15. BİZİM EVİMİZ ORADI
Qonşu ət alıfmış. Görür Bəhlul Danəndə gedir. Deyir:
– Bunu apar ver evimizə, arvad yemək bişirsin, günorta gələjəm.
Günorta gəlif görür ki, arvad yemək bişirmiyif. Deyir:
– Ay arvad, niyə yemək bişirməmisən?
Deyir:
– Məə ət gəlmiyif.
Deyir:
– Mən Bəhlula verdim axı, apar ver evimizə.
Çağırır:
– Ay Bəhlul, ay Bəhlul, əti neynəmisən?
Dedi:
– Demədin apar ver evimizə. Mən apardım verdim evinizə.
Deyir:
– Ə, neynəmisən əti?
Deyir:
– Apardım qoydum qəbirstannığa.
– Ə, qəbirstannığa niyə?
Deyir:
– Evimiz oradı da bizim.
16. BƏHLUL ATASINI BUYURUR
Bizdə bir məəllim var idi. Bir gün oturmuşdux. Dedi: “Dur get maa bir dənə siqaret al gətir, bir də bir Qax suyu”. Getdim bir siqaret aldım, bir də Qax suyu. Dedi: “İncimə, səni buyurdum, ona aid bir misal deyəjəm”. Dedim: “Məəllim buyur”. Daha sonra belə bir məsəl çəkdi.
Bəhlul Danəndənin bərk gedən vaxdı idi. Ölkənin şahı vəzirə deyir ki, vəzir, dur gedəh, görəh bu Bəhlul Danəndə kimdi, camaat onun haqqında çox danışır. Durur vəziriynən gedir.
Xoş gəlmisiz, beş gəlmisiz. Oturullar. Oturan kimi Bəhlul Danəndə atasına deyir ki, ay ata, get maa bir isdəkan su gətir. Bu da gedir suyu gətirir. Bəhlul içir suyu. Padşah vəzirə deyir:
– Ə, dur gedəh. Da bu atasını buyurur, onda gör bizə nə hörmətsizdih eliyəjəh.
[Bəhlul] deyir:
– Boy, sağ olun sizi. Mən o suyu atama gətirtdim ki, suaf qazansın. Yəni su verməh suaf qazanmaxdı. Suyu niyə o uşax qazansın, elə mənim atam qazansın da.
Maa da dedi ki, səni ona görə suya göndərdim ki, suafı sən qazan. Sənin xətrini çox isdiyirəm.
Dostları ilə paylaş: |
