İşğal olunmuş torpaqlar daxilində məzlumcasına mübarizə aparan, əziyyət çəkən və altını çəkən şəxslər - Fələstinin azadlığı və işğalçı dövlətin məhvi üçün yeganə ümid daxili mübarizələrdir - hiss etməli və bilməlidirlər ki, bütün İslam dünyasında xalqlar onları xatırlayır və dəstəkləyirlər. Əgər öz evlərində qərib olan bu məzlum mübarizlərin bu hissi keçirməsini istəyiriksə, İslam dünyasında belə xalq nümayişləri yaranmalıdır. Bizim Böyük İmamımız və əzəmətli rəhbərimiz tərəfindən bu Qüds günü təşəbbüsü buna görə idi. Əks təqdirdə, bəllidir ki, Tehranın xiyabanlarında yeriyən xalq İsrailə qarşı silahla vuruşmur.
Bu gün İsrail və himayədarları, xüsusən də Amerika üçün sizin düyünlənən yumruq və verilən şüar silahınız hər bir silahdan daha kəsərlidir. Onların başqa silahlara qarşı alətləri var. Gördük ki, ərəb ölkələri bir neçə müharibə əsnasında İsrailə qarşı silahla vuruşub onu məğlub etməyə qadir olmadılar. Hər dəfə o ya tamamilə qalib oldu, ya da müharibənin birinci mərhələsində qalib olmasa da, nəticədə irəlilədi.
İsrailin ətrafında olan ərəb ölkələrinin bu ölkənin onların hədəfində olması üçün nə qədər silahları olsa da, bu vəzini İslam dünyasının ürəyində əkən qüvvələr onu iki qat, yaxud daha artıq silahlandıracaqlar; fikirləri budur. Cavabı olmayan, Amerikanın, SSRİ-nin və İsrailin digər himayədarlarının qarşısına bərabər və oxşar silah çıxara bilmədikləri silah xalqların iradə və istəyi silahıdır.
Dünya siyasətçiləri bilsinlər ki, İslam dünyası icazə verməyib və verməyəcək. Bilsinlər ki, biz işğalçı düşmənin öz evimizdəki varlığını unutmamışıq. Belə deyil ki, sionistlər İslam dünyasını daim bitmiş bir iş qarşısında qoya bilsinlər. Xeyr, xalqlar oyaqdır.
Dostları ilə paylaş: |
