Bu, her şeyden önce, zaten önceden beri yaygın olarak varlığını sürdüren karaborsa faaliyetin yasal statüye kavuşturulması anlamına gelmektedir. Izvestia'nın tahminlerine göre, hizmet sektöründe devlet işletmelerinin cirosu 9,8 milyar ruble iken (1985), karaborsada gerçekleştirilen hizmetlerin değeri yaklaşık 5-6 milyar rubledir (1984). Ayrıca Sovyetler Birliği'nin prestijli iktisat dergisi EKO'nun bildirdiğine göre, otomobil tamirinin %60'ı karaborsa işletmelerde gerçekleşiyor.(Aktaran: S. Savran, 11. Tez, Sayı: 8)Bu, özel işletmelerin ekonomide özel bir yer kapladığını(146)gösteriyor.(Gorbaçov, Haziran 1987 Raporu'nda resmi istatistiklerine göre, halkın hizmetler için karaborsa iş yapan kişilere 1,5 milyar ruble verdiğini açıklıyor, (s.39) Öte yandan E. Mandel, resmi ista tistiklere dayanarak yaptığı hesaplarda 17 ile 20 milyon ci varında insanın iş saatleri dışında hizmetler kesiminde çalıştığını belirtiyor. Eski içişleri Bakanı G. Fedorçuk ise, ya sadışı yoldan inşaat ihaleleri alan kişilerin, büyük kentler dışındaki inşaatların yarısını yaptıklarını açıkladı. (Aktaran: S. Savran, 11. Tez, Sayı: 8))
