Divan-ü luğat-it tüRK



Yüklə 8,02 Mb.
səhifə53/66
tarix03.06.2018
ölçüsü8,02 Mb.
#52477
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   66

turur : durur. - dır. -di. vardı. - ədi. hazırdı. - bu daş durur: bu daşdı. - o quş durur: o quşdur. - əldə durur: əldə hazırdı. əldədi. - evdə durur: evdə hazıdı.

turus : durus. tursu. dursu. tamaşa. numayiş.

turuş : duru. duruş. 1. dəvam. - işlərin duru pozuldu. - işi başlamaq birdir, durusu mindir. 2. qarış. muqavimət. - muqavimət edin: qarış qoyun. - kiçik uluq duruşmaz, qırqı sunqır qarışmaz: qarışamaz: qırqı sunqura duruş, muqavimət edəmməz.

turuşqanka: durquşqan. tuqruşqan. tutuşqan. tutuşan. dirəşən. qarşışan.

turuşmaq: duruşmaq. gərişmək. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. muqavimət göstərmək. - tanrı utru qarışma. - pis yollarda qarışma. - qara öyküyə qaraşmaq gərək. - yaşam içrə qaraşmalı, duruşmalı. - uyut (utanc. həya) geddi, kiçik ulu birlə (ilə) duruşdu.

turuşu : turuqıka.

turutmaq: durutmaq. 1. düzəltmək. türütməkka. törütmək. törətmək. yaratmaq. onarmaq. yonqamaq. 2. suyuqlatmaq. sütkərməkka: yapmaq süt kimi sulu.

turvurmaq : durvurmaq. tovurmaqka. durqurmaq. doğrutmaq. dikmək. qabartmaq. - o qulağın tovurdu: dikətdi.

tus tuska : tos tos. tap tap. keçə. paltar kimi hər yumuşaq şeyə vurmaqdan çıxan səs.

tusdax : dusdax. tinlan. tınlan. zindan. qamağ6.

tuş qılmaqka: - tuş qılmaqkaqavuşmaq. enmək. - tüş qılmaq: tüşlənmək.

tuş : tuşka 1. dənq. əş. 2. oğür. 3. bənzər. 4. kəmər qayışları ucuna taxılan altın, qümüş toqqa. 5. qarşı. bir şeyin qarışı, qabağı, muqabili. - evin tuşu. - mənə tuş: mənim qarşıtım. 6. turuş. dur. - tuş tuş: turuş turuş. dur dur. 7. üz. 8. döş. sinənin yuxarı yanı.

tuşaqka : tuşaqu. düşəqü. döşəqu. köstək. bukağı. buxov. gişən. əl ayağa, boyuna vurulan buxov.

tuşaquka : tuşaqka. düşəqü. 1. köstək. bukağı. buxov. gişən. 2. döşəqu. düşmə, tutma, oturma çağı. - at tuşağu boldu: atı bağlamaq çağıdı. (# at boşuğu buldu: atı buraxmaq çağıdı).

tuşalmaqka : tuşanmaq. köstəklənmək. dolaşmaq.

tuşanmaq : tuşalmaqka. dolaşmaq. qöstəklənmək.

tuşəfars: : (azıq). < tüvşə: tüqşə. düğm. tamuc). - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tuşqılmaqka : tuşlanmaq. yığılmaq. - axtırur gözüm yolaq, tuşqılır ördək yuğaq.

tuşqırmaqka : daşqırmaq. çatdırmaq. yetdirmək. - oğlu ataya daşıran tanrı.

tuşqurmaqka: tuqşurmaq. toqşurmaq. (< toq. tuq). 1. toxlatmaq. qapağına dək, başına dək doldurmaq. - evi tavar bilən tuşqurdu. - qabların hamısın toşqurun: toqşurun. - para tuşqırdı ev aldı. - axtırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq. 2. tuşurmaqka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. 3. başa baş doldurmaq.

tuşqutlanmaq : 1. usdalanmaq. buşqutlanmaqka. 2. buşqutlanmaq. şayırd, çıraq, çöməz yiyəsi olmaq.

tuşlamaqka: < tuqsılamaq. 1. tutsılamaq. bir birinə öxşar, tutar duruma qoymaq. yaxınlatıb, tarazsılamaq. yastamaq. yastalamaq. rastalamaq. yanbə yan, üzbə üz, qarşı qarşıya, izbə iz qoymaq. qavuşturmaq. - birin birinə tuşlamaq. - birdaha məni tuşlama: izləmə. 2. tuşurmaqka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. raslatmaq. 3. (t <> q )2 quşlamaq2 (quş qoymaq2). nişanlamaq. umaclamaq. 4. dikəltmək. qalxızmaq. - duman durub tuşnadı: duman qalxa durdu.

