fikirleriyle alâkadar olan bu hareket, 155 7 - 1558 yıllarında Batı Ka- zakistanda, Edil-Yayık havzasında o güne kadar misli hatırlanmıyan bir kıtlık yüzünden umumî bir şekil aldı. İngiliz Jankenson bu açlık yı lında Nogaylarm memleketinden geçmiş ve faciaları bizzat görmüştü. Bozkırın birçok yerlerinde hiç kullanılmıyan «ekmek», Mangıt-Nogay- lar için yegâne azık olmuş, o da ancak Rusyadan gelebilmiştir. Hay vanların kışın kırılmasından (Orta Türklerin tâbiriyle «cut» tan) ileri gelen bu açlık tarif edilirken, Başkurt > ve Mangıt-Nogay şecerelerinde «965 inci yıl (hicrî hesapla) okadar açlık oldu ki, halk ekmek ile ge çinmek mecburiyetinde kaldı» deniliyor. Bunların içinde bulunan türk seyyahı Evliya Çelebi de «Nogaylar ekmek yerlerse, karınlarına yapı şıp ölürler» diye mübalâğalarda bulunuyor. Filhakika Mangıt türkü lerinde Rus eline düşen askerin hapishanede ekmek yedirtilerek öldü rüldüğü söyleniyor. Fakat Rusya da, o ekmeği pek ucuz vermemiştir. Bunun neticesi olarak Maiîgıt-Nogayların şimalbatı yaylalarında, Edile yakın yerlerde Rusyaya ve Astarkhana bitişik yerlerde göçmekte olan ve evvelce «nuradm» (veliahd) iken, kendi yaylası plan «Buzan» sa hasında Ruslarla pek uzlaşmış olan «Alçı İsmail Mirza» gibilerin nü fuzu arttı. Herkes: ona muhtaç oldu. O da Rus tâbiiyetini kabul
