Divan-ü luğat-it tüRK



Yüklə 8,02 Mb.
səhifə58/66
tarix03.06.2018
ölçüsü8,02 Mb.
#52477
1   ...   54   55   56   57   58   59   60   61   ...   66

üşəməkka : eşəmək. eşmək. axtarmaq. deşib aramaq.

üşən : bax > yuşan.

üşənq : yüşənğka. düz parlaq, şmal taş

üşənmək : 1. ərinməkka. çəkinmək. təmbəllik edmək. - ər işə ərindi. 2. saqlanmaqka. saxlanmaq. çəkinmək.

üşəriq taşka: düz qaya. yüşərik.

üşətməkka : 1. ufalatmaq. uşatmaq. uvşatmaq. 2. araştırmaq. əşltmək.

üşikka : üşükka. soğuq. yemişləri qavuraraq böyüməkdən alıqoyan soğuq.

üşiməkka: üşümək.

üşqürtmək : üşqürtürməkka. xatırlatmaq.

üşqürtürməkka: xatırlatmaq. üşqürtmək.

üşməkka : 1. ütmək. ötşürmək. yontmaq. - o ox üşdi: o ox yondu, ititdi. 2. öqşürmək. yoğqışmaq. yığışmaq. - öküş, təlim kişi üşdi: çoxlu kişi toplaşdı. - üşüb toplaşdılar: yığışıb toplaşdılar. 3. üşüşmək. toplanmaq. 4. dəlgic ilə dəlmək.

üştürməkka: dəldirmək. dəlik dəlməyi buyurmaq. dar dəliği genişlətmək.

üşüc : buz dolabı.

üşük : don. qırıcı, dondurucu. soğuq. - üşük qan: donuq, ləxtələnmiş qan.

üşüməkka : üqşümək. üşimək. yığışmaq. - üşük qan: ləxtələnmiş qan.

üşüşmək: avalamaqka. avmaq. avlamaq. avdarmaqka. yığmaq. toplaşmaq.

üşüşmək: üşməkka. toplanmaq.

üşütməkka: soğutmaq.

ütəməkka: biçmək. kəsmək. - darı ütəmək.

ütən : ütgən. dalaşqan. çalqaşqan. savaşçıl kişi.

ütərməkka : üdərməkka. uymaq. izincə gedmək.

ütgən : ütən. dalaşqan. çalqaşqan. savaşçıl kişi.

ütikka : üdiqka. ötik. özik. aşq. səvqi coşması. səvda. həsrət.

ütiməkka: (qıl) ütüləmək.

ütqərmək: ütgərmək. ötqgərmək. ürkütmək. qaçırtmaq.

ütlənməkka: üdlənməkka. kösnəmək. ərkək istəmək.

ütləşməkka: ötləşmək. otlaşmaq. üdləşməkka. birbiri ardınca yürüş mək. udlaşmaq. birbirinə girişmək. yaxalaşmaq. - alplar ütləşdilər.

ütmə : ötüşka. ütüş. utuş. utma. oyunda, yarışda utmaq, aparmaq.

ütməkka : ütəmək. utamaqka. 1. nərsəni kəsmib qırmaq. əkin ot biçmək. budamaq. artığı şeylərdən arıtlamaq, təmizləmək. tükü yandırıb dəridən atmaq. - darı ütmək: darı biçmək. - əkin ütüldü. - başım üttü. 2. ötmək. (qıl) yaxmaq.

ütrəkka : üdrəkka. artan. az ikən artan şey.

ütrəm : ürtəm. örtgünka. örqütün. biçin. dərim. örtəm. xərmən.

ütrəməkka: üdrəməkka. ürəmək. çoğalmaq.

ütrəşməkka: üdrəşməkka. artmaq.

ütrətməkka: üdrətməkka. çoğaltmaq.

ütrü : üzə. qarşı. önə. -

ütrükka : hiləci. kələkbaz. yalançı. ütücü adam.

ütrülməkka: kəsilmək. qırqılmaq. qısaltılmaq.

ütrüşməkka: utruşmaq. 1. kəsişmək. qırışmaq. biçişmək. - kəsmə ütrüşdi: tel kəsildi. 2. icəşmək. icrəşmək (c <> t ) itrəşmək. 3. gərişmək. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. duruşmaq. muqavimət göstərmək. 4. kəsişmək. qırışmaq. biçişmək. - kəsmə ütrüşdi: tel kəsildi. 5. icəşmək. icrəşmək (c <> t ) itrəşmək. 6. qərişmək. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. duruşmaq. muqavimət göstərmək.