tuşlanmaqka: 1. tuşqılmaqka. yığılmaq. 2. yönəlmək. yönləşməkka. qarşılaşmaq.

tuşlaşmaq: qarşılaşmaq. qarışmaq. üzləşmək. raslaşmaq.

tuşlatmaqka: qarşısına qələcək surəttə durdurmaq.

tuşmaq : tuşlanmaq. tuşqunmaq. qavşanmaq. qavuşmaq. rastlamaq. yetişmək - o mənə tuşdu: görüdü. qarşandı.

tuşnamaqka : qarşılaşmaq. qalxmaq. hərəkətə keçmək. - duman durub tuşnadı: duman göyə qalxdı.

tuşurmaqka : tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. - o məni sana tuşurdu.

tut : tutka tat. qılınc. bənzəri şeylərin üzərinə çökən pas. -.

tuta : yoldaş. həmrah. - tutasız: tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.

tutac : tutaş. tutuşka. uyuş. cürlaş. təvafüq.

tutacaq : alışqan. alışıq.

tutacaq : tuturaq. tutandırıq6. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tutaç : bax > tutaşıka.

tutağan : tutqanka.

tutaq : 1. ərsəm. mərzə. qazan. müzd. 2. şahitlik. tanıqliq. tanuqluqka. taqun.

tutamaq: boyunka. dəsdə. sap.

tutandırıq6: tutacaq. tuturaq. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tutar : sığ. həcm. tutu.

tutarıq : qəşş. sər'. talqan. - tutarıq kəsəl: talqan iğka.

tutasız : tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.

tutaş : tutac. tutuşka. uyuş. cürlaş. təvafüq.

tutaşa : bax > tutaşıka.

tutaşıka : tutçı. tutşı. tutaç. tutaş. tutaşa. 1. yaxın. - ötəşi qardaşdan, tutaşı qonşu yey. 2. qomşu. yapşıq. 3. həmişə. hər vax. - tutaşı belə olmuşdu. - tutaşı işləri yoxlayın. 4. birikin. birşin. ittihad. ittihadiyə. - on ölkə tutaşı. - başmaqçılar tutşı. 4. əzəl. əzəli. 5. həmişə. peyvəsdə. tutşi. tutçı. yaxın. qomşu.

tutcaq : maşa. götürgə. qısqac.

tutcu : qadın boyun, tutcu dərlgən: qadın xəyləyi, həmişə bir yerə yığılır.

tutçıka : tutşı. bax > tutaşı. tutşi. tutaşı. yaxın. qomşu.

tutqaqka : gecələrin gəziyə çıxan gözçü. gəzmə. ayğaq6.

tutqar : tuturğuka. tutqur. tutraq. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.

tutqar. : ülgü. tuturğuka. tutqur. tutraq. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutqu : turquka. torqu. tor. pərdə.

tutqucka : tutğucka. (yeməkdə) giriş. suyuq(yemək). antirə.

tutquçıka: tutucu. tuttaçı.

tutquluqka : tutmaqlı. tutmaq istəği olan.

tutqunka : bulan. əsir. tutsaq. ilit. yaxalanan. zindani. - tutqun alıb qul satar.

tutqur : tuturğuka. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tuturğuka. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutlanmaq: dut vermək: üjümlənməkka.

tutmacka : < tutma + acka. hərkəscə bilinən bir türk yeməy.

tutmaka : qutu. cəbə.

tutmaqka: dutmaq. 1. (maya) uyuşmaqka. yoğruşmaq. dolmaşmaq. bitmək. 2. basmaqka. üzərinə çökmək. almaq. fəth edmək. 3. bulnamaq. bulanmış, tapılmış edmək. qatmaq. mal edidmək. əsir edmək. 4. qurlanmaqka. bərkimək. uyuşmaq. - yoğurt qurlandı. 5. yaxalamaq. qapınmaq. 6. bağlamaq. qapamaq. yummaq. - o ağzxın tuddu.
- əl ilə tutmaq. qarvamaqka. qarmaqlamaq. çəngəmək.

tutmalı : gərək. vacib. tuturğuka. tutqur. tutraq. tutqar.

tutraq : tutqar. tuturğuka. tutqur. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.

tutraqka : ülgü. tuturğuka. tutqur. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tutruq : 1. tutsuq. vəsiyyət. - iqli tutruğu yiğ bulur: kəsəl vəsiyyəti yey (qutlu. yaxcı) olur. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutruq.

