Gül Çöhrə xanım:
Nə müddətdi öyüncə nökərəm
Otağında gül reyhan əkərəm
Həsrətinnən qanlı yaşlar tökərəm
Bilmirəm üz çöyürüb girib hayana?
Bülbül kimi həsrət qaldım gülünə
Düşdü düşman fitnəsinə, felinə
Dilində əzbər idi mədam Xtan elinə
Bilmirəm üz çöyürüb gedib hayana?
Qardaşın dalında dursan mərdanə
Dost, düşman bu sözünə inana
Qılınc çəkib əgər girsən meydana
Hanı duşman qabağında dayana.
Gül Çöhrə də ağlamasın neyləsin
Şirin canın oğul sizə qurvan eyləsin
Fağır atan piran olub neynəsin
Tac təxti qalacaqdı viranə.
Dostları ilə paylaş: |