Əli Aslanoğlu

Mən dünyaya pəncərədən girmişəm

Mən dünyaya pəncərədən girmişəm

Döyməmişəm qapısını fələyin.

Gəzib pay-piyada, yollar görmüşəm,

Minməmişəm yabısını fələyin.
Bəxt yoxdusa ömür nəyə dəyəcək?

Uğursuzluq didib onu yeyəcək.

Axır bir gün mustafasın deyəcək,

Tanıyıram “mıs-mıs”ını fələyin.

Əzəl gündən alıb mənim gözümdən,

Asi olmaq var gəlmədi üzümdən,

Neyləyim ki, yayındırım özümdən

Ölüm adlı kabusunu fələyin?

Ölmək yaşamaqdan bahadı

( Babamın ruhu ilə söhbət )

Bizlərin əhvalın soruşma, dədə,

Bilsən nə gündəyik, gorun çat verər.

İndi bəylik alıb dünənki gədə,

Söz desən cavabın ikiqat verər.

Didilib,tökülüb insaf, mürüvvət,

Elə bil üstünə yalquzaq düşüb.

Baş alıb hər yanda boşboğaz söhbət,

Danışıq mətləbdən çox uzaq düşüb.
Kimlər ki, varlanıb həddən ziyada,

Əlləri böyüklər ətəyindədi.

Nadanlar atlıdı, aqil piyada,

Nər dəvə ulağın yedəyindədi.

“Ucuz ölüm” söyləyərdin bir vədə,

Naxırçı dananı verəndə qurda.

Yaşamaq ölməkdən çətin, ay dədə,

Ölmək yaşamaqdan bahadı burda!..

Soruşma
Ey hallı vaxtında hal soruşan kəs,

İkrahla halsızın halın soruşma.

Güzəran üzündən oxunur onun,

Kürt düşmüş toyuqdan falın soruşma.

Əgər imkanlısan, göstər əlacın,

Ödə bu möhtacın bir ehtiyacın.

Dəymişi sovulub getmiş ağacın

Durub yerli-yersiz kalın soruşma.

Sən hardan biləsən kefsizin halın,

Bilsən nə xeyri var, ay gönüqalın?

Bir işdi, ağızdan çıxdı sualın,

Daha var get, çəkil, dalın soruşma.

Müştəbeh diksinər hər adi səsdən,

Uğursuz tez sönüb düşər həvəsdən.

Taleyi tərsinə yazılmış kəsdən

Hər nə soruşsan da alın soruşma.

Əli, meyl etmə sən dövlətə, vara,

Öləndə nə düşdü şahənşahlara?

Sözün var, get söylə xeyirxahlara,

Eşşək arısından balın soruşma.