ütük : ütükka. üzük. 1. utuq. yutuq. tamahkar. acgöz. 2. üzlü. həyasız. 3. üzük. hica. hərf.

ütüləmək: ütiməkka (qıl)

ütülmək : üzlünməkka. üzülməkka. üzdən qırılmaq, kəsilmək. qopmaq. kəsilmək. qırılmaq. - urq üzlündü: ip üzüldü: qırıldı.

ütülməkka : üzülmək. 1. üzdən qırılmaq, kəsilmək. - ütülüb deşilmək: ötləşməkka. 2. yanmaq. (qıl) ütülənmək.

ütümək : ötümək. 1. silmək. təgirləmək. safatmaq. bir şeyin üstündən keçib, qıvrıqların açmaq. - paltar ütümək. 1. yolmaq. qırmaq. silib süpürmək. - var yoxumu ütüb aldı.

ütürmək: üdürməkka. ödürməkka. uturmaqka. udurmaqka. üzürmək. səçip ayırmaq. adırmaq. ədirmək. ödürmək. ödürmək. 1. kəsmək. ətəyindən başından qırmaq. saç ütmək. 1. seçmək. üstün tutmaq. ağırmaq. ədirmək. ödürmək. udurmaq.

ütüşka : 1. ötüşka. utuş. ütmə. utma. oyunda, yarışda utmaq. aparmaq. 2. bir çeşit cocux oyunu. bu oyunda utmə. yutma·ı - ötüş.

üvey : bax > ügey.

üvka : üyka ev. ef. ev. əv. öv.

üy : üyka ev. ef. ev. əv. öv. üv.

üyə : uymaq. oymaq. üzv. mürid.

üyüqka : təpə. yığın.

üyürtləyən: ötürgənka. ödürgənka. ösürgən. hər şeyi səçən,

üz : ut. özka. 1. ut. utanc. həya. 2. bəniz. mənğizka. qörüş. zahir. 3. mənğizka. məniz. bəniz. 4. yağ. 5. rəhruf. qırtışka. - üzlü: qırtışlıka. 6. sıyrım. dəri. qabıq. 7. yinka. əyin. - yin başına bax sən: əyin başına bir bax. 8. yüzka. çehrə. vichə. 9. sağır. - üz kişi: sağır adam.
- üz üzə gəlmək: utrulanmaqka:
- üz verən: ağşuk. ağıb gələn, üz verən nərsə. arizə.

üzdürmək: yüztürməkka:

üzə : üzəka. 1. üstündə. üzərində. üzərə. üzərinə. görə. nisbət. mərbut. üstünə. - onun üzə: ona görə. ona nisbət. - üzərindəki. - bir bir üzə alqaşuy: birbirini afərinlir. - bir nə bir üzə öglüşdü: bir şey bir şeyin üstünə yığışdı. - iş mənim üzə örtüldü: mənə gizli qaldı. 2. çox. üzə çıxmış.
- üzə
çıxmaq: yüzqəşməkka.

üzəkka : özüək. özək. 1. uxaqka. ügək. meyvəlarin sıxılmış suyu. 1. hər nərsənin kök damarı, şahdamarı.

üzəklikka: uzaqlıq. işdə ağırlıq, yavaşlıq, ərincəklik. susluq.

üzəlmək : üzülmək. 1. usanmaq. yorulmaq. sıxılmaq. - canım üzəldi. 2. öqüc, çətin işə düşmək. 3. qırılmaq. can vermək. - iklik üzəldi: xəsdə can verməyə düşdü. keçindi. dözə, dayana bilmədi. 4. üzülmək. ölmək (# düzəlmək: qalxmaq). - iqlik üzəldi: xəsdə can verdi.

üzətmək: üzrətmək. çoxaltmaq. üzə çıxartmaq. artıqlatmaq.

üzitməkka: üzmək. aparmq. daşıtmaq. - bəsdi qulağımı üsütmə: aparma. - sirkə dilimi üzütdü: apardı, yedi. - sirkə qüpü üzütdü: ­aşıttdı, yedi.

