Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

59. YESƏN QİSMƏTİNDİ, YEMƏSƏN YOX
Bir gün Həzrət Əliynən Salmanı-Farsı oturuf axşam çörəyi yeyirmişdər. Ortalıxda bir xurma varıymış. Salman bunu götürür əlinə, deyir:

– Ya Əli, bı mənim qismətimdi, yoxsa yox?

Həzrət Əli də qayıdıf deyir ki, ya Salman, yesən qismətindi, yeməsən yox. Salman qayıdıf buna deyir ki, burda nə var ki, bunu yeyə bilmiyəm. Elə bu mənim qismətimdi. Xurmanı ağzına atmax isdiyəndə yel əsir, şamı keçirir. Salman çaşır, xurmanı ağzına düz ata bilmir. Xurma düşür yerə. Salman başdıyır xurmanı axdarmağa. Axdaranda, Əli də Əlidi da, bilir ki, xurma hara düşüf. Əl atır, xurmanı götürüf qoyur ağzına. Deyir:

– Ya Salman, saa demədim ki, yesən qismətindi, yeməsən yox.