Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

47. HƏZRƏT ƏLİ DAŞI^*
Belə rəvayət eliyillər ki, Həzrət Əli oraynan gedirmiş. Gedən­də görür kü, camaat komalaşıf. Quraxlıx idi. İndi camaat vaysına-vaysına döyünüllər: “Ə, bu illəri batıf qırılajeyih”. Həzrət Əli bulara yaxınnaşıf deyir:

– Noluf?

Deyir ki, ya Əli, bizim ayrı bir məhsulumuz yoxdu. Əkdi­yimiz yanıf, məhv oluf, heş nə əldə edə bilməmişih, qırıla­jeyih. Rəva­yətə görə, yolun da qırağında böyüh daş varmış. Həzrət Əli Zülfüqarı çıxardır, endirir daşa, daş iki bölünür. Camaat hamısı baxır ki, daşın ortasında belə bir oyux var, bu oyuxda bir qurt var, bu qurdun qabağında göy yarpaxlar var. Deyir:

– Dərk eliyin görəh bu nə deməhdi?

Deyillər:

– Ya Əli, sən izah elə.

Dedi:

– Bədbaxlar, Allah-tala mana əmr elədi bunu göstərim sizə ki, bu daşın içərisində qurdun urzasın verən Allah, sizi də aj qoymaz.

48. ƏLİ PƏNCƏSİ
Həzrət Əli yolnan gedirdi. Eşitmişdi ki, filan yeri qırıllar. Deyir gedim oranı azad eliyim, yazıxdı o maxluq. Əli pəncəsi deyillər, eşitmisən? (Söyləyici sualı bizə yönəldir – top.). Mən orda olma-mışam, rəvayətdi deyillər. Orda camaat bunun qabağını kəsif deyir:

– Ya Həzrət Əli, hara gedirsən?

Deyir:

– Ə, maxluqu qırıllar ey, zalımlar. Gedirəm onnarı azad eləməyə.

Dedilər:

– Yox, azad eliyirsən, eləmirsən, o sənin işindi. Biz nə alajayıx, bizə bir dolanışıx.

Dedi:

– Əşi, gedirəm, qayıdanda sizin hakqınızda bir ölçü götürəjəm dana.

Bunnar atın cilovunnan buraxmıllar. Həzrət Əli əlini vurur daşın üsdünə. Odur ki, deyillər Əli pəncəsi. Deyir:

– Sizi görüm bu daşa qismət olun. Dedim sizə gedim, qayıdım sizə bir gün ağlıyajam.

Onnan da çıxır gedir.