Ahmed hulûSİ’de kavramlar
Kur'ân hükmüne göre, hiç kimseye, din içinde, yani kuralları uygulaması amaciyla zorlama yapılamaz!. Niçin? "İslâm Dini"
Yüklə 355,18 Kb.
|
Kur'ân hükmüne göre, hiç kimseye, din içinde, yani kuralları uygulaması amaciyla zorlama yapılamaz!. Niçin?
"İslâm Dini"ne göre insanlardan istenen ilk husus içtenlikli olmaları, ihlâslı olmaları; yapacaklarını içlerinden geldiği için yapmaları; kesinlikle gösteriş ve riya için bir fiili ortaya koymamalarıdır. "İslâm"ın ilk karşı olduğu şey münafıklık yani ikiyüzlülük, yani içi başka olduğu halde, herhangi bir sebeple dışardan inandığının aksine davranış ortaya koymaktır!. Yani, içi kabul etmediği halde zorlama yüzünden bir kişinin namaz kılıyor veya oruç tutuyor ya da başını örtüyor olması onu imanlı yapmaz; aksine münafık sınıfına sokar!. Şayet bu kişinin en azından belli bir imanı varsa ve buna karşın da bazı fiillleri ortaya koyamıyorsa; bu kişi en azından imansız degildir!.. Ama biz onu istemediği fiillere zorlarsak, o da zor yüzünden bu fiilleri yapmak zorunda kalırsa; bu defa biz onu münafıklığa itmiş, bunun vebâlini de yüklenmiş oluruz. Yani, az da olsa imanlı bir insanı, imandan çıkartıp münâfık durumuna sokmuş oluruz; bunun vebâlinin de altından kalkamayız!. Bu sebepledir ki, DİN’İN UYGULANMASINDA ZORLAMA YOKTUR, Kur'ân hükmünce.. "İslâm Dini"nin sistemini anlayan kimse de başkasını zorlamaz! "İslâm Dini"ni eleştirenlerin ve "İslâm Dini"ni anlatanların öncelikle şu hususu çok iyi kavramaları gerekir.. "İslâm Dini"nin temel esaslarına göre, -sonrakilerin zanlarına göre koydukları hükümlere göre değil-; Kurân’daki bütün teklifler zorlayıcı olmayıp, kişinin kendi arzusuna bırakılmıştır... Kişi, bunların dilediği kadarını uygular ve karşılığını alır; yapmayıp ihmal ettiklerinin sonucuna da ölümötesi yaşamda katlanmak zorunda kalır!. Dünya; uygulama alanı; ölümötesi yaşam da yapılanların sonuçlarıyla karşılaşılma ortamıdır!. "İkrah" yani zorlamanın "İslâm Dini"nde olmayışını; insanları bu konuda zorlamanın kesinlikle Dine uygun bir davranış olmadığını bakın değerli müfessir Elmalılı Hamdi Yazır ünlü tefsiri "Hak Dini Kur`ân Dili"nde nasıl açıklıyor: "Dinin mevzuu ef`âli ıztırariye (zorlamalı fiiller) değil; ef`âli ihtiyarîyedir (kişinin kendi dileğiyle).. Bunun için ef`âli ihtiyarîden birisi olan ikrah, dinde menhîdir (yasaktır). Belki âlemde ikrah bulunabilir, amma Dinde, Dinin hükmünde, Dinin dairesinde olmaz veya olmamalıdır. Dinin şânı ikrah etmek değil, belki ikrahtan korumaktır. Binaenaleyh Dini İslâm’ın bihakkın hâkim olduğu yerde ikrah (zorlama) bulunmaz ve bulunmamalıdır!.. Şu halde Din, ikrah ediniz demez; ikrah meşru ve muteber olmaz!. İkrah ile vâki olan amelde dinin va`dettiği sevap bulunmaz; rıza ve hüsnü niyyet bulunmayınca hiç bir amel ibadet olmaz!. Ameller niyete göre değerlenir!.. Metalibi diniyyenin hepsi ikrahsız, hüsnü niyyet ve rıza ile yapılmalıdır.. İkrah (zorlama) ile itikad mümkün değil; ikrah ile kılınan namaz, namaz değil; oruç keza; hacc keza ilah... Bundan başka, bir kimsenin diğerine tecavüz edip de herhangi bir işi ikrah ile yaptırması da câiz değildir; hâsılı, hükmi İslâm altında herkes vazifesini bilihtiyar yapmalı, İKRAHSIZ YAŞAMALIDIR!." (c:1; s:860-861) İşte bu yüzdendir ki kimsenin kimseye Dini bir kuralı zorla uygulatma görevi ve hakkı yoktur!. Aksine davranışlar, insanlara tahakküm etmek isteyen kişilerin bu arzularına dini âlet etmeleriyle alâkalı olup; bu bakış açısının "İSLAM Dini" ile ilgisi yoktur!.
