Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına

Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru

LƏTİFƏLƏR
Şahnazaroğlu

Annamazam,

Tifiləm, annamazam

Namaz qılsam, kafərəm

Qılmasam, annamazam.

Namaz əhli təhrət almersa, təmiz olmorsa, o, namazın üsdə getməli döy.

Bir nəfər variymiş, qoruxcuymuş. Deellər, Kürün qıraanda qoru, mal-zad girməsin qavırsannığa. Orda da 30 nəfər adamı axund oxudormuş. Bir də gə­lən­də görör ki, elə qavırsannıx dolu adamdı. Çatanda görör, bullar cavan uşaxlardı, yığılıflar. Deer, əə, nəyşə burya yığılıfsınız? Deer, axunt deef kin, hər cümə günü gəlin qavırsannıxda Quran oxuyun, gedin. Biz də ona əlmişih. Deer, əə, burya əlin. Əlində də çomax, cannı adamıymış. Şahnazaroğlu deellərmiş. Deer, sizi qıreyjəm bu ağaşnan. Uşaan otuzun da yığer cərgiyə. Deer, o ölüyə nə oxu­yur­su­nuzsa, onu oxuyun. Uşaan hamısı başdıyır oxumağa. Oxuyannan soora deer, əmi, indi kimə tafşırax? Deer, mənim atam Şahnazara tafşırın. Onnan bu məsəl qalıf, Şahnazar oğlu güjünən atasına xətm elədən kimi.