90. İTİN ETİBARI
Padşah dedi: “Gedin peyğəmbəri çağırın gəlsin”. Oğlunu göndərdi gəlmədi, arvadını göndərdi gəlmədi, atını göndərdi gəlmədi, itini göndərdi, itnən gəldi. Dedi:
– Cənab peyğəmbər, bəs oğlunu göndərdim gəlmədin. Arvad-nan gəlmədin, atnan gəlmədin, bu itnən niyə gəldin?
Dedi:
– Atı sabahatan torşalıyasan, düşman gəlif ayağını üzəngiyə qoyanda götürüləjəh. Da demiyəjəh mənim yiyəm döylü axı bu. Arvadı gejə də dəstəyində saxlıyasan, günüz də, demiyəjəh axı filankəs maa sataşıf. Burnun kəsəsən gənə deməz. Ona da ehtibar yoxdu. Amma bu it üş gün yal verməsən də, bir adam gələndə yenə xart-xart eliyif hürər.
Dostları ilə paylaş: |