üzlənməkka: 1. birindənbir şey istəmək. müraciət edmək. 2. sayqı dəğər qazanmaq. iyiliyə adlanmaq. - el içrə üzləndi. 1. (yeməkdə yağ üstə) çıxmaq. üz bağlamaq. - aş üzləndi. 2. qabarmaq. şişmək. - qalıq üzlənmiş: hava dəmlənib bükmək.

üzləşmək: qarşılaşmaq. qarışmaq. raslaşmaq. tuşlaşmaq.

üzlü : 1. ütük. həyasız. 2. yağlı. özlükka. özül.

üzlünməkka : bax > üzülmək.

üzlüşməkka : üzüşmək. qopmaq. ayrılmaq. alacaqlı borcludan ilişilgi kəsmək. üzmək (ip. bənzəri şeyləri) kəsilmək. - bəylə kişi üzlüşdü: ərkək dişi ayrışdı. - üzlüşmü topraq: üzülmüş, qopmuş topraq. - alımlıq, verimlidən üzlüşdü: alacaqlı, verəcəklidən ayrıldı.

üzmək : 1. vurmaq. çapmaq. - qoyun üzmək. 2. dağılmaq. yayılmaq. - irin üzdi: çirk dağıldı. 3. olduğu bayağı, adi bir durumu dəğişmək. - səsin çoxluğu qulağımı üzdi: kar elədi. - az danış başımı üzmə: başı aparma. - sikə küpdən üzdi: qaynayıb daşdı. 4. dərmək. - üzüm üzmək. 5. qırmaq. - ip üzüldü. 1. dağılmaq. sərilmək. - irin üzdü. - mikrob üzdü. 2. qırıb, kəsib soymaq. - toxum üzmək: becərilmiş davar kəsmək. 1. üzürmək. yağmalamaq. qarət edmək. - altun gümüş üzürdüm.

üznəməkka: uznamaq. (< üz. üzə durmaq. üz qırmaq) ( < uz. uznamaq. uzaq gedmək. dik başlılıq edmək). 1. qarşı durmaq. söz dinləməmək. - oğul atıya uznadı. 1. üzə qalxmaq. daşlanmaq. - atıya üznəmə. 1. üsnəməkka. bənzəmək. oxşamaq.

üznətmək: üsnətməkka. bənzətmək. oxşatmaq.

üzrəşmək: utraşmaq. uzraşmaq. itiləşmək. - gəngəşli bilik utraşur, gəngəşsiz bilik opraşur.

üzrətmək: üzətmək. çoxaltmaq. üzə çıxartmaq. artıqlatmaq.

üzsəməkka: 1. qoparı yazmaq. qoparmaq. qırmaq. 1. çimsəmək. çapsamaqka.

üztürmək: üzdürmək yüklətmək. həvalə vermək. - ağrıq ağır işini, başqasına üzürmə: öz yüküvü özgəsinə yükləmə.

üztürməkka : üzdürmək. qopartmaq.

üzükka : özük. ütük. yüzüqka. 1. üjükka. hərf. hica. - "bəy" sözü üç üzüklü böləkdi. 2. qıraq. ayır. uzaq. 3. ötük. qırıq. cırıq. 4. (hovuz kimi) oyularaq yapılan hər yer. dərə. çay yatağı. - üzüksu: ırmaq. - əzik üzük: əzilib üzülüb, qırılıb, oyumuş görkəm, biçim. 5. (hovuz kimi) oyularaq yapılan hər yer. dərə. çay yatağı. -- özüksu: üzüksu: ırmaq. əzik üzük: əzilib üzülüb, qırılıb, oyumuş görkəm, biçim. 6. əzik. obraqka. opraq. ovraq. oğraq. əsgimiş nə. 7. üjükka. hica. 8. üzük. yaban, yava, kəndinə aykırı şeylən üzülmüş, ayrılmış nərsə. xalis. özük. teyxa. çin. - altun üzük: qızıl könüllü qadın. iyi tinli, duyqulu, ruhlu xanım. sona xanım.

üzükləmək : üjükləməkka. hüccüləmək.

üzüqlüqka: üzüklükka. kəsilmə.

üzülən : üzülgənka.

üzülgənka: üzülən.

