Her Gün Bir Defa Yazan: William MacDonald Publisher of the English Original: everyday publications inc

Ve tüm bunların hepsi sizin ve benim için idi!

O, gelin O’na tapınalım!

26 Aralık

“Ve Sodom kralı Avram’a ‘Adamlarımı bana ver, mallar sana kalsın’ dedi.” (Yaratılış 14:21)

İstilacı ordular Sodom’a gelmişler ve Lut’u, onun ailesini esir almışlar ve büyük miktarda ganimeti ele geçirmişler idi. Avram olup bitenleri duyar duymaz, uşaklarını silahlandırdı ve istilacı orduları izledi. Sonunda Şam yakınlarında onlara yetişti ve esirleri ve kendisine ait olan malları geri aldı. Sodom kralı Avram ile buluşmak için çıktı ve onunla karşılaşınca ona şöyle dedi: “adamlarımı bana ver, mallar sana kalsın” dedi. Avram ise ona şu yanıtı verdi: “Yeri göğü yaratan yüce Rabbin önünde sana ait hiç bir şey, bir iplik, bir çarık bağı bile almayacağıma ant içerim. Öyle ki, Avram’ı zengin ettim demeyesin.”

Burada Sodom kralı bir anlamda şeytanı temsil etmektedir; imanlıları maddesel şeyler ile meşgul etmeye çalışır, öyle ki, imanlılar çevrelerindeki kişileri ihmal etsinler. İbrahim bu ayartmaya karşı durdu, ama daha sonraki zamanlarda o zaman olduğu gibi başarılı olamadı. İsrailoğulları mal mülk biriktirmeye öncelik tanıdılar ve Tanrısız, Mesih’siz ve umutsuz bir sonsuzluk ile karşı karşıya olan komşularına ve dostlarına çok az ilgi gösterdiler.

İnsanlar önemlidir, eşyalar değil! Genç bir imanlı annesinin dikiş diktiği oturma odasından içeri girdi ve ona şöyle dedi: “Anne, Tanrı bana eşyalara değil de insanlara karşı daha çok sevgi verdiği için çok mutluyum.” Genç imanlının annesi de aynı şekilde mutlu idi.

Biri çok değerli Çin malı çay takımınızı kırdığı zaman, ağlamanız uygunsuz gibi gelebilir, ama buna rağmen mahvolmakta olan milyonlarca can için bir damla gözyaşı dahi dökülmez. Futbol maçlarının sonuçları ile ilgili harika bir belleğe sahip olduğumuz zaman, bunun bir anlamı var gibi görünebilir, ama kişilerin adlarını hatırlama konusunda zorluk çekmemiz hiç de hoşumuza gitmez. Bir araba kazasında, diğer arabadaki yaralanmış insandan çok kendi arabamın gördüğü hasar için üzüldüğüm zaman, manevi değerlerime ihanet etmiş olurum. Önemli bir proje üzerinde çalıştığımız zaman, bu projeyi yarıda kesen müdahalelerin bizi gücendirmeleri çok kolaydır, ama buna rağmen müdahale, projenin kendisinden daha önemli olabilir

Genellikle erkeklerden ve kadınlarla ilgilenmekten daha çok altın ve gümüş ile ilgileniriz. A.T.Pierson şöyle der: “İmanlıların evlerinde 50.000 gemilik bir donanma inşa etmek ve bu gemilerin içini Kutsal Kitap’lar ve hizmet eden kişiler ile doldurmak için yeterli olacak kadar çok altın, gümüş ve yararsız mücevher bulunur: her yoksul ufak köyde bir kilise kurun ve bir kaç yıl içinde her yaşayan canı müjde ile destekleyin.” Bir başka Tanrı peygamberi olan J.A.Stewart şunları yazdı: “servetimizi ihtiyacımız olmayan pek çok lüks ile harcıyoruz. Dünyamızın diğer yerlerindeki milyonlarca kişi günahın açlığı içinde ölmekte iken, biz “havyar çeşitlerini” denemekteyiz. Ruhsal doğum mirasımızı bir tabak sebze çorbası için satmış bulunuyoruz.”Yüreğim her zaman şunu merak ediyor: biz imanlılar maddesel değerlere olan çılgınca arzularımızdan ne zaman vazgeçeceğiz ve insanların rıhsal refahına odaklanacağız? Tek bir insanın canı, dünyada var olan tüm servetten daha değerlidir. Eşyaların önemi yoktur. İnsanlar önemlidir.

