Hacı Əhməd-Cabir Hacı İsmayıl oğlu

Meyvə-tərəvəzlər haqqında hədislər
Meyvələr Allah-təalanın insan üçün yaratdığı ən təmiz, ləzzətli, həm də insanın təbiətinə müvafiq və onun bədəninin tələblərinə münasib olan yeməli şey­lər­dir. Rəsuli-Əkrəm (s.ə.v.) təzə meyvələri görəndə, onları öpüb əvvəlcə gözlərinin üstünə, sonra da mübarək ağzına qoyardı. Sonra buyurardı: “Ey mənim Allahım, onun əvvəlini mənə afiyətlə göstərdiyin kimi, axırını da mənə afiyətlə göstər”.

O Cənab (s.ə.v) buyurub ki, Adəmi Behiştdən çıxaranda Allah-Təala ona Behişt meyvələrindən tuşə (yol azuqəsi) verdi və hər şeyin sənətini ona öyrətdi. Sizin bu meyvələriniz də Behişt meyvələridir. Onlardan qeyri şeylərin hamısı təğyir tapar, onlar isə təğyir tapmaz, dəyişikliyə uğramaz.

Rəsuli-Əkrəm (s.ə.v.) və Əimməyi-Əthar (ə) cənablarının dilindən müxtəlif meyvələr haqqında gözəl kəlamlar gəlib bizə yetişibdir. Onların hamısını bu kiçik kitabda zikr etməyə imkan yoxdur. Lakin təbərrük cəhətinə onlardan bəzisini burada oxuculara təqdim edirik.

Nar. Rəvayət edirlər ki, Rəsuli-Əkrəm (s.ə.v.) narı çox xoşlarmış və nar tənavül edəndə heç kəsi özünə şərik etməzmiş. Buyurarmış ki, hər narın içində Behişt narlarından bir gilə var. Onu itirməmək üçün narı bütünlüklə yeyin, bir giləsini də itirməyin. Hər kəs o giləni yesə, o şəxsin üzü qırx səhər nurlanar və şeytanı o şəxsdən qovar.

Rəsuli-Əkrəm (s.ə.v.) buyurub:

1. “Nar meyvələrin ağasıdır”.

2. “Allah-təala Adəmi, xurmanı, üzümü və narı bir tinətdən (palçıqdan – ilk maddədən) yaradıb”.

Rəsuli-Əkrəm (s.ə.v.) narı cümə axşamları tənavül edərdi.

Həzrəti-Əli (ə) buyurub:, “Narı öz ərpi (tumu) ilə yeyin, çünki o, mədəni dəbbağ edir”.

Imam Zeynül-abidin (ə) buyurub: “Hər kəs cümə günü ac qarına nar yesə, onun qəlbi qırx səhər nurlanar və Şeytanın vəsvəsəsi ondan qovular. Şeytan vəsvəsəsi kimdən qovulsa, o adam Allaha məsiyət (günah) etməz. Hər kəs məsiyət etməsə Behiştə gedər”.

Mərhum Əbu Cəfər Tusi deyib ki, uşaqlarınıza nar yedirdin ki, tez dil açsın.

El arasında belə bir deyim var. Bütün meyvələr yeyilərkən mədəyə salam verir, nar isə ürəyə salam verir.