Iacôbus -I


impanare 1 pane carnem involvo; contrito pane involvo (carnem). 2 spirulas facĭo. impanata



Yüklə 0,74 Mb.
səhifə3/10
tarix18.01.2019
ölçüsü0,74 Mb.
#101060
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

impanare 1 pane carnem involvo; contrito pane involvo (carnem). 2 spirulas facĭo.

impanata spirulārum confectĭo, f.

impaniare 1 visco oblino; ~ illicĭo; ~ illaqueo; ~ implico. 2 → circuire (transl).

impannare 1 tela munĭo; ~ farcĭo. 2 pannos fabricor.

impannata fenestrārum cancelli, m pl. Syn: fenestrae chartaceae, f pl; fenestrārum lumĭna valvata, n pl.

impantanare 1 oblimo, are; CIC., nal. deor., 2, 130: « mollitos... et oblimatos agros ad serendum relinquit (Nilus) ». Syn: limo repleo; lutulentum (aliquid) efficĭo; caeno perfundo. 2 me mergo (refr; transl); LIV., 23, 18, 11: «quo avidĭus... in eas voluptates se merserant».

impantanarsi implicari aliqua re

impaperarsi in verbo erro. Syn: lingua labor.

impappinarsi haesito, are. Syn: titubo; dubito; animo perturbor; conturbor dicendo.

imparabile propulsationis non patiens. Syn: qui, quae, quod vitari (propulsari) non potest.

imparadisare 1 ad caelum effero. Syn: in paradisum (aliquem) transfero; (aliquem) summo gaudĭo afficĭo; beātum (aliquem) reddo. 2 iucunditate perfundor (refr). Syn: maxima voluptate fruor.

imparare discipuli discunt grammaticam a magistro | ~ a conoscere dignosco | addisco | magister docet grammaticam discipulos | ~bene addisco, is –ere | ~a pregare addiscendi oratiōnis formas mf.1 | si può, multum conferre mf.8 | devono, doceant oportet

imparaticcio 1 opus a tirone factum, n. 2 adumbrata intellegentĭa (rerum), f; inconditum, male digestum, aliquid; male perceptum

impareggiabile incomparabĭlis e. Syn: incomparātus; eximĭus; praestans; singularis.

imparentare 1 (aliquem) affinitate coniungo. 2 affinitate coniungor (refr).

imparruccato capillamento ficticĭo praedĭtus. Syn: simulata coma praedĭtus.

impartire trado, is, ere

imparziale aequus (aequĭtas = giustizia); severus atque aequus

imparzialità aequĭtas, atis, f. Syn: aequalĭtas; iudicĭum integrum; aequabilĭtas (iudicii); aequĭtas.

impasse desperata res, f. Syn: difficultas.

impassibile impassibĭlis e; immunis omni pertbatiōne

impassibilità nulla animì perturbatĭo, f. Syn: imperturbatĭo; impassibilĭtas.

impastare 1 farinam subigo. Syn: ~ pinso; ~ depso; CATO, agr., 80: «et ubi excoxĕris, deposito bene ». 2 aqua colores diluo; ~ ~ tempero. 3 compono, ere. Syn: accommodo; tempero (voces; sonos).

impastato 1 oblĭtus (part et adi). Syn: depasticI4s. 2 conglutinātus, a, um (transl).

impastatrice machina subactarĭa f (Bacci). Syn: ~ depasticĭa.

impasticciare neglegenter facĭo; ~ ago. Syn: incondite facĭo; praepostere ago.

impasto 1 congestus, us, m. Syn: conglutinatĭo. 2 colluvĭes, ei, f (transl). Syn: colluvĭo. 3 pulticula, ae, f. 4 mixtĭo, onis, f. Syn: mixtūra.

impastocchiare 1 confuse fingo. Syn: incomposite refero. E.g. mihi incomposite commenticĭas ratiōnes rettulit. 2 circumvenĭo, ire. Syn: decipĭo; fallo.