tutsaq : duzağ. 1. bulan. tutqun. ilit. zindani. əsir. - tutsaq etmək: bulnamaq. 1. sırtmaq6. kəmənd. qısmaqka. 2. tünəkka. türmə. həpisxana. zindan.

tutsaqlanmaq: tutulmaq. qapanmaq. qapılmaq. yaxalanmaq.

tutsuq : 1. tutruq. vəsiyyət. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutsuq.

tutsuqmaq : tutulmaq. yaqalanmaq·.

tutşi : tutaşı. tutçı. yaxın. qomşu. - sənin yerin mənim yerimə tutşi. - tutşi ölkələr.

tutturmaq : tutturmaq. yaqalatmaq·.

tutu : 1. çapat. cərmə. salıq. 2. sığ. həcm. tutar. 3. tutuqka. rəhin.

tutucu : tuttacı. tutquçıka. tutuqsaq.

tutuçi : tutan.

tutuqka : tutuğ. ( y <> t ) tuyuq. 1. bağlı. qapalı. - tuyuq qapı: tutuq qapı. 2. əniş. eniş. enənmiş. iğdiş. əxdə. 3. qaruv6. girov. rəhn. tutu. 4. tutmaca. ovsun. büyü tutması. düğün. cadu. qəşş. - onun tutuğu var: onun qəşşi, cini var. 5. pas. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz. 6. əxdələnmiş nökər. 7. əxdə. iğdiş. xacə. sonsuz. (ərliyi) biçik, qırıq. 8. tutqun. üzük. qəmli. qussəli. - tuyuq kişi. - tuyuq gün: tutuq, bükük gün. 9. sisli. puslu. puşaqka. buşaq. buşqan. qapalı. canı sıxılmış. içi sıxıntılı. qussəli. kədərli. 10. cin. - tutuqlu yerka: cin çarpan yer. cinli yer. 11. mürdar. batıq. namübarək. 12. büzük. ısrımka. bədəxlaq. hirsli. 13. girov. - ər tutuğu yoldu: kişi girovu çıxartı. 14. ırqat. işçi. əkir. əcir.

tutuqlamaqka: enəmək. korlamaq. iğdişləmək. əxtələmək.

tutuqlanmaqka: əxdələnmək.

tutuqmaqka: dadıqmaq. paslanmaq. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz.

tutuqsaqka: tutmaq istəyən.

tutulmaq: tonmaqka. donmaq. tünmək. tunmaqka. qapanmaq. tıxanmaq.

tutulmaqka: 1. bulanmaq. bulanmış, tapılmış olmaq. qatınmaq. mal edinmək. əsir olmaq. 2. ılınmaqka. ilinmək. ilişmək. uğramaq. taxılmaq. 3. qapılmaq. qadıtmaqka. qatılmaq. tutulmaq. yaqalanma. - o tomluqqa qadıtdı: qatıldı: soyuq dəğdi. dondan öldü.

tutulmal : tutqulu.

tutunçu oğulka: evlâtlığa alınmış cocuq.

tutunmaq: 1. tutulmaq. edinmək. tutmaq. yalnız başına tutmaq. tutuşniaq. tütünmək. avınmaqka. avunmaq. 2. alışmaq. adət edinmək.

tutunmaq: tütünməkka. duman tütmək.

tuturaq : tutacaq. tutandırıq6. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.

tuturğuka : tutqur. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tutqur. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.

tuturqanka: tuqurqan. düğü. birinc.

tuturmaqka: duydurmaq. qandırmaq. - sənə bir söz dudurumki kef elə.

tuturuq : güclü od. tamdu. tamduqka. tamud.

tutuşan alışan: qatılqan qarılqanka: qanı issi.

tutuşka : 1. çıxış. çəkiş. savaş. dartış. 2. tutaş. tutac. uyuş. cürlaş. təvafüq. - olan ikisi tutşdurlar. 3. yəlim. yapışqan. çəsb.

tutuşmaqka : 1. tütüşmək. birbirin yaxalayıb savaşmaq. 2. doslaşmaq.

tutuşmaqka: girişmək. qarışmaq. ərmişmək.

tutuzka : buyruq. tovsiyə.

tutuzmaqka : buyurmaq. tovsiyə edmək.

tuvırmaqka : tavırmaq. qaldırmaq. tikmək. - qulaq tuvırmaq: qulaq tikmək. atmaq. qulaq asmaq.

