Bakara sûresi

(2/62) (…..Vellezîne “hâdû” vennasâra…..)

(2/62.) “...Yahûdîlerden ve Hıristiyanlardan …”

Üçüncüsü: Mûsevî’ler’dir. Bu isim ise Mûsâ (a.s.) a tâbî olanların isimleridir. Ben-î İsrâîl sözünün içinde ise hem ırk ve hem de Mûsâ (a.s.) a mensûbiyyet vardır. Ve buna “kavm” denmektedir.

(2/67) (Ve iz kâle mûsâ likavmihi……)

(2/67) “Bir vakit de Mûsâ kavmine demişti.....

Evet bu kısa girişten sonra yavaş, yavaş yolumuza devam edelim.

Genelde bütün Âyet-i Kerîmeler de olduğu gibi bunlarında, şeriat, tarikat, hakikat, marifet mertebelerinden izahları vardır. Mealler de olan zâhiri ifadeler Şeriat mertebesindendir ve genele olan ifadelerdir. Bunların daha açık ve dikkatli olarak hikâye ve duygular tarikiyle anlaşılması, tarikat mertebesinden’dir.

Hikâyelerde geçen varlıkların kendilerine ait olan “esmâ” isimlerin ve sıfatlarının hakikatlerini idrak edip o yönde anlaşılmaları, “hakikat” mertebesindendir. Ve bütün bunların hepsini asıllarını bozmamak sûretiyle bütün mertebeleri itibariyle idrak etmek ise “marifet” mertebesindendir. Ancak bunları anlayabilmek için oldukça iyi bir “İrfaniyyet” eğitiminin alınması lâzım gelmektedir.

142