impastoiare 1 praepedĭo, ire. Syn: pedicas pono; compedes impingo; indo; impono. 2 impedĭo, ire (transl). Syn: praepedĭo; compesco; coerceo; cohibeo. 3 implicor, ari (refr).

impastoiato, 1 praepedĭtus, a, um. 2 impedītus, a, um (transl). Syn: implicātus; cohibĭtus; coercĭtus; coartātus; illaqueātus.



impataccare commaculo, are.

impatto 1 collisus, us, m. Syn: collisĭo; illisĭo; conflictus; concursus; impactĭo. 2 commercii initĭum, n (transl).

impatto influxus, us, m.

impavesare navem lorica munĭo. Syn: pluteo navem instruo.

impavesata pluteus, i, m. Syn: lorica.

impeccabile impeccabĭlis e; cfr ThLL.

impeccabilità impeccantǐa ae, f; cfr ThLL. Syn: impeccabilǐtas (Lat. med. aet.).

impecettare 1 ceroto (cerotis) tego. 2 re glutinosa foedo.

impedire prohibeo, es; prohibentĭa homĭnes ne...; - di conseguire repellens a plenitudine consequenda; coarcto in + abl.

impegnare 1 pignero, are. 2 obligo, are. Syn: interpono. E.g. interponere fidem; officĭo astringo; ~ devincĭo. 3 detineo, ere. 4 occupo, are. Syn: distineo. 5 officĭo devincĭor (refr). Syn: onus suscipĭo; obstringunt; - in una prassi impensam in consuetudinem politicam; impegnarsi se obstringere (iureiurando); per chi si impegna actuose se dedicans; sese impendere; versor in... pro



impegnativo officĭo devincĭens. Syn: obligatorĭus; obstringens. quanto mai - maxĭmus, actuosus; carattere - quantopere nos obstringat; officĭo obstringens.

impegnato occupātus, a, um. Syn: obstrictus; alicuI4s rei perstudiosus ; actuosus.

impegno 1 munus, ĕris, n. Syn: negotĭum; officĭum. 2 vinculum, i, n. Syn: debitum; promissum. 3 obligatĭo, onis, f. Syn: pactĭo. 4 studĭum, ii, n. Syn: contentĭo; sedulĭtas; diligentĭa, ae f.; - concreto sed solidum evadere potI4s vitae opus.

impelagarsi implicor, ari. Syn: admisceor; inconsulte ruo; me inconsiderate conicĭo; me temere compingo.

impellente urgens (urguens), entis (part et adi). Syn: premens; compellens; cogens; acuens.

impenitente - fumatore fumātor, m, perpetuus

impensabile incogitabĭlis e. Syn: incredibĭlis; inopinus; necopinātus; concipi animo non potest.

impensato inexspectātus, a, um. Syn: inopinātus.

impensierito permotus

imperativo categorico conscientĭa commodōrum delenimentis incorrupta, f.

imperativo -i della legge divina dictamĭna legis divinae

impercettibilità imperceptibilĭtas, atis, f [cfr 'imperceptibĭlis ' (Lat. med. aet.)].

imperforabile interebrabĭlis e.

imperialismo imperiosus dominātus, m; cfr Lat, 36, 1988, 58. Syn: studĭum imperii amplificandi; dominandi libido; populos subigendi voluntas; imperialismus, i, m.

imperialista 1 imperiosi dominātus fautor, m. 2 imperii cupidus. Syn: imperii dilatandi avidus. E.g. civĭtas imperii dilatandi appetens; imperialista, ae, m.

imperialistico ad imperiosum dominātum spectans.

imperiosità superciliosum imperĭum, n. Syn: arrogans ~ ; superba auctorĭtas; insolens ~.

imperlare roridum reddo. Syn: guttulis madefacĭo.



imperlinare → imperlare.

impermalimento irritatĭo, onis, f. Syn: indignatĭo; iracundĭa, ae f; stomachatĭo.

impermalire 1 exaspero, are. Syn: irrito; bilem moveo. 2 stomachor, ari (refr). Syn: suscenseo; irascor; exardesco.

impermalito indignabundus, a, um. Syn: ira concitātus; offensus; exasperātus.