HÜKMETME VE GÜTME ARZUSUDUR! İnsanın yapısında, bileşimindeki Allah'ın güzel isimlerinden "RAB" isminin kuvveti oranında başkalarına "HÜKMETMEK" özelliği bulunur; ve bazi şartlar elverdiği nisbette de bu açığa çıkar! Kimi, parası yolundan bu özelliğinin gereğini ortaya koymağa çalışır! Para sopasıyla insanları yönetimi altına alıp onlara hükmeder; böylece de kendini tatmin eder! Elbette para kendisi için çok önemli olanları... Kimi, ele geçirdiği koltuk ve imkânlarıyla insanlara hükmedip, kendi arzularına göre yaşamaya onları mecbur eder! Bu yoldan kendini tatmin eder! Onun da elinde mevki-koltuk sopası vardır; bununla insanları yönlendirir... Kimi de eline "din" sopasını alıp, onunla insanları güder; kendi güdümü altına girmeyenleri "cehenneme girmekle" korkutup; güdümü altına girecekleri cennetle umutlandırır! Belki topladıkları paraları, kendi şahısları için kullanmazlar ama; gene de büyük paralar toplayıp, o paralarla yaptıklarıyla ve de insanları satın alarak, mevkîler edinirler! Böylece tatmin olurlar! Militarist din anlayışının sebebi de, kişideki bu Rubûbiyet sıfatından gelip kendisinde açığa çıkan hükmetme ve gütme arzusudur! Sanki insanların hepsi koyun; onlar da çobandır(!)...
İLMİ YETERSİZLİĞİN İTİRAFIDIR!
Haklı!
Çünkü o, anlayışı kıtın kendisine anlattığı “tanrı”yı inkâr ediyor! Bilim günümüzde ona, bir “tanrı”nın olmadığını idrâk ettirmiştir! “Allah” adıyla işaret edilenden ise, anlatanın haberi yok ki; anlayandan onu tasdik beklensin! Zira hiç bir aklı başında düşünme yeteneği olan insan, “ALLAH” adıyla işaret edileni inkâr edemez! Adam kalkıyor, “peygamber”i inkâr ediyor!… Eder! Bugün şartlanma yollu, ezber yollu, vehim yollu “peygamber” kabul edenlerin dışındaki her düşünen beyin “postacı-büyükelçi” tanımındaki bir “peygamber”i reddeder! Bunun uzaylı bir büyükelçiden ne farkı vardır ki?… Sen “Allah Rasûllüğü”nün, “postacı-büyükelçi” tipi “peygamberlik” ile alâkası olmadığını anlatamazsan; hatta kendin bile bunu anlamamışsan; daha ne beklersin ki karşındaki insandan? Geçtiğimiz haftalarda gittiğim Cuma namazında, hutbede konuşuyor “imam” ünvanı verilmiş kişi: “Gökte Allah ve melekler…..” Diyânet Devletleşince, Allah ve meleklerde gökte koltuk sahibi olurlar işte! İş bu hâle gelmişse, biraz aklı olan insanlar, bu saçmalıklardan uzaklaşıp, onlardan biraz daha bilgili ve düşünceli olan başka “imam”ların çevresinde toplanmaya başlarlar! Temeldeki yanlış şu; Olay eğer “din düşmanlığı” değil ise… Din eğitimi yasaklanmak yerine, “Din”in gerçekleri ve doğruları insanlara öğretilerek, onların yanlışlardan uzaklaşmalarına vesile olunmalıdır. Sadece “tukaka” denerek hiç bir sorun çözümlenemez; aksine kördüğüm edilir! Yanlışlığını savunduğunuzun yanı sıra, “gerçeği”, “doğru”yu ortaya koymuyorsanız, sizin samimiyetinizden elbette şüphe edilir ve “ard niyetli” olduğunuz düşünülmeye başlanır; söyledikleriniz arasındaki “doğru”lar da