ƏL-HƏDİSÜS-SƏLASUN
اذامات العبد والله یعلم منه شرا وقال الناس خیرا یقول الله تعالی للملایکة اشهدوا قدقبلت شهادة عبادی علی عبادی وغفرت لعبدی مع علمی به الخبر بتمامه 30
Bu, otuzıncı hədis oldı əyan,
Guş qılgil sən muni əz-dilü can.
Amir ibn Rəbiə söylədi,
Mustəfadən bu sözi nəql eylədi.
Mustəfa dedi ki, bir kişi əgər,
Fövt oluban dünyədən qılsa güzər,
Həqq anıŋ şər işiŋ həm cümləsin,
İşləməzdən ilərü bilür yəqin.
Aŋa mö’minlər şəhadət eyləsə,
Saleh idi deyübən söz söyləsə,
Gər anıŋ xeyrinə şahid olsalar,
Aŋa bu növə şəhadət qılsalar.
Bildügilən Həqq-təala şər işin,
Əfv eylər cürmin anıŋ cümləsin.
Ya məlaiklər, eşidiŋ,- der Xuda,
Ol qulımıŋ cürmini qıldım əta.
Qullarum çünki anıŋ xeyr işinə,
Uş şəhadət qıldılar dönə-dönə.
Anlarıŋ şahidliğini bu məcal,
Yarlığadım cürmini biqilü qal.
Şər işini zərrə-zərrə bilürəm,
Anlarıŋ sözinə rəhmət qılurəm.
Görməzəm mən fəzlümə layiq bu dəm,
Anlarıŋ şahidliğin zaye qıləm.
Dostları ilə paylaş: | 
