Ali-Muhammedin sirleri indd

Müaviyə və Əmr ibn Asın rüsvay olmaları
Müaviyə dedi: “Allaha and olsun, bununla nəyi nəzərdə tutduğunu başa düşdüm”.
Əmr dedi: “Nəyi nəzərdə tuturam?” Müaviyə dedi: “Mənim fi krimə eyib 
tutursan, mənə qarşı çıxırsan və Əli ilə döyüşdüyün gün səni rüsvay elədiyinə 
görə onu uca tutursan”.
Əmr güldü və dedi: “Sənə qarşı çıxmağım və üsyan etməyim olub. Rüsvay 
olmağıma gəlincə, Əli ilə döyüşən adam rüsvay olmalıdır.
1
Belə bir şeyə qarşı-
laşmaq istəyirsənsə, səndə bunu et!”
Müaviyə susdu və aralarındakı bu söhbət şamlılar arasında yayıldı.
1
Əllamə Əmini məşhur “əl-Ğədir” kitabının 2-ci cildinin 161-ci səhifəsində Nəsr ibn Məzahirin 
“Siffi n” kitabından nəql ilə Abdullah ibn Abbasın belə dediyini nəql edir: “Siffi n günlərindən Əmr 
ibn As diqqət yayındırıb bir zərbə endirmək məqsədilə Möminlərin əmirinə (ə) hücum etdi. Əli (ə) 
də ona hücum etdi. əlinin (ə) onunla vuruşmaq istədiyini görən Əmr ibn As özünü atın belindən 
yerə atdı, paltarını yuxarı qaldırıb cinsi orqanı görünənə qədər qıçlarını açdı. Möminlərin əmiri 
(ə) üzünü ondan çevirdi. Əmr ibn As toz torpaq içində yerdən qalxdı və ayaqyalın qaçaraq özünü 
orduya çatdırdı. İraqlılar dedilər: “Ey Möminlərin əmiri! Bu, qaçdı!” Əli (ə) buyurdu: “Bilirsiniz 
o kimdi?” “Xeyr” dedilər. Əli (ə) buyurdu: “O, Əmr ibn As idi. Cinsi orqanı ilə mənim qarşıma 
çıxdı və qohumluq xatirinə mənə yalvardı. Mən də ondan üz çevirdim”. Əmr ibn As Müaviyənin 
yanına qayıtdı. Müaviyə ona dedi: “Sən nə edirdin?” Əmr dedi: “Əli mənimlə qarşılaşdı və məni 
yerə sərdi”. Müaviyə dedi: “Əvvəl Allaha həmd, sonra da cinsi orqanına təşəkkür elə”.