27 Aralık

“Bu sizin uğrunuza kırılan bedenimdir.” (1.Korintliler 11:24)

Amy Carmichael Kutsal Kitap’ta kırılan dört şeyi ve bu kırılmalar sonucunda elde edilenleri sıralar:

Kırılan testiler (Hakimler 7: 19 – ve sonuç olarak çıraların ışığı söndü.

Kırılan kaymaktaşından kap (Markos 14:3) – sonucunda içindeki kıymetli yağ döküldü.

Kırılan ekmek (Matta 14:19) – ve açlar doyuruldu.

Kırılan bir Beden (1.Korintliler 11:24) – ve dünya kurtuldu.

Şimdi bu listeye kırılan beşinci bir şey eklemek bizim için bir ayrıcalıktır – kırılan bir irade ve bunun sonucu esenlik ve doyum ile dolu bir yaşam olacaktır.

Kurtuluş için Çarmıha gelmiş olan kişilerin çoğu hiç bir zaman orada iradelerini kırmak için bulunmadılar. Sakin ve yumuşak bir eğilime sahip olabilirler; fısıltı halindeki bir ses tonu ile konuşabilirler; dış görünümlerinde ruhsallığa sahip olabilirler. Ama yine de buna rağmen yaşamlarında Tanrının en iyisinin görünmesine engel olan demir gibi bir iradeye sahiptirler.

Bu durum bazen birbirlerini seven ve evlilik planlayan genç insanların yaşamında görülen bir durumdur. Anne ve babalar ve dostlar olgun ve bilge yargıları ile böyle bir evliliğin asla yürümeyeceğini görebilirler. Ama inatçı çift yine de duymak istemediği her öğüdü reddeder. Onları evliliğe götüren kırılmaz iradeleri çok geçmeden onları boşanma mahkemesine de götürecektir.

Kesinlikle hiçbir tecrübeleri yok iken ya da iş konusunda gerekli bilgiye sahip olmadıkları halde belirli bir işi yapma konusunda çok kararlı olan imanlılarda da aynı durumu gördük. İşi bilen kişilerin öğütlerine ve uyarılarına rağmen genellikle kendilerini seven dostlarından ödünç almış oldukları parayı batırırlar. Ve kaçınılmaz olan gerçekleşir. İş başarısız olur ve alacaklılar kırılmış parçaları toplama için harekete geçerler.

İmanlı hizmetinde de kırılmamış bir iradenin parçalayıcı etkilerini görmek alışılmış bir durumdur. Kırılmamış bir irade bir kişiyi ve ailesini hizmet alanına götürür, ama sonuç yalnızca kiliseye çok büyük bir maliyet rakamına mal olarak geri dönüştür. Ne yaptıklarını bilmeyen imanlıların Tanrının düşüncesinden değil insanın düşüncesinden kaynaklanan üretken olmayacağı önceden belli olan projeleri paranın kökünü kuruturlar. Bu tür durumlar çatışmalara ve mutsuzluğa neden olurlar, çünkü bir kişi diğer kişiler ile iş birliği yaparak çalışmayı geri çevirir, çünkü her şeyi kendi bildiği gibi yapmalıdır.

Hepimizin kırılması gerekir; inatçılığımız, asiliğimiz ve tüm kendi irademiz Çarmıhın dibinde bırakılmalıdır. Her birimiz Amy Carmichael ile birlikte şöyle demeliyiz: