Beytul-əhzan naləsi

Həzrət Rüqəyyənin (s.ə) əhvalatı
(Növhə-sinəzəni)
Əşgilə vurub aləmi tufani-Rüqəyyə
Gətdi babasın mənzili-viranə Rüqəyyə
Öpdü qəmi-dil şərhin o qəmdidəyə verdi
Can nəqdin o qız dilbəri-dirinəyə verdi
Sən aşiqə bax canını bir busəyə verdi
Öz şəminə oldu gecə pərvanə Rüqəyyə
Aldı başın ağuşə o rəncuri-fərağın

---

192
Doldurdu gözün rəmzilə dindirdi qonağın
Əvvəldə nişan verdi babasinə ayağın
Şərh etdi qəmin məhzər sültanə Rüqəyyə
Al canımı bu qanə batan ğəbğəbin üstə
Aləm desin öldü bu qız ayrı dəbin üstə
Mən bus eləyim canımı saxla ləbin üstə Həsrətdi 
baba bu ləbü-dəndanə Rüqəyyə
Gəlmişdi baba canim ala qabizul-ərvah
Çox yalvarıb etdim ona bu barədə əlhah
Sən alma verim sahibinə mat ola ərvah
Görsünlər yetib rövzeyi-rizavanə Rüqəyyə
Səbr eylə dedim didə qəmi-faşinə düşsün
Can üstə gözüm ləblərinə qaşinə düşsün Viranədə 
qanim babamın başinə düşsün
Təqdim eləsin canını cananə Rüqəyyə
Etmə əcələ bu gülü eşq üstə saralsın
Bu ölməyinin həşrə kimi qoy sözü qalsın
Səbr eylə bir az canımı gəlsin babam alsın
İfa eləsin etdiyi peymanə Rüqəyyə
Ey kaş nə şadlıq günü, nə bayram olardı
Nə sübh açılırdı baba, nə axşam olardı
Nə Şimr gəlirdi, nə xərabə Şam olardı
Nə Zəcri görərdi baba, dürdanə Rüqəyyə

---

193
Mən ağladım Şamidə biş-kəmə xatir
Baxdım aya yandım gecə ayrı qəmə xatir
Çox qüssəmi pünhan elədim əmməmə xatir Yalvardı 
vəli bir gün o nalanə Rüqəyyə
Səndən bibi şərməndədi bu qəlbi-şikəstə
Müddətdi səni eyləmişəm Şamidə xəstə
Sən bil babamın canı mənə bir ölüm istə
Agəhsən özün burda gəlib canə Rüqəyyə
Qəm tiri qərəz qəlbi-həzinə saçan öldu
Əkbərdən o tur zülfünü hər dəm açan öldu
Çöllərdə piyadə tikan üstə qaçan öldu
Az ömrünü verdi gecə payanə Rüqəyyə
Baxdı elə ki, qanlı dodaqlarə gecəylə
Düşdü nəzəri xibrə xəridarə gecəylə
Can nəqdini çəkdi səri bazarə gecəylə
Baş bir yana düşdü özü bir yanə Rüqəyyə