Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

garaçor/ garaçolu/ garaçoRi: Kılıç, uzun kılıç.

garagîle/ qaragil: Salkımlı siyah veya kırmızı ekşi meyvesi olan bir bitki.

gara keher/ qara keher: Tüyleri koyu kahveye çalan at.

garaney: Neye benzer bir müzik aleti.

garatikan: Kara diken.

gargavul/ qaravul-I: Sülün.

garavul/ qaravul-II: Gözcü, korucu, muhafız.

garavulhane/ qaravulhane: Karakol, muhafız birliği.

gaş: At eyeri kaşı.

gaşav/ qaşav: Kaşağı.

gaşug: Kaşık.

gatıg: 1.Yoğurt 2.Katık.

gatır: Katır.

gatma/ qatme: Kalın yün ip.

gazan guflı: (T+A) Çengelli iğne, kopça.

gazğan: Kazan.

geçen: Geçmiş.

gelengiden/ gelen-giden: Otomatik tüfek mekanizması.

geygaç/ giygaç: 1.Eğri, meyilli, bükümlü. 2.Kaygan.

géyme/ gıyme: Kıyma.

gılıç/ qılıç: Kılıç.

gırgı/ qırqı: Küçük yapılı bir şahin türü.

gışlag/ qışlaq: Kışlak.

gışlamış/ qışlamış: Sonbahar ayında kışlağa hareket.

gışlamışî: Bkz. → gışlamış/ qışlamış

gız: Gız, ğız, guz… gibi çeşitli formları vardır. Bu kelime “Uz, Oğuz” kökenlidir. →Gızar Bibi; Gız Gala (“Oğuz kale” şeklinde yorumlanır)

gızıl: 1.Altın. 2.Kızıl renk.

gızılağac: Ormanda veya dere kenarlarında yetişen iri yapraklı, kırmızımsı bir ağaç, kızılağaç (alnus).

gızıl-ala: Alabalık, kızılala.

gızılbaş: 1.Kızılbaş inancına sahip olan. 2. I.Şah İsmail’in Safevi tahtını korumak için Erdebil dergâhına bağlı Türkmenlerden oluşturduğu kızıl başlık giyen ordu.

gizlik: Küçük kama.

golçag/ qolçaq: Savaşlarda kollara takılan çelik kolluk.