üzülməkka: üzlünməkka. ütülmək. 1. üzdən qırılmaq, kəsilmək. qopmaq. kəsilmək. qırılmaq. - urq üzlündü: ip üzüldü: qırıldı. 2. qırılmaq. açılmaq. yaralanmaq. parçalanmaq. - ətim üzüldü. 2. çinislənmək. qırtmır olmaq. - kişi qocaldıqcan üzülür.

üzümka : - üzüm üzüşmək: qırmaq. - üzüm sıqma zamanı: sıqmanka.

üzürmək: uturmaqka. udurmaqka. səçip ayırmaq. adırmaq. ədirmək. ödürmək. ödürmək. üdürmək.

üzüş : özüşka. yarış.

üzüşmək: qırmaq. - üzüm üzüşmək: qırmaq.

üzüşmək: özüşməkka. uzuşmaq. yarışmaq. - at üzüşmək.

üzüt : yüzüt. 1. xeyirsiz. çimri. sövmə olaraq işlənir. 2. zalim. rəhmsiz. 3. qırıt. qırım. - soy üzüt: soy qırım. qətli am. 4. xəsis.

üzütləmək: qıtmır saymaq.

üzütlükka: xəsislik. xissət.

v
var : barka. 1. olan. mocud. 2. uğur. oğur. dövlət. - varmış: barmuka. - çox varan: baraqanka. - varan. gedən. gedicl: barqanka. bardaçıka. baruçı. barquçıka. - vardığı: barduqıka. - vardırmaq: barturmaqka. - varılacaq. gediləcək, barası yer: barqu yer: barası. barquka. - varılan yer: barışlıqka. - varılmaq. : barılmaqka. - varışı: barduqıka. - varmaq. barsamaq: barıqsamaqka. - varmaq istəmək - barıqsamaq: barsamaqka. - varmayı, gedməyi diləyən. varmaq, gedmək üzərə olan kimsə: barıqlıka. - ev bar: ev var: ev eşik. - evin barqın satığsadı: ev eşiyin satmaq istədi.

vardırmaq : barturmaqka. çatdırmaq. - onu evə bartur. - kağızı bartur. - bunu atova bartur.

varış : barış. elik. qavuş. bir araya gəlib oturmaq. sülh.

varlaşmaq: zənginləşmək. tuplənməkka. diblənmək. diplənmək. kökləşmək.

varlı : baruq. dövlətli. - baruq bəy. - baruq ölkə. baruq duyqular.

verd : birtka. virt. vergi. döləv6. maliyat.

vergi : birtka. verd. döləv6. maliyat.

vergü : (< vermək. bermək). - vergü varmaq: borcu olmaq. - sənin mənə bir nə bergün var: sənin mənə bir şey borcun bergün var.

verim : - alım verimlə satqaşmaq: birbirnə satmaq.

verişmək : birbirinə vermək. göndərişmək. ötgürüşməkka. ötrüşməkka. edişməkka. qılışmaq. bağışlamaq. ikram edmək.

verqi : vert. bertka.

vermək : 1. berməkka. barmaqka. - vermək istəmək. verə yazmaq. : beriqsəməkka. - vermək istəyən: beriqlika. - verəcək: berim. berqilka. - verilmək. : berilməkka. - verimli: berimliqka. - verimsiz. ot bitməyən, çoraq yer: çalanğka. - verişmək: berişməkka. - verim: berimka. 1. ötəməkka. ödəmək. əda edmək. qılmaq. 1. ülətməkka. paylamaq. paytamaq. 1. yerinə qoymaq. yermək. - orunc alıb yermədi: əmanət alıb verdəi.

vert : bertka. verqi. kölənin hər il verdiyi vergi.

vəng : bənğka. vəngildəmə səsi.

vəya : azuka. yahut. ya. iki şeydən birini diləməyi anlatır. vəya:.

vurdurmaq : çapturmaqka. çapmaq. çapışdırmaq. boyun vurdurmaq, üzmək. toqıtmaqka. toxutmaq. dövdürmək. çalıtmaq. çapıtmaq. çapıtmaq.

vurqulamaq : tə'kitləmək. bərkitmək. qavalamaq. kipləmək.

vurqun : barıqlıka. yerikli. melli. əğimli. düşgün. məczub.

