Şəqq-ül-qəmər
Bir kişi evinə qayıdarkən, arvadının üzündə cırmaq yeri gördükdə, təəccüblə soruşdu:
– Mah ruyində nədi əbru kimi ləkkə təri?
Arvad özü də şeir əhli imiş, cavabında deyir:
– Mustafa barmağdır şəqq eləyibdi qəməri.
Beləliklə, “şəqq-ül-qəmər” hədisindən istifadə edərək, oğlu Mustafanın (Peyğəmbərin də bir adı Mustafa imiş) üzünü cırdığını zərifliklə bəyan edir.
Ağıllı nökər
Bir xanın bir düşüncəli nökəri var imiş. Bir gün qonaqlıqda üç düyü dənəsinin ağasının saqqalına düşdüyünü gördükdə, məclis əhli bilməmiş o düyüləri götürsün deyə nökər bu şeiri oxuyur:
Ağalar ağası, bəylərin xası,
Bir söz ərz eyləyim, öldürmə məni.
Zərifşan dağında, üç ov görmüşəm.
Göndər beş qardaşı yendirsin onu.
Ağa nökərin işarəsini başa düşüb əlini saqqalına çəkib, düyüləri yerə salır.
İki yalançı
Bir gün bir şəhərin məşhur yalançısı o biri şəhərdəki yalançını görüb, onunla bağlaşmaq üçün o şəhərə gedir. Soruşub yalançının evini tapır. Qapını döydükdə, beş- altı yaşlı kiçik bir qız qapını açır.
Kişi uşaqdan soruşur ki:
– Qızım dədən haradadı?
Qız deyir:
– Göy yırtılıb, dədəm gedib onu yamamağa.
Kişi bunu eşitdikdə, elə ordan qayıdır. Öz-özünə deyir:
– Bir adamın ki, beş yaşında uşağı belə bir yalan deyə, o da yer yalanı əvəzinə göy yalanı deyə, gör özü nəmənə ola bilər.
Əlif ilə Gilif
Bir gün bir uşağı məktəbə qoyurlar. Molla əvvəl günü əlifbanın ilk hərfini öyrətmək üçün bir hərfi göstərib deyir:
– Denən Əlif
Uşaq deyir: – Gilif
Molla deyir: – Əlif
Uşaq yenə deyir: – Gilif
Molla hər nə qədər uşağı vurub deyir ki, desin Əlif, uşaq deyir Gilif. Molla daha yorulur.
Bir nəfər deyir: – Ay uşaq, sənin beynin daşdı, dəmirdi, nədi? Bir Əlifi öyrənmək ki, bir zad deyil, onun üstündə bir belə kötək niyə yeyirsən?
Uşaq deyir: – Baba mən Əlifi elə əvvəl gündən öyrənmişəm, amma qorxuram deyəm Əlif, dalısınca deyə ki, denən “be”.
Dostları ilə paylaş: | 