impermeabile 1 immeabĭlis e. Syn: aquae impenetrabĭlis; impermeabĭlis. 2 immeabĭlis paenula, f.

impermeabilità immeabilĭtas, atis, f.

impermeabilizzare immeabilem (e) reddo. Syn: ~ efficĭo.

impermeabilizzazione immeabile reddens intinctĭo, f. Syn: illitĭo immeabilitatem gignens.



imperniare 1 fulcĭo, ire (transl). Syn: fundo. 2 nitor, i (refr).

imperniatura in cardinibus suspensĭo, f.

imperscrutabilità inscrutabilitas, atis, f [cfr ' inscrutabĭlis ' (ThLL)]. Syn: investigabilĭtas; imperscrutabilĭtas.

impersonale 1 impersonalis, e. Syn: impersonativus. 2 incertus, a, um. Syn: vagus; indefinītus. E.g. stilus indefinītus; censurae incertae.

impersonalismo impersonalismus, i, m [doctrina philosophica quae negat iura singulōrum].

impersonalità vulgaritas, atis, f.

impersonalmente communiter. Syn: infinite; vage; vulgariter.

impersonare personam induo. Syn: personam ago; ~ gero.

impertinenza 1 importunĭtas, atis, f. Syn: insolentĭa, ae; arrogantĭa, ae f; asperĭtas; dicacĭtas; intemperantĭa, ae f. 2 contumelǐa, ae f. Syn: probrum; iniurĭa, ae f.

imperturbabilità praesentǐa, ae, f. Syn: imperturbatĭo; vultus constantĭa, ae f; ~ firmĭtas; ataraxia.

imperversamento saevus impĕtus, m. Syn: furor; rabĭes.

imperversare saevĭo, ire. Syn: furo; bacchor.

impervietà inaccessibilĭtas, atis, f.

impervio difficilis

impettirsi vultum erigo. Syn: caput extollo.

impettito erectus, a, um. Syn: cervice rigidus.

impiagatura ulceratĭo, onis, f.

impiallacciare lamĭnas (alicui rei) obduco.

impiallacciatore artifex laminārum obducendārum, m.

impiallacciatura ars laminas obducendi (alicui rei), f.



impianellare (pictis) laterculis consterno.

impiantare 1 instituo, ere. Syn: condo. 2 elementa colligo. Syn: convenienter apparo.

impiantito pavimentum, i, n.

impianto 1 apparātus, us, m. E.g. ~ electrĭcus; ~ hydraulĭcus; ~ calorifĭcus. 2 exstructĭo, onis, f. Syn: apparatĭo; molitĭo. 3 insertĭo, onis, f (med).

impianto per la combustione immondizie apparātus purgamentis comburendis, m.

impiastramento illitĭo, onis, f. Syn:, pollutĭo.

impiastrare emplastris (cataplasmis) interstinguo. Syn: oblino; oblinĭo; cornmaculo; inquino; foedo; contamino.

impiastratore 1 oblĭtor, oris, m. 2 imperītus ineptusque pictor, m (transl).

impiastricciamento inepta illitĭo f; imperita ~.

impiastro 1 emplastrum, i, n. Syn: cataplasma, ae f; cataplasmus; malagma. 2 taediosus assectātor, m; importunus ~. Syn: homo molestus.

impicciato distentus, a, um. Syn: occupātus; districtus; multis negotiis plenus; ~ ~ refertus.

impiccio impedimentum, i, n. Syn: nodus. E.g. haeremus in difficĭli nodo; angustĭae; obstaculum.

impicciolire imminuo, ere. Syn: tenuo; contraho.

impiccione alienōrum studiosus homo, m. Syn: alienis se immiscens.

impiccolire →impicciolire.

impiegatizio ministeriānus, a, um; Cod. Iust., 12, 26: «ministeriani ».

impiegato minister, stri, m. Syn: ministerialis; ministeriānus.

impignorabile inalienabĭlis, e. Syn: impignorabĭlis; a pignoratiōne immunis.

