Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

37. SÜLEYMAN PEYĞƏMBƏRLƏ RÜSTƏM ZAL
Bir rəvayətnən deyillər ki, Süleyman peyğəmbər Rustam Za­lın dövründə oluf. Yer kürəsinə Rustam Zal kimi pəhlivan gəlmiyif. Deyir ki, Rustam Zal yeriyəndə topuğuna kimi batırmış torpağa. Üz tutur bir gün Rustam Zal Allahın dərgahına ki, ya Xudavəndi-aləm, mən o vaxdı torpağın günahını verə bilmiyəjəm. Sən mənim quv­vamnan bir az al.

Özü də bı Süleyman peyğəmbər incilas^ eliyəndə bı Rustam Zal həmişə bının ağzın əyərmiş. “Axı bı, dünyanın prezidentidi”, – deyif lağ eliyərmiş. Nəysə, Süleyman peyğəmbər üz tutur Allahın dərgahına ki, ya Xudavəndi-aləm, bı Rustamı yaradırdınsa, məni niyə yaradırdın? Məni yaradırdınsa, Rustamı niyə yaradırdın? Bı Rustam qoymur mən işimi aparım, qoymur işimi görüm. Səda gəlir ki, ya Süleyman, narahat olma.

Allah-tala əmr eliyir Həzrəti Cəbrayıla. Deməh, incilasdan bılar dağılanda meşənin arasınnan keçirmiş Rustam Zal. Həzrət Cəbrayıl gəlir bırda Rustamın qabağını kəsir, özü də Süleyman donunda. Deyir:

– Ə, nədi, niyə məni qoymursan camahatnan incilas eliyəm, sözümü deyəm camahata, tapşırığımı verəm?

Deyir:

– Ə, nə kişilənirsən? Bu saat qırram boynuu, – Rustam deyir.

Deyir:

– Mənim?

Deyir:

– Hə.

Deyir:

– Onda tutaşajeyih.

Nəysə, bılar tutaşıllar. Həzrət Cəbrayıl götürür Rustamın arxasını yerə qoyur. Bı Süleyman dəyil ha, Həzrəti Cəbrayıldı, girif Süleyman peyğəmbərin donuna. Deyir ki, bir də mənim incilasımda başqa söz danışma. Mən Süleymanam, saa qoşulmuram.