«İbrahim» surəsi (14) 34 -42 -ci ayətlər
(34).Və əta etdi sizə küllisindən ki, istədiniz Ondan. Əgər sayasınız nemətlərini Allahın, hesablaya bilməzsiniz onu. Həqiqətən, insan zalimdir, küfr edəndir! (35).Və onda İbrahim dedi: «Rəbbim! Et bu şəhəri əmin. Məni və mənim oğullarımı bütlərin ibadətindən uzaq et. (36).Rəbbim! Həqiqətən, onlar zəlalətə saldılar insanlardan əksəriyyətini. Və kim mənə tabe oldu, o, məndəndir və kim mənə asi oldu, həqiqətən, Sən Ğəfursan, Rəhimsən! (37).Rəbbimiz! Mən sakin etdim zürriyyətimdən əkinsiz vadidə – Sənin hörmətli evinin yanında. Rəbbimiz! Ondan ötrü ki, qalxalar islahata. Elə et ki, insanların könülləri onlara tərəf meyl etsin və ruzi ver onlara səmaratlardan, ola ki, şükr etsinlər! (38).Rəbbimiz! Həqiqətən, Sən bilirsən nə ki, məxfi edək və nə ki, elan edək. Və məxfi deyil Allaha bir şey ərzdə və səmada! (39).Həmd Allah üçündür – Odur ki, bəxş etdi mənə böyük vaxtımda İsmaili və İshaqı! Həqiqətən, Rəbbim duaları eşidəndir! (40).Rəbbim! Et məni islahat üçün ayağa qalxan və zürriyyətimdən. Rəbbimiz! Duamı qəbul et! (41).Rəbbimiz! Bağışla məni və mənim valideynlərimi və inananları o gün ki, qalxacaqlar hesab verməyə!» (42).Və hesab etmə Allahı zalimlərin əməlindən qafil. O təxirə salar onları o günə kimi ki, onda gözlər yerindən çıxar.
Dostları ilə paylaş: |