---

Ali-Muhəmmədin sirləri
179
HƏDİS 35
Siffi n savaşından bir epizod
Aban Süleymin belə dediyini nəql edir: “Əli aralarında Vəlid ibn Uqbə ibn 
Əbu Muitin olduğu bir dəstə Şam əhlinin
1
yanından keçdi. Onlar Əlini söydülər.
Bunu (Əliyə (ə)) xəbər verdilər. Əli (ə) səhabələrindən onlara qarşı olan bir 
dəstənin arasında dayanıb dedi:
“Onların üzərinə gedin. Sükunət (arxayınlıq), salehlərin siması və İsla-
mın vüqarı sizin üzərinizdədir. Onlar Allaha qarşı cəhldə, Ona qarşı cürətdə 
1
Vəlid ibn Uqbə Osmanın yaxın qohumlarındandır. Onu Kufəyə vali təyin etmişdi. Əllamə 
Əmini “əl-Ğədir” kitabının 8-ci cildinin 120-ci səhifəsində belə nəql edir: “Vəlid ibn Uqbə 
zinakar və şərab içən bir kəs idi. Bir dəfə Kufədə şərab içdikdən sonra şəhərin məscidində 
camaata imam olmuş və sübh namazı qıldırmışdı. Sübh namazını dörd rükət qıldırmış, son-
ra üzünü camaata tutub belə demişdi: “Yenə də davam etməmi istəyirsiniz?” Bundan son-
ra məscidin mehrabına qusdu və namaz əsnasında bu mahnını oxudu ki, sözlərinin mənası 
belədir: “Hər ikisi də yaşlandıqdan sonra ürəyi Rübaba meyl etdi”.
Təlhə və Zübeyr Əffanın oğlunun yanına gəlib dedilər: “Biz səni müsəlmanların başına Vəlidi təyin 
etməkdən çəkindirdik. Amma sən qəbul etmədin. Şərab içdiyinə və sərxoş olduğuna dair əleyhinə 
şahidlik etdilər. Onu vəzifədən (Kufə valiliyindən) çıxar”. Əli (ə) də dedi: “Onu vəzifədən götür, 
şahidlər onunla üzünə şahidlik etsələr ona hədd cəzası tətbiq et!”
Osman Kufə valiliyinə Səid ibn Ası təyin etdi və Vəlidi geri göndərməsini tapşırdı. Səid Kufəyə 
gəldikdə hökumət evini və məscid minbərini yudu, Vəlidi geri göndərdi. Onun əleyhinə şahidlik 
edildikdə Osman hədd cəzası tətbiq olunmasına göstəriş verdi. Ona incə və yeni bir paltar geydirib bir 
otağa həbs etdi. Əffanın oğlu Vəlidi qamçılamağa adam göndərdikdə o: “Səni Allaha and verirəm! 
Məndən mərhəmətini əsirgəmə və Əffanın oğlunun qəzəbini üzərinə çəkmə” deyirdi. O da vurmaq-
dan çəkinirdi. Əli (ə) bunu gördükdə qamçını götürüb otağa girdi. Əli onu vurur. o da söyürdü”. 
“Biharul-ənvar”ın köhnə çapında, (c.2, s.302) belə deyilir: “Vəlid Əlidən (ə) bir o yana, bir bu 
yana qaçırdı. Əli onu tutdu və sərt şəkildə yerə vurdu. Sonrada həddi ona tətbiq etdi”.
Nabiğənin oğlu Əmr ibn Asdır. Anası Məkkənin məşhur zinakarlarından idi. Qüreyşdən altı 
nəfər onunla zina etmiş və nəticəsində Əmr ibn As dünyaya gəlmişdi. Bu altı nəfərdən han-
sının oğlu olduğu barədə mübahisə düşdükdə anası Nabiğə onu As ibn Vailə nisbət verdi”. 
(“əl-Ğədir”, c.2, s.121)
Əbul-Əvər Əsləmi isə Əmr ibn Süfyanın oğludur. Peyğəmbərin (s) vəfatına yaxın münafi qlərin 
Əlinin (ə) əleyhinə bağladıqları müqavilədə iştirak etmişdi. Möminlərin əmirinə (ə) qarşı 
düşmənçilik edirdi. Bu səbəbdən Müaviyə onu Siffi ndə ordunun başçılarından biri təyin etdi.
Mərvan ibn Həkəm - Peyğəmbər (s) onu atası Həkəmlə birlikdə Mədinədən sürgün etmişdi. 
Bundan sonra o, taifdə məskunlaşmışdı. Mərvan doğulduqda onu Peyğəmbərin (s) yanına 
gətirmişdilər və Peyğəmbər (s) onun haqqında belə buyurmuşdu: “Kərtənkələ oğlu kərtənkələ, 
lənətlənmiş oğlu lənətlənmişdir”. (“əl-Ğədir”, c.8, s.244 və 260.)

---

180
Suleym ibn Qeys Hilali
və aldanmağa ən yaxınlar olaraq başçıları Müaviyə, nabiğənin oğlu, Əbul-
Əvər Sələmi (Əsləmi), Əyyaş ibn Əbu Muit, İslamda hədd cəzası olaraq qam-
çı vurulmuş (Vəlid) və sürgün edilmiş Mərvandan ibarət dəstədir. Onlar ora-
da dayanmış və söyürlər. Əvvəlki günlərdə mənimlə döyüşmədilər, (amma) 
söydülər. Mən o zaman onları İslama dəvət edirdim və onlar isə məni bütlərə 
ibadət etməyə çağırırdılar. Allaha həmd olsun ki, keçmişdə də və indi də mənə 
düşmənçilik edənlər fasiq münafi qlərdir. Həqiqətən, bu, əhəmiyyətli məsələdir. 
Bu fasiq münafi qlər bizim yanımızda etibarlı deyillər və İslam üçün təhlükəli 
şəxslərdirlər. Bu ümmətin yarısına hiylə qurdular, fi tnənin sevgisini qəlblərinə 
doldurdular və onları batilə tərəf sürüdülər. Bizə qarşı savaşa təhrik etdilər və 
Allahın nurunu söndürməyə səy göstərirlər. Kafi rlər istəməsə də Allah Öz nu-
runu tamamlayacaq”.
Sonra əsgərlərini onlara hücuma təşviq etdi və dedi: “Onlar qəlbləri uçu-
ran, ard-arda gələn, başları yaran, burunları və sümükləri ayıran, yumruqları 
qıran zərbələr olmasa yerlərini tərk etməzlər. Ta ki, alınları dəmirdən payalarla 
əzilər, qaşları sinələrinin, çənələrinin və boğazlarının üzərinə dağılar. Din əhli 
və mükafat axtranlar haradadır?”