vurmaq : - vurayazmaq. dövəyazmaq. : uru yazmaqka.
- vurdu. dövdü: urdı. toqıdıka.
- vurmada çıxan səs. yeməktə ağızda çıxan şapırtı: şap şapka. - çox vurmaq. çox dövmək: qammaqka.
- vurmaq istəmək: ursamaqka.
- vurmaq. boyun vurdurmaq: çapturmaqka.
- vurmaq. hafifçə vurmaq: qaqmaqka. - vurmaq. yenmək: çalmaqka.

vurmaq : dövmək. çarpmaq. toxumaq. toxunmaq. toqımaqka. dövülərək sərtləştirmək. götürmək, batırmaq.

vurulmaq: <> urulmaq <> orulmaqka. biçilmək. tarılmaq. dərilmək.

vurulmaq: ursuqmaqka. 1. yemək. dövülmək. yenilmək1. - savaşa girən ursuğar: yiyər. 2. dövülmək. qurulmaq. urulmaqka.

vuruşmaq : 1. arpı. maq. harp etmək. - toxışmaq. toquşmaqka. 2. birbirinə qızışmaq. birbirinin başına vuruşmaq: qaqışmaqka.

vuruşmaq : təvrişmək. devrişmək. çevrişmək. çönüşmək. alınmaq.

vuruşmaq : uruşmaq. toquşmaqka. toqışmaq. döğüşmək. çarpışmaq.
y

y : n. qoy <> qon.

ya müka : oldumu. {"bu sôzü qəbul ettin mi? söylədiğimi yapmaq üçün qafana qoydun mu?".

ya : yaka 1. "va" ılgəci kimi "vay" anlamına inkâr ılgəci. 2. yay. kaman. - ya bağrı: yayın orta yeri.
- ya qurmaq: kaman çəkmək.
- quruqluq yaka: qurulu. qurulmuş yay.

yabaka : yapa. yumşaq, əprik olan, yaş, ıslaq olan.

yabaquka: yapaqu. yappaq. yapıq. 1. sap, parça yoluntusu, qırıx şırığı. qırxım. 2. yapıqçış, keçələmiş, qarışmış nərsə. - yabaqulanmaq: yabbalanmaq. yapıqmaq.

yaban : geyik. qayıq. vəhşi. - qayıq heyvan: yaban heyvan.

yabancı : yat. bazka. sap. sapaq. adnaquka. - yabancı dil ilə söylətmək: sümlütməkka. - yabancı dil qonuşmaq: sümlüşməyəka. sümlüşməkka. - yabancı kimi sağına. soluna baxan adam: inğəs kişika. - yabancı saymaq: yatlamaqka.

yabancılaşmaq: yatıqmaqka. yadlaşmaq. - yağuq kişi yatıqdı: yaxın adam yadlaşdı.

yabı: yabıka. yapı. örtük. yəhərin üstünə, altına qoyulan keçə. yəhər yastığı.

yabınka : qırmızı. al.

yaçanmaqka : utanmaq. ucunmaq. sıxılmaq.

yad:yat

yadılmaq: yayılmaq. çözülmək. yazılmaqka.

yafaka : yava. 1. qolqan tikəni. 2. sıcaq. quytu yer. 2. (< av) ayva. avaq. sığıncaq.

yafaşka. : yavaş ka. qılıqlı. yumuşaq xuylu.

yafışquka: yumuşqa. "qızılcıq", "kürən" deyilən dağ yemiş.

yafquka : xalqtan olup xaqandan iki dərəcə aşağı bulunan kişiyə verilən unqun.

yafuzka : yavuz. hər şeyin kötüsü. yamanı, pisi. yava. bəğənilməz. kötü. yaman.

yağmalamaq: yağmalamaq. yolıtmaqka. yoluşturmaq. yolumaq.

yah : yahka. yeh. yeğ. əvət. peki. bə'li. gözəl. yaxcı. - yəh müka: "tamam mı" anlamına bir kəlimə· - yə mü?. - yah: olsun. gözəl. nə gözəl.

yahut : azuka. ya. vəya. iki şeydən birini diləməyi anlatır.

yax:yaq

yaxşıka : iyi. gözəl. hər şeyin gözəli.

