MüƏLLİFDƏN

«Onlar Quran barəsində [onun Allah kəlamı olması haqda] 
düşünməzlərmi? 
Əgər o, Allahdan qeyrisi tərəfindən olsaydı, əlbəttə onda çoxlu 
ziddiyyət [ixtilaf, uğursuzluq] tapardılar.» 
Bu mübarək ayə insanı daxili və fitri mətləblərə dəvət edir. O da 
bundan ibarətdir ki, insan irəli sürdüyü iddia və söylədiyi 
ifadələrdə yalan və iftiraya əsaslanarsa, gec-tez söylədiyi ifadələrdə 
ziddiyyət və nöqsan yaranacaqdır. Lakin biz, Quranda bu kimi 
çatışmamazlıqlarla qarşılaşmırıq. 
Quranın nöqsan və çatışmamazlığını sübuta yetirmək üçün heç 
bir təsdiq və dəlilə ehtiyac duyulmayır. Bu həqiqəti hətta, o dövrün 
cahil ərəbləri də dərk edirdi. Fəsahət və bəlağət alimləri, görkəmli 
şer ustaları, ədəbiyyatşünaslar dəfələrlə bu mətləbə toxunmuş, 
Quranın əbədi və ilahi möcüzə olduğunu etiraf etmişlər. 
Bir anlıq Vəlid ibni Müğeyrənin söylədiklərinə diqqət yetirin. 
Əbu Cəhl ondan Quran barəsində öz nəzərini bildirməsini 
istədikdə, bu sözləri demişdir: 
«Mən Quran barəsində nə deyə bilərəm? And olsun Allaha! 
Sizlərdən, məndən çox ərəb şer və qəsidələrini bilən yoxdur. Şerin 
sirlərində, fəsahət və bəlağət elminin dərinliklərində, rəcəz 
şerlərində məndən bilikliniz yoxdur. Mən şerin bütün növlərinə, 
hətta cinlərin şerlərindən belə agaham. Amma and olsun Allaha! 
Məhəmmədin söylədikləri bunların heç birinə bənzəməyir. Bəli! 
Məhəmmədin söylədiklərində özünəməxsus şirinlik vardır. Onun 
söylədiklərindən daha şirin və daha mənalı bir şey söyləmək 
mümkün deyildir. Məhəmmədin hər bir sözü, hər sözdən daha 
üstün və təsəvvür olunmazdır. 
Əbu Cəhl dedi: And olsun Allaha! Əgər onun əleyhinə bir söz 
deməsən, qəbilə üzvləri səndən razı qalmayacaqdır. 

---

56 
Vəlid dedi: Elə isə bir qədər səbr edin, bir şey fikirləşim. Bir 
qədər 
fikirləşdikdən 
sonra 
dedi: 
Quran, 
Məhəmmədin 
sehrkarlardan öyrəndiyi sehrdir.» 
(Təfsir Təbəri, 29/98). 
Başqa bir yerdə Vəlidin verdiyi cavab bir qədər fərqli olaraq nəql 
olunur: «And olsun Allaha! Məhəmmədin söylədikləri nə insan 
sözüdür, nə də cin. Dediyi sözlərin özünəməxsus şirinliyi vardır. 
Kimsə bu vaxta qədər bu sözləri deməmiş və deməyə də qadir 
deyildir. İstifadə etdiyi hər bir ifadə də yenilik və cazibəlik hiss 
olunur.» 
Əgər səmavi kitab adlanan tövrat və incili diqqətlə araşdırsanız, 
haqq və batili olduğu kimi dərk edib həqiqətə nail olacaqsınız. 
İndi isə incildəki bir neçə ziddiyyətli ayələrə diqqət yetirin: 
1. Lukanın incilində deyilir: 
Məsih (ə) dedi: 
«Mənimlə olmayanlar mənə müxalif olanlardır.» 
(Mətta. 12-ci fəsil. 
Luka 11-ci fəsil). 
Amma başqa bir yerdə yenə də incildə oxuyuruq: «Bizimlə 
müxalif olmayanlar bizimlədirlər.» 
(Markos və Luka. 9-cu fəsil).
2. İncildə deyilir: «Məsih (ə)-ı saleh müəllim adlandırdıqda etiraz 
edərək dedi: Saleh?! Allahdan başqa kimsə saleh deyildir.» 
(Mətta. 19-
cu fəsil. Markos 10-cu fəsil). 
Amma başqa bir yerdə bunun tam əksilə rastlaşırıq. «Mənəm 
saleh gözətçi. Sonra dedi: Saleh gözətçi mən özüməm.» 
(Yuhənna 10-
cu fəsil).
3. Məttanın İncilində deyilir: 
«Həzrət Məsih ilə dar ağacına asılan oğruların hər ikisi onu 
danlayır, təhqiramiz sözlər deyirdilər.» 
(Mətta. 27-ci fəsil). 
Başqa bir incildə isə bunun tam əksi deyilir: «Oğrulardan biri 
Məsihə dedi: Əgər həqiqətən Məsihsənsə (Allah peyğəmbərisənsə) 
həm özünü, həm də bizi bu bəladan qurtar. Başqa birisi dedi: 
Məsihi danlamaqla Allahın əzabından qorxmursanmı.» 
(Luka 5-ci 
fəsil). 
4. Yuhənnanın İncilində deyilir: 
«Əgər mən öz xeyrimə şəhadət verirəmsə, şəhadətim heç də 
düzgün olmayacaqdır.» 
(Yuhənna 5-ci fəsil). 

---

57 
Amma həmən incildə başqa bir fəsildə deyilir: 
«İsa dedi: Əgər mən şəhadət verərəmsə, şəhadətim tamamilə 
düzgün olacaqdır.» 
(Yuhənna 8-ci fəsil). 
Bunlar həcm baxımından bir o qədər də böyük olmayan incildən, 
bir-biri ilə fərqli və ziddiyyətli nümunələr idi. Amma nə qədər az 
olsa da, həqiqətsevər insanlara həqiqəti bilmək üçün kifayət qədər 
dəlil və sübut ola bilər. 

---

58