kaynar gider! Eğer bir yanlışı yasaklamak istiyorsanız; onu direk yasaklamak yerine, yanlışlığını açıklayın ilmi gücünüz yetiyorsa! Aksi takdirde size “demokratik görüntülü faşist” etiketi yapıştırırlar! Düşünebilen, zekâ düzeyi hiç değilse vasat olan insanlar indinde “ZORLAMAK”, ilkellikten ve geri kalmışlığın, ilmi yetersizliğin itirafından başka bir şey değildir! Yaratılmışların her zerresini kendi ilmi ve kudretiyle var kılan “Allah”ın; dolayısıyla, “Şahdamarından yakın” olduğu “insan”da, ilmini izhar etmesinin, “Allah Rasüllüğü”nün açığa çıkmasına neden olduğunu izah edemiyorsanız… “Melekî boyut”un, varlığın hakikatını oluşturan ilim ve kudret sıfatı özelliklerinden olarak, her zerrenin oluşumunu meydana getiren boyut olduğunu anlamamışsanız…
O zaman sığınacağınız “Müslümanlık dini”nde çeşitli açmazlar bulacak; ya gelecekteki sopa “KORKUSUYLA” düşünmeyi terk edip her şeyi anlatıldığı gibi kabullenecek; ya da, belki de bu yüzden tümünü reddetmek zorunda kalacaksınız! Ancak bu red, gerçeği araştırmanıza da vesile olmuyorsa, bunun faturasıyla da zorunlu olarak karşılaşacaksınız; “bana söylenmemişti” mâzereti de geçerli olmayacaktır! Yaratan’ın doğasında mâzerete yer olmadığını görmeyecek kadar kör müsünüz?
ONLAR ÜZERİNE ZORLAYICI DEĞİLSİN! Katlanacakları sonuç aynı olacak olsa da; bir Arap ile bir Arap olmayanın Allah Rasûlü ve Kurân'ı inkârı aynı değildir. Arap olan, kendi dilinde kendisine ulaşmış olan bilgileri, kendi anlayış kısıtlılığından dolayı reddedebilir. Arap olmayan ise, ancak bir başkasının çevirisiyle konuya erişebileceği için; çeviriyi yapanın anlayışını tasdik veya red etmektedir bir bakıma… Ayrıca…
Son günlerde bazı gazete köşelerindeki yazarların yakınmalarını dikkate alırsanız, halkın anlayış seviyesinin de ne olduğunu biraz anlayabilirsiniz. Kimi yüzde 70 anlayışı kıt bir toplum içindeyiz diyor; kimi bunları çok daha yukarı çekiyor. Anlayışı sınırlı bu toplum içinde, “tefekkür=derinlemesine düşünme” yeteneğinden yoksun; ezberci zihniyetle yetişmiş; falanca veya filancanın dediğini tekrarlamanın “ilim adamı” olmak için yeterli olduğunu düşünen insanların naklettiği bilgiler acaba ne kadar güvenilir bilgilerdir? İşine geldiği yerde falancanın fetvasına (yorumuna dayanan hükmüne) bağlı bir şekilde konuşan, cevap bulamayınca da “Allah bilir” deyip kendi cehaletini örtmeye çalışan “sistemsiz düşünme yoksunu” kişilerin, “ilmi” acaba ne ölçüdedir? Dünün tekrarı ile yarına hitap ne kadar mümkündür? “Müslümanlık dini”, günümüzde, eski klişelerin tekrarı ve bir yönetim mârfetiyle insanlara “Tanrının emirlerini zorla uygulatma” anlayışı olarak ortaya çıkmaktadır. Toplumda bu anlayışın sözcülerinden biri de şu görüşü seslendirmektedir: “Ben dinde militarist anlayışa sahibim!” Emir-komuta zincirine dayalı bir “İslâmiyet” ha? Nerede kaldı, “Sen tebliğ et; onlar üzerine zorlayıcı değilsin” hükmü? “İman”, Yaratanın takdirindendir!