impigrire torpesco, ere. Syn: enervor, ari; debilitor, ar; elanguesco, ere; remollesco, ere; hebetor, ari,

impiombare 1 plumbo, are. Syn: plumho conglutino. 2 plumbeo disculo munĭo.

impiombatura 1 plumbatūra, ae, f; 2 plumbei disculi applicatĭo, f.

impiparsi nihĭli facĭo. Syn: pro nihilo duco; contemno; irrideo; neglego.

implacabilmente avverso implacabĭlis inexpiabilisque.

implemento implementalis actĭo; implementatiōnis (inf)

implicato obstrictus, a, um. Syn: admixtus; alligātus.

impolitico incautus, a, um. Syn: inconsiderātus; inconsultus; imprudens; importunus; intempestivus.

Impollinazione pollinatĭo, onis, f.

impollinazione pollinis dispersĭo, f. Syn: ~ depositĭo.

impolpare 1 pinguefacĭo, ere. Syn: sagino. 2 locupleto, are (transl). Syn: exorno; amplifico.

impoltronire 1 languefacĭo, ere. Syn: desidem reddo; ignavĭa inficĭo. 2 languesco, ere. Syn: elanguesco; ignavesco.

impolverare pulvero, are. Syn: pulvere afficĭo; ~ maculo.

impomatato capillari adipātus, Syn: uncto madefactus; uncto capilli insuccātus [«capillare» (scil. unguentum) invenitur apud MART., 3, 82, 28; « unctum» apud APUL., met., 3, 24].

imponente imperiose speciosus. Syn: speciosus; magnifica specie commovens; admirabĭlis.

imponenza imperiosa specĭes, f. Syn: cum effectu speciosĭtas; specĭes urgens.

imponibile 1 obligatiōni obnoxĭus. 2 vectigal imponendum, n. Syn: taxatiōnis fundamentum.

imponibilità legitima vectigalĭum iniunctĭo, f.

impopolare civibus infensus. Syn: invidiosus.

impopolarità invidĭa popularis, f. Syn: defectus gratĭae popularis; offensĭo populi; offensa populi voluntas; odĭum ex populo receptum.

imporre infero, ers, erre

imporsi 1 vinco, ere. Syn: victor sum. 2 emineo, ere (super ceteros).

importante magnus

importanza grande valde interest ut; quanti momenti sit; e di estrema - maximi refert

importatore 1 importātor, oris, m; cfr CIL XIII, 8568; importatrix, icis, f. 2 importaticI4s, a, um; cfr ThLL.

importazione invectĭo, onis, f. Syn: importatĭo; importaticǐa n pl; merx importaticĭa, ae f; portorĭum, n.

importo 1 sumptus, us, m. 2 summa, ae, f. Syn: numerus complētus impensārum.

imposizione

impossibilità impossibilitas, atis, f (ThLL). Syn: nulla potestas; ~ facultas; ~ copĭa.

impossibilitato impedītus, a, um. Syn: praepedĭtus; ex coacto absens; rebus maioribus retentus.

imposta 1 vectigal, alis, n. Syn: tributum. 2 foricula, ae, f. Syn: luminare; valvula umbratilis; fenestra lignea. 3 incumba, ae, f (arch); - fissa certum statumque [exigebat].

impostare 1 immitto, ere. Syn: in arcam tabellarĭam ~ ; inicĭo in arcam cursualem; indo in ~ ~. 2 formam (alicuĭus rei) statuo; ~ (~ ~ ) constituo. Syn: ratiōnem antea dispono; quaestiōnis ratiōnem propono; initĭum calculi instruo.

impostatura 1 dispositĭo, onis, f. Syn: ordo rei gerendae. 2 formae constitutĭo, f. Syn: ratiōnis propositĭo; calculi initĭum; forma exordĭo collocata, ae f; consulta introductĭo. 3 incumba, ae, f (arch).

impostazione 1 formae (alicuĭus rei) constitutĭo, f. 2 immissĭo casualis, f. Syn: immissĭo in arcam tabellarĭam; in capsulam cursualem iniectĭo.

impostore deceptor, oris, m. Syn: quadruplātor; homo vafer; homo versutus.

