Dr. Recep Albayrak Türklerin İranı

Ostandar: Vali, bölge valisi.

oymak: Cemaat ile oba arasındaki aşiret yapılanması. Amcalar, dayılar, kuzenlerden oluşan birbirleri ile akraba olan geniş topluluk. Oymaq/ oymak hakkında bkz.→Farsça’ya Geçmiş Türkçe Kelimelere Örnekler
Ö

özen: Çay, nehir.
P

pâîn: Genellikle yerleşim birimlerinin sonuna gelir. “Aşağı ve alt” anlamına gelir. Bir yerleşim biriminin, diğerine göre aşağıda veya altta olduğunu ifade eder.

Parsabad: Muğan kenti..

Payız: Sonbahar mevsimi.

Penahabad: Kafkasya’da Şeki-Şirvan arasında kale. (Safevi, Zend ve Kacar dönemleri)

peder: Baba.

Pehlevi: Bkz.→Bender Enzeli , Bender Pehlevi

Pehlevidej: Akkala kenti. (Gülistan BV)

penç: Beş rakamı.

peser/ püser: Oğlan, oğul, çocuk.

-peye, -yatag/ yatak, -gomer: 1.Mensubiyet bildirir: Fetelipeye, Melikpeye, Yanıqpeye, Güneypeye. 2.Sade ve düzeltme sıfatı, bunun yanı sıra keyfiyet, renk ve coğrafi yapıyı ifade eder: Sarıyataq, Ağyataq, Daşlıyataq, Pogosogomer.

pişnihâd etmek: Teklif etmek, önermek.

pol: Köprü.

polkovnik: Albay.

poşt: Arka, peş.
R

Ramser: Sahtser kenti. (Mazenderan BV)

rayon: İdari bölge, bir arazinin coğrafi, ekonomik vs. yönlerden tam bir birlik meydana getirdiği parçası.

Reşt: Kentin eski unvanı “Darül-Merz”dir. (Safevi, AfŞar, Zend ve Kacar dönemleri)