tuvramaqka : tavramaq. davranmaq. böyümək. quvvətlənmək. -

tuvşatmaq: çuvşatmaqka. coşdurmaq. turşatmaq. qaynatmaq. - çaxır tuvşatmaq. - sirkə qarnımı tuvşatdı.

tuy : tuyka tuzka. toy. (bax > bodun). bodun. boyun. boyka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm.

tuyaq : tuynaq. at tırnağı. heyvan dırnaqı.

tuyaqlı : dırnaqlı.

tuyar : - duyar kimi olmaq: tuysuqmaqka.

tuyın : pinti. sıxıntılı.

tuymaq : duymaq. qanmaq.

tuysuq : duysuq. duyar duyan kimsə. ağıllı. hissili. qanar.

tuysuqmaq : duyub qanışmaq. düşünüşmək.

tuyturmaq : duyurmaq. anlatmaq. qandırmaq.

tuyuqka : ( y <> t ) bax > tutuq.

tuyunka : toyunka. 1. köyün, elin böyüğü. tanınmış. mö'təməd. 2. kətlərdə su bəkçi, su bəyi.

tuz : tuzka. duz. 1. tuyka toy. (bax > bodun). budun. boyka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm. 2. uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. gözəllik. - duz yeri: duz kanı: tuzluqka.

tuzaq : tuzağka duzağ. (< tuq: düğün). 1. tutsaq. sırtmaq6. kəmənd. qısmaqka. 2. bir çeşit quş tuzağı. saçratqu. saçrıtquka. 3. səvqili. səvqi üçün söylənən söz. - duzlu. gözəl. - əmləqıl indi duzaq: çaraqıl indi gözəl. - duzağı: gözəlim. - duzağın duzağına düşmə duzaq: gözəlin tələsinə düşmə gözəl. tuzaq qurmaq: pusmaq. anqdımaqka. anğdımaqka. kəminmək. çevrəsini sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq. 4. yapqaqka.

tuzaqı : tuzqıya. səvqil. tuzaq.

tuzamaq: tuzlamaq.

tuzğu : tuzuq. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzqıya : tuzaqı. səvqili. gözəl.

tuzqu : duzquka. ərməğan, hədiyə.

tuzqulamaqka: duzqulanmaq. ərməğan, hədiyə edmək.

tuzqun : ərməğan.

tuzqurmaqka: duzqurmaq. ərməğan vermək.

tuzlamaq: tuzamaq.

tuzluq : duzluq. tuzğu. tuzuq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzsuzlanmaq: duzsuzlanmaq. isizlənməkka. ısızlanmaqka. səvimsizləşmək. yaramazlaşmaq. sırtılmaq. şuluqluq edmək.

tuzuq : tuzğu. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.

tuzun : duzun. yumşaq. dadlı. - duzunluğun qayıştım: qolayca davrandım.

tuzunqulka: tuzunluq. tuznuluq. tuzluluq. yumuşaqlıq.

tuzunluqka: duznuluq. duzunqul. duzluluq. yumuşaqlıq.

: ka. 1. tük. qıl. saç. rəng. at tonu. 2. tülükka. boya. rəng. - nə tülük atdı o. - tüdəş: həmrəh. 3. tel. - bir saç: bir tel tük.

tüb : tübka. tüp. dip. asıl. kök. -

tübilnka : tübün. tüpün. nərsənin dibliyi, çör çöpü. buğda kəsmiyi.

tüblüka : tüplü. qəbir. - tüplüyə dol: gora bat.

tüblüqka : köklü. əsalətli.

tübün : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.

tübünka : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.

tübünləmək : (bit < met > tib) bütünləmək dibin aramaq. dibləmək. araştırmaq.

tüdəka : düdə. topluq. əğrim. imrəm. tuka. yığımka. yığın. kümə. koma. püştə. yığılmış nə. izdiham.

tüdəşka : tüləş. türəş. 1. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş. 2. tülüş. tükləri boyaş, bir rəngdən. 3. həmrəh.

tüdüq : tütək. toqurqaka. boru. qamış. yüyə. lülə. çaydan kimilərin əmziy.

tüfəkka : bax > tüvək.

tüğün : düğün. qadaq. çətin. zor.

tüq : <> tuq. dük. 1. yumruq. dük. - dük urmaq: yumruqlamaq. 2. yığın. 1. şu qədər. birkaç - düq minğ: neçə min. - bir tüq: bir yığın. bir çox.
- duq min: neçə min.
- tuq min yarmaq: bir çoxlu para.
- tükün boyası: tülük: tükə ilişik (mərbut) nərsələr.
- bu at nə tülük: bu atın rəngi (tükünün rəngi) nə?.
- tüdəş: tülüş: tükləri boyaş, bir rəngdən.
- tüq urmaq
: yumruğu ilə yavaşçavurmaq·i.