impostūra vanĭtas.

impoverimento in paupertatem deiectĭo; ~ ~ detrusĭo, f.

impoverire 1 ad paupertatem redigo. Syn: praeter modum paupero. 2 pauperesco, ere.

impraticabile 1 impervĭus, a, um. Syn: inaccessus; inaccessibĭlis; aditu clausus; usui non pervĭus. 2 usui non idoneus. 3 morosus, a, um.

impraticabilità 1 loca impedita, n pl. Syn: condicĭo inaccessibĭlis. 2 morosĭtas, atis, f. 3 → impossibilità.

impratichire 1 exerceo, ere. Syn: instruo; exercitatiōnem alicuĭus rei trado; in usum officii induco; formo; informo. 2 me exerceo (refr); exerceor. Syn: usu disco.

imprecisione incerta ratĭo, f. Syn: modus indistinctus; status indefinītus; ratiōnis nebula.

impreciso incertus, a, um. Syn: indefinītus; indistinctus; nebulosus; lineamentis carens.

impreco ìmprecor

impregnamento 1 (liquoris, umoris) sorbitĭo, f. 2 actus gravidandi, m.

impregnare 1 (liquorem, umorem) sorbeo. Syn: (aliqua re) imbuo; ~ ~ inficĭo. 2 gravido, are. Syn: impraegno; cfr ThLL.

imprendere suscipĭo, ere.

imprendimento 1 → impresa l. 2 tirocinĭum, ii, n.

imprenditore ergolabus, i, m; √Graec. 1 SPY0V = opus et ?'OC~4PG'CV(u = suscipĭo. Syn: susceptor opĕrum.

imprenditoriale ergolabicus, a, um [cfr 'ergolabus']. Syn: quod est proprĭum susceptoris opĕrum.

imprenditorialità opera conducendi

impresa 1 inceptum, i, n. 2 conātus, us, m. Syn: facinus. 3 societas bonis gignendis, f; domus ~ ~. Syn: opus mercatorĭum. 4 expeditĭo, onis, f. 5 egregie factum, n. 6 genĕris insigne, n. Syn: sententiola gentilicĭa; administratĭo, nis f; oeconomǐa, ae f. administratiōnis; fabrĭca, ae f.

impresario ergolăbus, i, m; cfr ThLL. Syn: susceptor; redemptor opĕris; opĕris conductor.

imprescindibile pernecessarĭus, a, um. Syn: non omittendus; necessarĭus; quod praeteriri nequit; a quo recedere non possum (Bacci).

impressionabile 1 commotiōni obnoxĭus. Syn: mobĭlis; ingenĭo mollis; excitabĭlis. 2 colluminabĭlis, e. Syn: illuminabĭlis; colluminatiōnis photographicae patiens.



impressionabilità animi mollitǐa, ae, f.

impressionante anĭmum commovens (part et adi). Syn: sensus eximie occupans; animos permovens.

impressionare 1 commoveo, ere; commoveor (refr). Syn: anĭmum perpello; sensus occupo; praecordia percello; excito. 2 collumino, are [in re photographica].

impressionato 1 commotus, a, um. Syn: pulsus; perpulsus; occupātus. 2 colluminātus, a, um. Syn: luce affectus; luci exposĭtus [in re photographica]; perturbātus, a, um; fortemente - perterrĭtus, a, um

impressione 1 commotĭo, onis, f. Syn: momentum; pondus; animi affectĭo; ~ impressĭo; cfr CIC., ac., 2, 58. 2 colluminatĭo photographica, f. Syn: illuminatĭo pelliculae; expositĭo~; ~ photographica. 3 editĭo, onis, f. 4 sensus, us, m.

impressionismo impressionismus, i, m.

impressionista impressionismi studiosus, a, m f. Syn: artifex ab impressionibus.

impressionistico impressionistĭcus, a, um. Syn: impressionismum redolens.

impresso insĭtus, a, um

imprevedibile non antevisibĭlis [cfr 'antevideo' PRUD., 804; ‘visibĭlis' APUL., mund., 8; PRUD., apoih., 146].