Herkes yaşamının devamında, sonsuza dek, bir önceki hâl ve davranışının sonucuna katlanmak suretiyle hayatını sürdürecektir! Sistem'de Yaratanın hiç bir zaman değişmez düzeni geçerlidir! Kişi, hangi gerekçeyle veya mâzeretle olursa olsun, yapmadığının karşılığını elde edemeyecektir. Öyle ise, biz “DİN” konusunda “militarist” anlayışı bir yana koyup; “Allah Rasûlü”nün “tebliğ et; zorlayıcı olma” anlayışının hikmetini idrâk etmek zorundayız. “İslâmiyeti” bir tarikat veya cemaat penceresinden değil; direkt Allah Rasûlünü ve getirdiklerini seyrettiren bir pencereden algılamak zorundayız.
DAİMA HÜKMETMEK VE GÜTMEK İSTEYEN…
DAİMA GÜDÜLMEK İSTEYEN! Kimi de "din" silâhını siyasî platformda kullanır! Allah Rasûlü’nü dünyada sanki din devlet saltanatı kurmak için gelmiş gibi empoze edip; "ancak kendilerine tâbi olanların, müslüman olarak cennete gireceğini, kendi sultalarını kabul etmeyenlerin de kâfir olarak cehenneme gideceğini" yayarak, hükmetme güdülerini tatmin ederler! Hz. İsa aleyhisselâm zamanında, "Barabbas" isimli bir kişi vardı... Yahudilere karşı, yahudi olmayanların birleşerek bir devlet kurmalarına önderlik ediyordu.. İsa aleyhisselâma başvurarak, O`nu kendilerine dinî-siyasî lider yapmak ve böylece yahudilere karşı zafer kazanmak amacıyla çok uğraştı! Bütün bunlara karşı Hazreti İsa aleyhisselâm ise şu cevabı verdi: -Ben dünyada krallık, devlet kurmak için değil; insanların göklerin krallığında yer almaları için davet ediyorum! Yani şunu demek istiyordu... İnsanlar bu gibi şeylerle uğraşırken, şu sayılı dünya günlerinde, âhıret hayatına hazırlanmaktan, Allah`ın onlara hazırlamış olduğu cenneti kazanmak için yapacakları yararlı çalışmalardan geri kalıyorlar! Dünyadaki saltanattan çok daha yararlıdır âhıretin ebedi nimetleri! Allah Rasûlü Muhammed Mustafa da kendisine sunulan Kureyş sultanlığı ve buna bağlı her türlü nimeti geri çevirmişti; "bir elime güneşi bir elime ayı koysanız bile" diyerek! Çünkü önemli olan, burada sayılı günlerdeki saltanat, insanların pohpohlamaları ve geçici dünya nimetleri değil; insanların ne tür ferdi çalışmalarla âhırete hazırlanacakları sisteminin bilinmesiydi! Evet, insanlar olacaktır daima hükmetmek ve gütmek isteyen! İnsanlar olacaktır daima güdülmek isteyen! Ve insanlar da olacaktır daima, ilmi insanlarla paylaştıktan sonra, onları hâlleriyle başbaşa bırakan; haddini bilerek yuvasına çekilip; kendi geleceğinin derdine yanan! Dilerim ki, Evrensel İnsan Hakları gereğince, dünyanın her yerinde "İslâm Dİni"ne inanan ve O'nu anlayabildikleri kadarıyla değerlendiren müslüman insanlar, hiç bir despotizme ve zulme mâruz kalmadan, inançları gereğini yaşayabilsinler! Ve yine dilerim ki, müslümanlar, "İslâm Dini"ni orijinaline en yakın hâliyle farkedip anlasınlar; başkalarını kendi inançlarına zorla tâbi kılmaktan sakınarak; sevgi ve anlayışla onlara gerçekleri farkettirmeye çalışsınlar! Eğer bugün aramızda zâhiren yer alsaydı Allah Rasûlü, dünyada din saltanat ve hâkimiyeti kurmak yerine; insanlara yeterli çalışmaları yapmadıkları için ölümötesi yaşama dönük neleri kaybettiklerini idrâk ettirmeye çalışır; özlerindeki ALLAH`ı kavrayamamanın onları şimdi ve gelecekte nelerden mahrum bırakacağını farkettirmeye çalışırdı! Elbette bunlar, Allah`ın bize ihsan ettiği kavrayış ve bakış açısına göre böyle! Size göre bilmem nasıl! Allah hepimize indindeki değerleri kavrayıp, buna göre yaşamına yön vermeyi nasibede.. Sizi fazla düşündürüyorum, yasaklanmalıyım; galiba!
