Şahzada Qasım:
Nur tökülüb bu meydana qoxunur
Mərd iyitlər bir-birinə toxunur
Ömrüyün qəbaləsi bu gün oxunur
Ağa vəzir şah babamı neylədin?
– Vallah, səni şah edəcəyəm, get Cəlalını gətir.
Şahzada Qasım:
Sığınmadı namusuna, arına
Aldandın dünyanın devlət varına
Onları salıbsan kəc ambarına
Sən oların sərdarların neylədin?
Çox da çekdim dört gözəlin cəfasin
Zalım vəzir qoymur sürüm səfasin
Gedim, görüm Cəlalının vəfasin
Pozdun onun pərgarların neylədin?
Bir gün çıxdım Cəlalının dağına
Əl uzatdım şamamanın tağına
Qasımı atdırdın cadı bağına
Sən olardın dölət varın neylədin?
Söz tamama yetişdi. Şahzada Qasım yüz çevirdi getməgə. Bir vədə yetişdi ki, Cəlalı geyimlə arasta olub mübariz yolu gözləyir. Şahzada Cəlalıya yetişcək bir-birinə tanışlıq verib sonra hər ikisi qızların yanına tərəf yola düşdülər. Cəlalı şahzadaya dedi: Sən, bir az ayağını saxla ta ki mən qızlardan sənin gəlmək müjdəni alım. Cəlalı özünü qızlara yetirib Qasımın gəlmək müjdəsini bu dil ilə istəyir:
Cəlalı:
Sən mənim sultanım xanım
Sənə qurban şirin canım
Sənə deyirəm Gözəl xanım
Müjdə verin Qasım gəldi.
Otağından asta yeri
Yolunda qoymuşam səri
Sənə deyirəm Fəğfur Pəri
Müjdə verin Qasım gəldi.
Sən Qasımın sirr sözüsən
İşki kəbablar duzusən
Hind padşahının qızısan
Müjdə verin Qasım gəldi.
Qızlar şad olub Cəlalıya müjdə verdilər. Amma qızlar Cəlalının bu vaxta qədər qız olmasını bilmirdilər. Ona görə Cəlalı bu dil ilə özünün qız olmasını deyir:
Dostları ilə paylaş: |