tüqan : tükan qapıtka. kəpit. saku.

tüqəka : tügə. düğə. 1. tükə. son. 2. tingə. iki yaşına girmiş dana.

tüqəq : tükəkka. tüqrək. (< tüq). düğün. halqa. yük yüklətilirkən yükü sıxıştırmaya yarayan, ipə taxılan halqa, ipin ucuna vurulan düğün.

tüqəlka. : tükəl. tüqlə. 1. tamam. bütün. kamil. - tükəl kişi. - tükəl qadın. - tükəl bilgə. 2. büsbütün. yerli dibli. - tükəlin al. - tükəl candan düşdü. - tükəl qapdı. 3. sayacın, sayın topu. hesabın cəmi.

tüqəməkka : tükəmək. tüggəmək. 1. bitmək. tükənmək. qurtulmaq. - işim tükdi: bitdi. 2. # yetmək. görmək. kafi olmaq. kifayət edmək. - aş qamuğqa tükədi: yemək hamıya çatdı. - bu az çağ, tamam işlərimizi tükəməz. - aş qamuğa tükədi. - bu yarmaq ikigünlük yeməyi tükəməz: qapsayamaz, yetməz.

tüqənmək: tükənmək. alqınmaqka. bitmək. yox olmaq. məhvolmaq. tükəməkka. yetmək. kifâyət edmək.

tüqətməkka : tükətmək. bitirmək.

tüqətməkka: bitirmək.

tüqlə : bax > tüqəl.

tüqləməkka: dükləmək. yumruqlamaq.

tüqlü : tüklü. tülükka. - tülük yatım: içi tük döşək, yayqı.

tüqlükka : tüqqül. tüqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.

tüqlünməkka: düğümlənmək. düğülmək.

tüqlüşməkka: tüqqüşməkka. birbiriylə düğümlənmək.

tüqməka : tükməka düğmə. boqmaqka.

tüqməkka: düğmək. düğümləmək. bağlamaq.

tüqmələnmək: düğmələnmək. tüvşəmək. tüqşəmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tüqmələnməkka: düğmələnmək. ilgələnmək.

tüqnəməkka : yara dağlamaq, düğümləmək.

tüqrük : tükrük. sutuq. suduqka.

tüqrüşmək: türüşməkka. dürüşmək. dürməkləmək.

tüqsinka : tüksinka 1. dört qöşəli düğümlənən bir çeşit düğüm. 2. xalqtan olup handan üç qat aşağı bulunan kişi.

tüqşəmək: tüvşəmək. düğmələnmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.

tüqü tüqü: tükü tüküka. köpək küçüyü çağırmağa deyilən söz.

tüqü : düyü. qurunc6. birinc.

tüqül : tüqlü. tüqqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.

tüqülqənka: tüqqülən. duğünlənən. çatılan.

tüqülmək: tüggülmək. düğümlənmək. tıxılmaq. girlənmək. - aş boğazda tügüldi.

tüqümləmək: düğümləmək. çiqlətmək. çıqrıtmaqka. çiqinlətmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək.

tüqünka : tükünka. düğün. 1. tökün. dağlama. dağ döğün. 2. ilka. 3. tuqun. çimri. çinis. 4. cadu. 5. düğüm. dağlama. dağ döğün.

tüqünləmək : düğünləmək. tuğlamaqka. bağlamaq. qapatmaq. çiqtərməkka. sıxışdırmaq:

tüqünməkka : düğümlənmək. turulmaqka. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. usanmaq. bıqmaq. bezmək.

tüqürməkka: tükürmək. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sağurmaqka. sudmaq. sutmaq. suztürmək. tüpürmək. tüpürmək. sağurmaqka. sudmaq. sutmaq ka. sudturmaqka. sutturmaq. suzmaq. sudramaq. süzmək. tüpürmək. sağurmaq. sudımaq. suzımaq. - tükürtmək: sutturmaq. sudturmaqka.

tüqüşməkka : düğümlətmək.

tüqüzka : tüküzka. təküz. atın alnındaki axıtma·. - - tilqüz at. alnında ağı olan at.

tül : tor. (< tuğ). pərdə örtük. - tünlük tuğu: pəncərə, baca tıxacı.

tüləkka : 1. ağzı qırıq saxsı. təsti. 2. tük dəğişmə töktükləri sırası. qoyun qırxımı. - tülək yılxı. tükün tökən heyvan.

Yüklə 8,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   66




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin