlikni aytilur. Umid va sa’yning eng zo’r dushmani raxovatdurki, 

hissiyoti g’ayrat-parvaronamizni mahv va barbod etar va bir necha ma’yusona fikr va xayollarga 

duchor va giriftor etar. Ibn Sino hakim: «Sa’y va harakat ila o’lmak mavti musam-modur. Raxovat ila 

jon bermak ajali qazodur. 

G’ayratsizlik tirik o’lukdin iboratdur. O’luklarning makoni tiriklar orasida emas, tuprog’ 

orasidadur», – demish. 

Luqmon hakim: «Tanparvarlik umid va muvaffaqiyatning quvvatini kesadurgan bir marazdur. 

Saodati insoniyadan mahrum bo’lub, ma’yusona yashamak raxovat, g’ayratsizlik asaridur», – demish.  

Rasuli akram nabiyyi muhtaram sallollohu alayhi vasallam afandimiz: «Allohga sig’iningiz! 

Faqirlikdan ham muhtojlikdan, kishiga zulm qilmakdan, o’zingizga zulm qildurmakdan (saqlaning)», – 

demishlar. 

 

Kishiga dangasalik sha’n-sarofatmi verar?  

Yalqov inson kishiga xayr-u saxovatmi verar?

 

«Bo’lmaganlarga bo’lishma» – dedilar bobolariz,  

Bo’lsa g’ayratsiz agar, millata xizmatmi verar? 

 

ANONIYYAT 

 

Anoniyyat deb xudbin, mutakkabir, manmanlikni aytilur. Manmahlik johilona kibr-u g’ururdan 

paydo bo’ladurgan eng yomon xulqlarning biridurki, kishini har yerda ma’yus va mahjub qilur. Kerak 

inson o’zini olamga tanutmasun, kerak bo’lsa olam o’zini tanub olsun. Bu sifat esa yomon xulqlardan 

hazar qilgan kishilargagina muyassar bo’ladur. Kekkayub o’sub ketgan daraxt yaxshi meva qilmagani 

kabi kibr va manmanlikdan fazilat hosil bo’lmas. Axloqi yaxshi insonlar o’zlaridagi fazl-u kamolot 

asarini xaloyiqg’a xush xulqlik va tavozu’ ila ko’rsaturlar. Rasuli akram nabiyyi muhtaram sallollohu 

alayhi vasallam afandimiz: «Ibodatning afzali tavozu’dur», – deb, bizlarga kibr-u manmanlikni qanday 

zillat va xorlik o’ldig’ini bayon qilmishlar. Alhosil, kibr va manmanlik balosiga giriftor bo’lg’an kishilar 

qayu yerda bo’lsa bo’lsun, duchori ajz-u haqorat bo’lurlar. 

 

Azozil kibr qildi, bo’ldi shayton,

 

Takabburlik qilurmi oqil inson?

 

Tavozu’ pesha qil, aslingni qil yod,

 

Vujuding xok erur, e y, odami zod!