yaq : yağ. çirka. çır. özka. 1. qab qaşıqa yapışan bulaşıq. yemək qalıtı. 2. kifir batıq olan. 3. üz. özka. 4. yax yuğ qədəş: uzaq qohum1. 5. yağıka. yəğika şeytan. 6. yağ. iç yaqı. 7. çanaq, qap bulaşığı· - yaq yuq: kir bulaşıq.
- ayaq yuqi: yak yuq qab qacaq: bulaşıq batıq qab. yax yux: yox kimi, yufa, ova nərsə.
- yoqqa sandıq: heç saydıq. dəyər verməmək.
- yağsız, tatsız bulamac: bulqamaka.
- yağ çıxarmaq. təktir edmək: tamınmaqka.
- yağ istəmək.
- yağsımaq: yaqsamaqka.
- yağ tadını almaq.
- yaqsamaq: yaqsımaqka.
- yağ tortusu: tarka. - iç yağı. yağlı: yaqrıka.
- yaq öğrika : yağ dənəsi. susam.
- yağ yağuq: qohum tanış. - yaq yuqka: yak yokka (< yoq: yoğulmuş. yax: yaxılmış).

yaqaka : yaxa. paltar yaxası. qoncuq. qoncək. küncək. nərsənin yanı, qırağı, ucu.

yaqaqka : yağaq. qayaq. qıyıq. cəviz. girdəkan.
- qoldaçıya min yağaqka, barça belə ayruq dayaqka: yolçuya min cəviz, üstəlikdə bir (hammısınında üstündə) çəlik.
- yağaq ağacı.
- yağaqlıq: cəvizli.
- ağı yağaq: yağlı cəviz.

yaqaqlıka : cəvizli. qayaqlı. qıyıqlı. girdəkanlı.

yaqaqlıqka : cəvizliq. cəviz bitən yer.

yaqarmaq : (< yax). yaqutmaq. yaxutmaq. verinmək. təslim olmaq. - ona yaxarma.

yaqcılıq : yaxcılıq. ağışqa. iyitlik.

yaqday : yağday. yağruka. yağur. yoğur. yaxlıq. yağılıq. dövrə bər. çevrə. mihit. - buna yağru yürimə: onun döğrə bərinə dolanma.

yaqdırılmaq: yaqılmaqka. yaxıtmaqka. yaqturmaqka.

yaqı : yağıka
- qır yağı: iç düşman. yolsuz, iləksiz, bəlgəsiz, gizli olan düşman. - yaxı yuğı ərka: yaxlı, yağlı, yufa incə, alçaq könüllü, mütəaze' kişi.
- yağı kəsilmək. öcəş, düşman yağıqmaqka. düşmanlaşmaq. - birbirizə yağıqmayın, yaxının.
- yağın taba: yağıya doğru.

yaqı : yağı. yaxı. 1. yağıqka. yağı. düşman. - yavuq yağıq: qatı düşman. 2. yağıq. məlhəm. 3. yaxarlı. alçaq könüllü. dikələ, öngərliyə qarşı. barşar. - yaxı yuxı ər: sözə baxım, mütəvazi. 4. yaqka. şeytan.

yaqıq : 1. yağıq. yaqıqka. mərhəm. - ağrıma yağuq olacaq. yarama yağuq yax. 2. yaxıq. pomad. 3. yaxı. yaxıq. yaxın. məlhəm. mərhəm. 4. yağı. düşman. - yavuq yağıq: qatı düşman.

yaqıqmaq: yağıqmaqka. yağı, öcəş kəsilmək. düşmanlaşmaq. - birbirizə yağıqmayın, yaxının. - iki ölkə birbirinə yağıqdılar. - ötəc bizə yağıqdı: zəmanə bizə düşman kəsildi.

yaqılamaqka : yağılamaqka. düşmanlıq edmək. düşmanla savaşmaq. çarpişmaq.

yaqılmaqka: yağılanmaq. yaxılmaq: 1. ciciklənmək. qısqanmaq. 2. düşmanlıq edmək. 3. örtəlməkka. yanmaq. 4. toxunulmaq. yaqlaşılmaq. 5. yağdırılmaq.

yaqımsız : yaxımsız. 1. kupal. gobut. sasrıq. sassıq6. sarsıqka. 1. pis. bəğənilməz. kifir.

yaqınka : yağnı. yaknı. yaxın. ­1. şeytan. ­2. düşman. 3. yaxın. yaxıq. mərhəm. - yaxın tanış: qonumka. yar yoldaş. qohum qonşu. yaxınlar: qayınboyun. dünürlər. tayfauruq. tayfatırıq.

Yüklə 8,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   54   55   56   57   58   59   60   61   ...   66




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin