Draft V. 1 -savunma

SİLAHLI ÖRGÜTE ÜYE OLMA SUÇU

Silahlı örgüt üyeliği suçu bir “tehlike suçu” olup; silahlı bir örgütün kuruluş amaçlarını, faaliyet ve eylemlerini benimseyerek gönüllü olarak örgüt hiyerarşisine dahil olmayı tercih etmek suretiyle işlenmektedir. Bu bakımdan eylemin iradi olması ve örgüte iştirak bilinç ve iradesiyle hareket edilmiş olması gerekir.
Örgüte üye olmak, örgütün amacını bilerek ve isteyerek ve sürekli birliktelik iradesiyle hiyerarşik yapısı içerisine girmek suretiyle olmaktadır. TCK 220/7. maddede, örgüt üyesi olmanın, örgütün hiyerarşik yapısına dahil olmayı gerektirdiği ifade edilmiştir. Dolayısıyla, örgütün hiyerarşik yapısı içerisine bilerek ve isteyerek katılan kişinin örgüt üyesi olduğu kabul edilmelidir.
Doktrin ve uygulamada bir şüpheli veya sanığın örgüt üyesi olup olmadığının belirlenmesinde bazı ölçütlerden yararlanılabileceği belirtilmektedir. Bu ölçütler; 1- Organik bağ, 2- Eylem ve faaliyetlerde süreklilik, çeşitlilik ve yoğunluk, olarak sayılmaktadır.

1. Organik bağ ölçütü

TCK 220/7. Maddesine göre, örgüt üyesi olmanın, örgütün hiyerarşik yapısına dahil olmayı gerektirdiği ifade edilmiştir. Örgüt hiyerarşisine katılmak, örgüt yapısıyla organik bağ kurulması anlamına gelmektedir. Bu organik bağın, kesintiye uğramaksızın devam ediyor olması gerekir. Örgüt üyesinin hiyerarşik ilişkiyi canlı tuttuğunu, devam ettirdiğini belirleyen organık bağın varlığının iddia eden tarafından yani savcılık tarafından iddianamede ayrıntılı bir şekilde ortaya koyması ve ıspat etmesi gerekir. Genel, soyut ve ön yargıya dayalı ifadeler organik bağın ıspatı için yeterli değildir.

2. Eylem ve faaliyetlerin sürekliliği, çeşitliliği ve yoğunluğu ölçütü

Silahlı Terör Örgütlerle ilişki kuran ve örgüt üyesi olarak suçlanan kişilerin eylem ve faaliyetlerinin sürekli ve yoğun olması gerekir. Bu noktada örgüte yardım edenlerle üyelerinin hukuki durumları karıştırılmaması için uygulamada failin tek tek ele örgüte yardım olarak görülebilecek eylem ve faaliyetlerini değerlendirmek ve bunların gösterdiği yoğunluk, süreklilik ve çeşitlilikten hareketle örgütle organik nitelik gösteren bağın kurulmuş olup olmadığı saptanmaya çalışılması gerekmektedir. Nitekim Yargıtay yerleşik içithatlarıda bu hususun özelikle araştırılması şart koşmakta aksi durumu bozma nedeni olarak kabul etmektedir (Yargıtay 9.C.D. 31.10.2007 tarih, 2007/3379 esas, 2007/7646 karar sayılı kararı).
Örgüt üyeliğinin varlığı için, failin belirsiz sayıdaki soyut suç tiplerini işlemek amacıyla kurulduğunu bildiği silahlı suç örgütüne organik bir bağlılık arzedecek biçimde katılmış olması gerekir. Yani örgütle belirtilen biçimde bağ kurmayan, salt bazı (eğitim, ve kültür gibi) örgütsel faaliyetlere ilgi duyan veya iştirak eden kişilerin eylemleri, ‘üye’ olarak kabul edilemez.
Örgüt yöneticilerinin, örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçların faili olarak sorumlu tutulması özel olarak düzenlenmiştir (m.220/5). Buna karşın örgüt üyeleri yalnızca kendi katıldıkları suçların faili veya iştirak edeni olarak sorumlu tutulabilirler (m. 220/4).

