Tərif edərkən diqqətli olmaq
1972-ci ilin yayı idi. Mən Məşhəddə idim. Bir gün bir neçə dostum təklif etdi ki, nahar yeməyini kəndlərdən birində yeyək. Təklifi qəbul etdim və yola düşdük. Naharı həmin yerdə yedik, sonra elmi və siyasi müzakirələr başlandı. Məclisin mübahisə mövzularından biri də bir univeristet müəllimi haqqında idi. Dostlarımdan bir neçəsi onunla muxalif idilər, amma mən o zaman onun qatı müdafiəçilərindən idim və onu həvəslə müdafiə edirdim.
Bəhs sona çatdı, eşitdik ki, Ayətullah Xamenei qonşuluqda sakindir. Vaxtı qənimət bilib hamılıqla onun görüşünə getdik. Görüşdən sonra qonaqlara qoşulub mikroavtobusla Məşhədə qayıtdıq. O zaman Böyük Rəhbər də bizə qoşuldu, mən bir qədər irəlidə olduğuma görə dayandım və onunla birlikdə mikroavtobusa mindim. Onun arxasında oturdum və fürsəti fövtə verməyib, həmin universitet müəllimi haqda fikrini öyrənmək istədim. O, çox mətanətlə və ağır-ağır söhbətə başladı. Kimsənin qeybətini etmədən sakit halda buyurdu: “İnsanları tərifləyərkən hədlərə riayət etmək lazımdır. Gərək elə tərifləyəsən ki, o şəxsin zəif məqamları və səhvləri təsdiq olunmasın”. Mənim üçün çox şirin və gözəl idi ki, o zaman, 1972-ci ildə belə bir dəqiq cavab eşitdim.
Höccətül-İslam Məhəmmədrza Fakir
Dostları ilə paylaş: |