ZORLAMACI DİN ANLAYIŞI DIŞINDA KALAN MÜSLÜMAN KİTLE HER TÜRLÜ TERÖRİST EYLEME KARŞIDIR Bugün, gerek USA ve gerekse tüm Dünya üzerindeki vicdan sahibi insanlar New York’ta katledilen 20 bin üzerindeki insanın acı ve üzüntüsünü çekiyorlar. Ancak bu katliamın, “müslüman”lar tarafından “DİN” adına yapıldığı tespiti ise, maalesef çok büyük bir yanlışı getirmektedir olayın sonrasında. İslâm Dünyasında çok çok büyük bir topluluk bu zâlim anlayışı kesinlikle paylaşmamaktadır.
Gerçekçi değerlendirme yapalım... Teröre karşı olan, Dünya üzerindeki bir milyara yakın İslâm Dini’ni benimsemiş insan, bu katliamdan dolayı terörist safında görülerek bir savaş başlatılırsa bunun faturası kimsenin hayal edemeyeceği kadar ağır olacaktır!... Bu, NY’deki suçsuz insanları katletmekten çok daha büyük suçtur!. Akıllı strateji, 3-5 bin kişi için bir milyarlık kitleyi karşıya almak değildir. Belki, kendi bireysel çıkarlarını düşünen bazı ufak toplulukların işine bu strateji yarayabilir... Ne var ki, bu strateji, kesinlikle akıl ve mantıkla olayları değerlendiren bir devletin yöneticilerinin bakış açısı olamaz ve olmamalıdır.!. Şu an için, en öncelikli konu, bu ayırımın çok iyi yapılarak buna göre bir strateji ile terörün üstüne gidilmesidir. Aksi takdirde bu değerlendirme ve strateji yanlışı hiçbir aklın hayâl edemeyeceği kadar önemli sonuçlara yol açacak; çıkacak “DİNLER SAVAŞI” hiç kimseye yaramayacaktır.
DİN NAKİLCİSİ... DİN ADAMI... DİN ADAMLARI SINIFI... "KURTARICI"LAR! Bugün bir teybe, ya da bilgisayara bütün âyetleri ve hadîsleri yükleyebilir ve istediğiniz anda da konusuna göre hepsini anında harf eksiksiz okuyabilir, dinleyebilirsiniz. Din âlimi demek, kendisine naklolanları kendisinden sonrakilere nakletmek demek değildir!. O bilgileri anlayıp, günün şartlarına göre izah edip, günün şartlarına göre cevap verebilmek demektir.
Hayır, câmide imama gerek yok! Namaz vakti geldiğinde câmiye insanlar toplanır, içlerinde en ehil oraya geçmeye kim varsa aralarında karar verirler, ”sen bu işi daha iyi biliyorsun” derler ve başa geçirirler, hep beraber cemaatle namaz kılınır. Rasûlullah devrinde de Rasûlullah’ın uygulaması buydu!
DİN’DE YERİ YOKTUR! Potur, cübbe, fes, fesli dolak gibi şeylerin dinde asla yeri yoktur! Sakal, ne imanın şartları arasında, ne de İslâm’ın şartları arasında mevcut değildir! Dolayısı ile sakalsız kişiyi Müslüman saymamak, ancak din konusundaki câhillikten ileri gelir! Bütün bunları değerlendirebilmek için akıl şarttır!
“KADINLAR SİZİN DİNİNİZ EKSİKTİR!” (Soru: "Yeryüzünde halife yaratacağım" âyetindeki halifeyi hem kadın, hem erkek için mütâlâa ettiniz. Ancak , Allah Rasûlü; "Kadınlar sizin dininiz eksiktir" diyor. Acaba bir tezat mı var?) “İnsan”ın “halife” olarak yaratılması sözkonusudur... Ama “Halife” olarak yaratılmış insanların bir kısmının, bunun çeşitli sebeplerle hakkını verememesi de elbette sözkonusudur... "Dininiz eksiktir", ifadesini her ne kadar belirli zamanlarda namaz kılınmaması veya oruç tutulmaması diye anlıyorlarsa da; ben bunu, “Allah Sistemi’ni yeteri kadar anlayamama, düşünmeme” olarak algılıyorum...
