Eşqİn doğuşu Həzrət Ayətullah Seyid Əli Xameneinin gənc cütlüklərə tövsiyələrindən seçmələr

Yeddinci tövsiyə: Asanlaşdırmaq
Giriş

Biz insanların həyatında çox görünən böyük təhlükələrdən biri özünü çətinliyə salmaq təhlükəsidir. Bir işi rahatlıqla və asanlıqla görməyin mümkün olduğu halda məşəqqətlə və çətinliklə görürük və əslində özümüzü və digərlərini çətinliyə salırıq. Xəyali və mövhum şərtlərin istehsalı, işlərin en və uzununu dartmaq təhlükəli tələ olan özünü çətinliyə salmaq tələsinə düşməkdir.

Biz öz dünya həyatımızda təbii və adi şəkildə çoxlu problemlərlə üz-üzə gəlirik. Çox axmaq işdir ki, özümüz də ağıl qaydalarına boyun əyməyib işi özümüzə daha da çətinləşdirək.

Hamı azca diqqətlə dərk edir ki hər hansı bir işi dəqiq, möhkəm, intizamlı və keyfiyyətli yerinə yetirməklə mürəkkəbləşdirmək, çətinləşdirmək arasında yerlə göy qədər fərq var.

Özünü çətinliyə salmaq fürsəti əldən verir, ömrü hədər edir, uğur imkanını azaldır, insanı soyudur, yorur, həyatı acılaşdırır. Buna görə peyğəmbərlərin sonuncusu, müsəlman və möminlərin fəxri özünü çətinliyə salanlardan uzaq olduğunu elan edir, öz sırasını onlardan ayırır: “Mən özünü çətinliyə salanlardan deyiləm“¹.

Bizim cəmiyyətimizdə bir çox ailələr arasında bu təhlükəli bəlaya düçar olan məsələlərdən biri də mühüm və taleyüklü məsələ olan nikahdır. Adət-ənənələri yerinə yetirmək, rüsvay olmamaq, heysiyyəti qorumaq, qız və oğlana dəyər vermək və sair bu kimi bəhanələrlə gənclərin həyatının bu ən şirin hadisəsini dəhşətli kabusa çevirmişik. Bu xəstə baxışın acı nəticələri çoxlu gəncləri ailə qurmağa ümidsiz etmişdir, çoxlarını da yolun əvvəlində çoxlu problemlərlə üzbəüz qoymuşdur.

Çoxlu ailələr övladlarının nikah zamanı yaxınlaşarkən bayram etmək və şadlıq keçirmək əvəzinə əza saxlayırlar. Uzunmüddətli subaylıqdan və nikahı gecikdirməkdən irəli gələn mədəni, tərbiyəvi və əxlaqi zərərlər saysız-hesabsızdır. Məşəqqətli və başağrılı bir başlanğıcın uğursuz nəticələri çoxlu gənclərin ağzını həyatın əvvəlində acı edir. Bu böyük ictimai bəla üçün hamımız müqəssirik və sözsüz ki, hamıdan artıq, özünü çətinliyə salan ailələr Allah qarşısında cavab verməlidirlər. Bu dağıdıcı problemi aradan qaldırmaq üçün hamı səhnəyə çıxmalı, bu ilahi və səmavi qanunu cahiliyyət zəncirlərindən xilas etməli və gənclərin xoşbəxtliyi üçün həyat yolunu açmalıdır.

Bu cahil tələbkarlıqların və ağılsız adətlərin izini bu fitrət qanununun və İslam sünnəsinin hər bir yerində görmək olar:

Həyat yoldaşının seçimi mərhələsində din, təqva və əxlaq yerinə, qız və oğlanın həyata başlamaq üçün bərabər və tay olmalarında heç bir dəxaləti olmayan qəribə şərtlər qoymuşuq. Mehr sevgi və sədaqət nişanəsi bilinmiş, Peyğəmbər (s) sünnəsində onun maddi dəyəri əsla nəzərə alınmamışdır. Hətta onun az olması gəlinin uğurluluğu və ayağının yüngüllüyü sayılmışdır. Biz isə onu qız üçün qiymət qoyuluşuna çevirmişik. Həyatın əvvəlini asanlaşdırmaq üçün ailələrin hədiyyəsi və ata-anaların əziz övladlarının həyatında məhəbbət və sevgi nişanı olan cehizi onların həyat yolunun səddinə və ailələrin böyük müsibətinə çevirmişik. Nikah bazarlığı adı ilə gənclərə və ailələrə necə böyük xərclər yaratmışıq. Şadlıq etmək və sevinmək tövsiyə olunan nikah və toy mərasiminin keçirilməsi üçün o qədər təmtəraq, dəbdəbə və şərtlər toxumuşuq ki, səhnə arxasındakı yaşlı gözləri və çox qüssəli qəlbləri uşaqların həyat karvanına yoldaş edir və onun mənfi təsirləri uğursuz quş kimi uzun müddət əzizlərimizin həyat damı üzərində fırlanır.

Görün Allahın istədiyi və əziz Peyğəmbəri (s) razı salanla bizim etidiyimiz arasında nə qədər fərq var! Təəssüflə etiraf etməliyik ki, nurlu şəriət izdivacı səmimi və asan etmək üzərində nə qədər təkid göstərsə də, biz onu çətinləşdirməyə və daha ağır yerinə yetirməyə səy göstərmişik. Doğrudan, bu cahilcəsinə və şeytani rəqabətin və bəhsə girişmənin sonu haraya qədərdir?

Bu təhlükəli yayınmanı düzəltmək və bu üzücü ictimai dərdə dərman etmək üçün onun yanına gedirik. O, həkim kimi dərdi tanıdığından təbibcəsinə sağaldıcı resept verir, islahatçı kimi yanır və hamını əziz Peyğəmbərin (s), Əlinin (ə) və Fatimənin (ə) yoluna qayıtmağa çağırır:

1.