Bizans gəmisi. Orta əsrlər miniatürü İmperator I Basilin (867–886) taxt-taca qovuşması və onun təcavüzkar xarici siyasəti yeni intibaha səbəb oldu. Sələfi III Mayklın (842-867) siyasətini davam etdirərən I Basil donanmaya xüsusi diqqət ayırmışdı və nəticədə bir neçə mühüm qələbə qazandı (Runciman Steven, 1975, s. 151). 867-ci ildə Drunqarii Nikita Oorifanın komandanlığı altındakı donanma Dubrovnik sakinlərinin dəvəti ilə şəhəri 15 ay mühasirədə saxlayan ərəbləri geri çəkilməyə məcbur etdi (История Византии, 1967, s. 472) və bununla da bölgədəki Bizans varlığını bərpa etdi (MacCormick Michael, 2002, s. 457). Bir neçə il sonra isə Ege dənizinin müvəqqəti təhlükəsizliyini təmin edərək iki dəfə Krit quldurlarını (Treadgold Warren T., 1997, s. 457) ağır bir məğlubiyyətə uğratdı (The Age of the Galley, 2004, s. 92). Kipr və Bari də müvəqqəti olaraq geri qaytarıldı. Buna paralel olaraq müsəlmanlar da Kilikiyada varlıqlarını gücləndirdilər və Tarsus limanı Əmir Üzman əl-Hadim (882-891) dövründə onların Bizans ərazisinə quru və dəniz hücumları üçün əsas bazasına çevrildi (Treadgold Warren T., 1997, s. 458).
