Eski ile yeninin, Divan şiiri ile Tanzimat nazmının yan yana yaşadığı bu dönem, alışkanlıklarla yenilik heveslerinin bileşimine çalışılan bir çabanın izlerini taşır

ZİYA PAŞA “Şiir ve İnşa» makalesiyle Hârâbat Mukaddimesi' “

• Şiiri, «kelâm-ı mevzun = vezinli söz» diye tanımlayarak başlayan yazı, «şiir her kavimde tabiîdir» yargısına dayanarak Osmanlı şiirinin ne olduğunu araştırır.

ZİYA PAŞA “Şiir ve İnşa» makalesiyle Hârâbat Mukaddimesi“

• Divan şiirini,

• Arap-Fars dil ve edebiyatının

• çok açık bir taklidi olduğu için suçlar:

ZİYA PAŞA “Şiir ve İnşa» makalesiyle Hârâbat Mukaddimesi“

• «..Acaba bizim mensup olduğumuz milletin

• bir lisanı ve şiiri var mıdır

• ve bunu ıslah kabil midir?

• diye asla mülâhaza etmemişlerdir»

ZİYA PAŞA “Şiir ve İnşa» makalesiyle Hârâbat Mukaddimesi“

•