2. MÜVEKİLLERİME İSNAD EDİLEN SUÇLAMA

Müvekkillerimiz Cafer Tekin İPEK, Melek İPEK, Pelin ZENGİNER, Osman ZENGİNER , Nevin İPEK , Ebru İPEK hakkında hazırlanan iddianame ve içeriği incelendiğinde haklarında silahlı terör örgütüne üye oldukları iddiasıyla TCK'nın 314/2, 53/1 ve 58/9 maddeleri ile 3713 Sayılı Yasanın 3. maddesi delaletiyle 5/1 maddesi gereğince ayrı ayrı CEZALANDIRILMALARI istemiyle kamu davası açılmıştır.

3. USULE İLİŞKİN SAVUNMALARIMIZ

1. Söz konusu adli ve idari soruşturmalar ile Kanun Önünde Eşitlik ilkesi ihlal edilmiştir. Müvekkillerim siyasi ve ideolojik temelli bir ayrımcılığa maruz bırakılmıştır.

Söz konusu soruşturma ile, Anayasanın 10 uncu maddesinde düzenlenen “Kanun önünde eşitlik” ve AİHS'in 14 üncü maddesinde düzenlenen “Ayrımcılık Yasağı” ilkeleri ihlal edilmiştir. Öncelikle ifade etmek isteriz ki söz konusu soruşturma adil ve tarafsız yapılmış bir soruşturma değildir.. Davaya konu iddianame ve iddianameye esas alınan raporlar ve içeriğine bakıldığında, kamuoyunda oluşturulan algı, yazılı ve görsel medya da özel olarak yaptırılan haber ve yorumlar ile Devlet ve hükümet yetkililerinin Müvekkillerimiz hakkında yaptığı açıklamalar dikkate alındığında bunun böyle olduğu çok açık ve net bir şekilde anlaşılmaktadır.

Anayasa Mahkemesi kararlarında da belirtildiği üzere, eşitlik ilkesinin amacı, aynı durumda bulunan kişilerin kanunlar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, haklı bir nedene dayanmayan ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Kısaca eşitlik aynı durumda olan herkesin diline, ırkına, cinsiyetine, siyasi düşüncesine, felsefi inancına, dinine, mezhebine ve aidiyetine bakılmaksızın, herhangi bir ayrım gözetilmeksizin, benzer durumlarda, her yönden aynı kurallara tabi olması ve farklı muameleye tabi tutulmaması anlamına gelmektedir.
Somut olayda eşitlik müvekkillerimin özgür düşünceleri ile birlikte iktidar partisinin hoşlanmadığı bir kısım söylem ve davranışları nedeniyle bozulmuştur. Bundan dolayı ayırt edici, hukuka aykırı, adil olamayan, nefret unsurlarını içeren hukuksuz farklı muamelelere maruz bırakılmıştır. Devlet otoritesini, güç ve yetkilerini elinde tutan ve kullanan kamu kurum ve görevlileri eliyle cezalandırılması yoluna gidilmektedir. Bu şekilde adil ve objektif olması gereken kamu görevlileri en masum manasıyla görevlerini kötüye kullanmaktadır.

Somut olayda eşitsizliğin kaynağı doğrudan bir hukuk kuralı olmayıp, müvekkillerimin iktidar partisine biat etmeyen ve onun siyasi dayatmalarına karşı gelip direnmesine dolayısıyla siyasi duruş ve görüşleri ile birlikte dini inanç ve anlayışlarına dayanmakta ve hukukun ve yargının hükümetin ve onun temsilcilerinin baskıları neticesinde hukuka aykırı bir şekilde araç haline gelmesinden kaynaklanmaktadır.

2.