çalqını çalana, sözü danışana, işi bilənə, yolu gedənə, atı sürənə, malı alana, qızı sevənə, biçini əkənə ver deyiplər.
çalqınraq görüb gürəşər, çılqınraq gürəşib görər. (çalqınraq: çalışqançıl). (çılqınraq: cinişqıncıl. dəliçil).
çalqıya sevi ulu kiçi tanımaz. (sevi: əlaqə).
Çalma elin kapısını, çalarlar kapını. Başkalarına kötülük yapma, bir başkası dasana kötülük yapar. (Bayram Özdemir).
çalma qapım, çalır qapın.
çalma qapım, çalır qapın.
çaloyludan uzağ gəz, özün alıb, özün kəs. (çaloyu yalotu. quşoy. çalbacay. səlbə. oyun, fikrin, sözün, yönün tez tez dəğişən).
çalsa ilan yatan bilməz, duran bilməz, tutursa kor uluğ bilməz, kiçik bilməz. (uluğ: böyük) (bilməz: tanımaz).
çalsa ilan yatan bilməz, duran bilməz, tutursa kor uluğ bilməz, kiçik bilməz. (uluğ: böyük) (bilməz: tanımaz).
çalşamaz bir qırmasın, mində sevindirsən könül. (çalşamaz: qarşamaz. almaşamaz. dəğişəməz. bədəli olamaz). (birini min kərə sevindirməkdənsə, çalış bir kərə olsun belə qırma).
çaltaq qapıdan nələr keçməz. (açıq qapıdan min bəla gəlir).
çam ağacı qocalanda, şirəsi öz kötüyünə axar.
çaman ördək ir uçar. {çaman: çalaman. şıltaq. cıddan. çuvaluz (çiv. siv: iti). iti, yelkən olan}. (ir: tez). (yaqub bayat).
çamsaqqızı, çoban ərməğanı : dəğərsiz, yalnız içdən olan, təbii qonca, sovğat.
çamurdan çıxdıq, palçığa batdıq.
Dostları ilə paylaş: |