Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

31. SÖYGÜLÜ CANAN
İki qardaşdılar, təmir-tikinti idarəsinin işçiləri idilər. Birinin adı Söygül idi, birinin adı Canan idi. Təsərrüfat vaxdıdı. Yay olan­da idarə müdirləri hamısı səhər-səhər gedirdilər pambıxnan məşğul olmağa. Raykomun katibi yoldan keçəndə görür ki, Ələsgər məəl­lim duruf məktəbin ağzında.

– Əyə, bu niyə getmiyif pambığa? Saxla, maşını saxla.

Maşını saxlıyıf. Deyif:

– Ələsgər məəllim, niyə burda durmusan?

Deyif:

– Söygülü Cananı gözdüyürəm.

Buna çatır ki, sevgili cananı, sürür gedir. Şoferi göndərir ki, get Ələsgər məəllimi çağır. Deyir:

– Ələsgər məəllim, o nə cavabdı: “Sevgili cananı gözdüyürəm?”

Deyir:

– Yoldaş katib, məndə usda işdiyir, birinin adı Söygüldü, biri Canandı. Mən Söygülü Cananı gözdüyürəm.