Modern Revizyonizmin Çöküşü

SED Merkez Komitesinin, SBKP XX. Kongresinin açılışına gönderdiği bir selamlama mesajında şöyle deniyordu: “Yaşasın Marks, Engels, Lenin ve Stalin'in yenilmez öğretisi!” ( SED Dokümanları, Cilt:6, s.34 )

Kısa bir süre sonra, Kruşcev'in Stalin'e karşı iftiracı gizli konuşmasından yalnızca 7 gün sonra, Walter Ulbricht, SED Merkez Organı Neues Deutschland ( Yeni Almanya )'da ilan etti: “Stalin Marksizm-Leninizmin bir klasiği değildir.”

W. Ulbricht daha sonra XX. Parti Kongresi'nin Çizgisi üzerine şunları yazdı: “XX. Parti Kongresi'nde bu dönem için tayin edici teorik sorunlar üzerine derinlemesine çalışıldı. Böylece bizim partimize ve dünya işçi sınıfına yol gösterildi. ( W. Ulbricht, “Alman İşçi Hareketi Tarihi”, Cilt:6, s.321)

Böylece Stalin eleştirisinin arkasına sığınarak, onun tarafından savunulan devrimci ilkelere ihanet edildi. Bu ihanet diğer şeylerin yanısıra barışçıl yoldan sosyalizme geçiş teorisinde tam ifadesini buldu. Ve bu, 24-30 Mart 1956'da SED'nin 3. Parti Konferansı'nda kutsandı. Otto Grotwohl kritik sorunları da kapsayan konuşmasında diğer şeylerin yanısıra şunları söyledi: "Şimdi yoldaşlar,kapitalizmden sosyalizme geçiş sürecinin geliştirilmesi için barışçıl parlamenter bir yol var mıdır sorusunu sorarlarsa, şöyle cevap verebiliriz: Böyle bir yol vardır. Parlamento, burjuva demokrasisinin bir organı olmaktan gerçek halk istemlerinin bir aracına dönüştürülebilir.” (SED'nin 3. Parti Konferansı Protokolü, s. 647)