GEÇERSİZDİR!
DİN’E TERCİH EDENLER
Dilin yaraladığı “dîl”in sahibi vardır!. Pahasını ağır ödetir!. HAYÂLİNDE “DİN ADAMI SINIFI” YARATIRSAN, İYİ BİR MÜŞRİK OLURSUN! Bir takım kişiler, kendilerini din adamı kabul ederek, “din adamı sınıfı”nı oluşturup, “Din”i tekellerine almaya kalkıyor; insanlarla Rasûl ve Nebiler arasına girip, bir katman meydana getiriyorlarsa; bu, yanlıştır! İnsanlar böyle asılsız bir katmana değer verip yönelmenin sonucudur ki, bu bilgisizliğin pahasını da oldukça ağır bir biçimde ödersiniz!. Ve bu toplumlar ödüyorlar!. İşte İran’da din adamları sınıfı!. İşte Suudi Arabistan’da din adamları sınıfı!.
VERDİĞİNİZ PÂYELERLE “DİN ADAMI SINIFI” OLUŞTURUYORSUNUZ!. Pahasını ödeyemeyeceğiniz en büyük aldanma, kendi kendinizi aldatmadır. Hiçbir zaman, ne ben ne de her hangi bir din adamı olmayacaktır kabrinizde yanınızda!. Ben olmayacağım!. Bu gün varsam da yarın yokum!.
Eğer siz bu dediklerimi dikkate almaz, üzerinde düşünmez, gerekli yorumlarla yaşamınıza yön vermezseniz; eğer benim anlattıklarım da doğru ise, gerçek ise, bu gerçekle bir gün yüz yüze gelecek ve o zaman sükût-u hayâli yaşayacaksınız. Hayâl balonunuz patlayacak, gerçekle yüz yüze gelecek ve de gerçekle yüz yüze gelmenin acısını yaşayacaksınız!. Yanacaksınız!. Her sükût-u hayâle uğrayanın yandığı gibi...
Ahirette yaşanılan şartların dehşetinden, âlemin yaşamından söz ederek , Âyet-i Kerime diyor ki: “O günde kadın kocasından, koca karısından, ana evlât birbirinden kaçar.” Yani, herkes ferden ferdadır!. Orada, normal bir gelişin, akışın gereği olarak, bir takım kavramlar yok artık!. Yedi kat ceddin, deden ninen ile yedi kat torunun ve sen aynı yaştasın aynı ortamdasın… Bunu iyi anlamaya çalış!. Artık orada, bir takım değer yargıları vs. yok!. Herkes kendi başına!. Din ferde gelmiştir, devlete değil!. Topluma değil!. Rejimler kurulsun diye değil!. Hz. İsa, bu gerçekleri anlatıyordu insanlara ve diyordu ki; “Kendinizi göklerin krallığına, yani âhiret âlemine, oranın güzelliklerine hazırlayın”!. O, bunları söylerken, bir Barabbas çıktı ortaya!. Barabbas, Yahudilere karşı bir tepki ile gelen bir grubu temsil ediyordu. Ve, İsa’ya dedi ki: “Sen bizim başımıza geç. Biz yeni bir din devleti kuralım ve bu din devleti ile yahudilere galebe çalalım.” Hz. İsa’nın cevabı şu oldu: “Ben, dünya rejimi saltanatı kurmak için gelmedim.
İsa’nın devrinde kalmadı Barabbas!. Her devirde var Barabbas’lar!.
ÖTEKİ DE CENNETİN ANAHTARLARINI! Eğer siz gidip de;“ “Hocaefendi, gel benim ölülerime oku!. Onların günahlarını bağışlat!. Sana şu kadar para veririm” dersen, o hocaefendi de gelir, senin güzellikle paranı alır, “okudum” der; yedi çarkına okur!. Sen de câhilliğinin, bilgisizliğinin pahasını ödersin!. Önce, Din’de neyin var olup neyin olmadığını araştır, ona göre de, davranışlarını düzenle!. Bilgisizliğinin ve cahilliğinin pahasını ödüyor, sonra da; “Bu para benden niye alındı” diyorsun. Ne olacak!. Sülün Osman Beyazıt Kulesini de sattı, Galata Kulesini de!. Alan olduktan sonra niye satmasın!.
Yüklə 355,18 Kb. Dostları ilə paylaş:
|