(1).İsmi ilə Allahın – Rəhmanın, Rəhimin! Yox! And olsun qiyamət gününə. (2).Yox! And olsun özünü töhmətləndirərək danlayan nəfsə! (3).Ə, hesab edir insan, ə, Biz onun sümüklərini cəm edə bilməyəcəyik? (4).Bəli! Biz qadirik onun barmaqlarını seçməyə. (5).Bəli! Öz qarşısında bundan sonra insan yenə də pis işlər görmək istəyir. (6).Sual edir, nə vaxtdır qiyamət günü? (7).Onda ki, baxışı kor olar. (8).Və qəmər tutular. (9).Və cəm olar şəms və qəmər. (10).Deyəcək insan həmin gün: «Haradadır mafar?» (11).Belə deyil! Sığınacaq yoxdur! (12).Rəbbinin tərəfinədir həmin gün qərar tutacaqları yer! (13).Xəbər veriləcək insana həmin gün, nə ilə qabaqcadan hazırlamışdı və axıra atmışdı. (14).Bəli! İnsan öz nəfsinin üzərində bəsirətlidir! (15).Əgər o, üzr istəsədə. (16).Dilini onun qiraətinə tələsgənliklə açma. (17).Həqiqətən, Bizim üzərimizədir onu cəm etmək və onun qiraəti! (18).Onda ki, Biz onu qiraət edirik və tabe ol onun qiraətinə. (19).Sonra, həqiqətən, Bizim üzərimizədir onun bəyan edilməsi!
