Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu qarabağ: folklor da bir tariXDİr III kitab

106. QASIM NECƏ OLUR OĞURLUQ EDİR?
Qasım elə-belə oğul olmuyufdu, Qasımın ilk oğurruğu hak­qın­da nənəm söhbət eliyirdi. Deyir, ona sual verdilər ki, nətəər oldu ki, sən oğru oldun? Deyir ki, uşaxlar aj oturmuşdular. O, orda ağ­laşdı ajınnan, bı bırda ağlaşdı. Fikirrəşdim ki, ə, mən nətər kişiyəm ki, məəm uşax­la­rım ajınnan ağlasın. Durdum, deyir, əyağa, getdim dəyirmanın yanın­nan keçəndə fikirrəşdim ki, gedip dəyirmançını hədəliyəjəm, nağayra­jam, mıın unun götürüf aparajam. Gəldim, de­yir, dəyirmanın qava­ğın­nan keçəndə gördüm dəyirmanın qapısı bağ­lı­dı. Dəyirmanın donuz­duğu deyillər, bir müsübətnən ordan keş­dim içəri. Qasımın ağzınnan çıxan söhbətdi, nənəm söhbət eli­yirdi. Deyir, bir müsübətnən keşdim içəri, baxdım, gördüm ki, bir xey­lax taxıl var bırda hələ üyünməmiş. Çünkü dəyirmançının işi oluf, hara gedifsə taxıllar qalıf burda. Yəələri də var e taxılın. Bırdan, deyir, bir mişox taxılı götürdüm, çıxartdım də­yir­­mannan, aldım çiynimə, gedirəm, deyir. Bir nəfər çıxıf qavağı­ma. Deyir ki, ay Qasım, dəyirmannan bəs niyə üyünməmiş aparırsan ta­xı­lı? Deyir ki, bı dəyirman işdəmir, aparıram o biri dəyirmana. Apardım, deyir, o biri dəyirmanda da üyütdüm, gətdim töhdüm uşaxların qa­va­ğına ki, qoy aj qalmasınnar. Mən deyir, nağarmalıydım. Gördüm zəhmətsiz bəhrədi, başdadım, deyir, oğurruğnan məşğul olmağa.