1. Quruluş üçün nəzəriyyə yürütmək
Dediyimiz birinci məsələ - yəni quruluşun elmi hövzələrə arxalanması ona görədir ki, bir xalqın və bir ölkənin bütün idari məsələlərində nəzəriyyə yürütmək və siyasi nəzəriyyəçilik işi İslam quruluşunda din alimlərinin üzərinə düşür. İqtisadi sistemdə, idarəçilikdə, müharibə və sülh məsələlərində, tərbiyə məsələlərində və digər çoxlu məsələlərdə din mütəxəssisləri və din alimləri İslamın görüşünü ortaya qoya bilərlər. Əgər bu nəzəriyyəçi olmasa, əgər din alimləri bu işi görməsələr, Qərb nəzəriyyələri, qeyri-dini və materialist nəzəriyyələr onların yerini tutacaq. Heç bir quruluş, heç bir cəmiyyət nəzəriyyəsiz idarəçilik edə bilməz; materialist beyinlərin məhsulu olan başqa bir idarəçi, iqtisadi və siyasi sistem gəlib onun yerini tutar. Bu boşluqların duyulduğu və mövcud olduğu yerlərdə bu baş verdi.
Mən universitetlərdə mövcud olan humanitar elmlərə və mahiyyətcə zəhərli olan bu elmlərin təhlükəsinə dair həm universitetlərə, həm də məmurlara xəbərdarlıq etmişəm. Həmin xəbərdarlıqlar bundan ötrüdür. Bu gün geniş yayılmış humanitar elmlərin İslam hərəkətinə və İslam quruluşuna mahiyyətcə müxalif və zidd olan, başqa bir dünyagörüşə əsaslanan, başqa sözü və məqsədi daşıyan məzmunları var. Bunlar öyrədildikdə müdirlər onların əsasında yetişirlər, sonra həmin müdirlər gəlib universitetin, ölkə iqtisadiyyatının, daxili və xarici siyasətin, təhlükəsizlik və digər məsələlərin başında dururlar.
Elmi hövzələr və din alimləri ilahi mətnlərdən İslam nəzəriyyələrini çıxarıb müəyyən etməyə, müxtəlif plan və proqramlar hazırlamaq üçün onları hamının ixtiyarına buraxmağa borcludurlar. Deməli, İslam quruluşunun dayağı din alimləri, nəzər sahibləri və İslam nəzəriyyələridir. Buna görə quruluş elmi hövzələri himayə etməyə borcludur, çünki onun istinadgahıdır.
Dostları ilə paylaş: |