impreveduto 1 improvisus, a, um. Syn: quod praevideri non poterat. 2 inopinātus, a, um. Syn: quod praesciri non poterat; inaudītus subitusque.

imprevidente improvidus, a, um. Syn: incautus; levis.

imprevidenza improvidentǐa ae, f; cfr TERT., adv. Marc., 2, 23. 2. Syn: mens incauta, ae f; neglegentĭa ac temerĭtas; levĭtas.

imprevisto 1 necopinātus, a, um. Syn: praeter exspectatiōnem factus. 2 condicĭo inopinata, f. Syn: res necopinatae, f.pl.

impreziosire pretiosiorem facĭo. Syn: dito et augeo.

imprigionamento in custodĭam inclusĭo, f.

imprigionare 1 in carcerem includo; ~ ~ mitto. 2 in caveam includo. 3 coerceo, ere (transl). Syn: inhibeo.

imprimatur venĭa typis imprimendi, f

imprimé res typis impressa, f.

imprìmo imprimo, is, ere

imprint


improbabile non probabĭlis. Syn: veri non similis; veri dissimilis.

improbabilità res non probabĭlis, f. Syn: nulla veri similitudo; veri dissimilitudo.

improcedibile quaestiōni iudiciarĭae repugnans.

improcedibilità repugnantĭa contra quaestiōnem iudiciarĭam, f.

improduttività nulla fructuum effectĭo, f. Syn: sterilĭtas; ~ oeconomica; fructificandi impotentĭa.

improduttivo fructibus carens. Syn: sterilis; oeconomice ~; non fructificans; vanus; inanis.

improferibile inenuntiabĭlis, e. Syn: ineffabĭlis, e.

impronta 1 signum, i, n. Syn: nota, ae f; character; exemplum a sigillo. 2 impressĭo, onis, f [in technicis, praecipue in re typographica]. 3 specĭes, ei, f [illa naturae suae delineatĭo repentina, quam quis apparendo et excĭtat et relinquit in animis ceterōrum hominum]; - digitale impressĭo digitalis, f.

improntare 1 imprimo (aliquid) vestigiis (alicuĭus rei). 2 formam imprimo. Syn: characterem infero. 3 mutuor, ari.

impronunziabile inenuntiabĭlis, e. Syn: inenarrabĭlis; ineloquibĭlis; impossibĭlis dictu; enuntiatui non idoneus,

improponibile non proponendus. Syn: propositu non ferendus; proponendo illicĭtus; ad proponendum inutilis.

improponibilità impossibilitas proponendi, f.

improrogabile dilatiōnem non ferens; prorogatiōnem ~ ~ .

improrogabilmente nulla dilatiōne. Syn: nulla prorogatiōne.

improvvisare 1 subito dico. Syn: ex improviso dico; ~ ~ carmĭna fundo; ex tempore oratiōnem dico. 2 subito ago; ~ facĭo. 3 personam improviso ago (refr); improviso, as, are.

improvvisata res improvisa, f; facinus improvisum. Syn: in opinata res; factum subĭtum; subĭta actĭo.

improvvisato 1 extemporalis, e. Syn: subitarĭus; repentinus ac fortuītus; ex tempore dictus. 2 incondĭtus, a, um. Syn: impreparātus; incultus.

improvvisatore dictor extemporalis, m; ~ subitarĭus. Syn: ex tempore agens; poeta extemporalis; ~ versus ex tempore fundens.



improvvisazione res subitarǐa f. Syn: actĭo repentina; improvisatĭo, onis, f,

imprudente imprudens, entis

impugnabile confutandus, a, um. Syn: reiciendus; improbandus; reprobandus; iure dubitabĭlis; in controversĭam vocandus.

impugnabilità condicĭo confutanda, f. Syn: ius incertum et retractandum.

impugnante impugnatorĭus, a, um; cfr 'impugnātor' ThLL.

impugnativo improbatorĭus, a, um.

impulsività vehementĭa inconsulta, f. repellens ingenĭum Syn: impotentĭa, ae f; repellens.

impulso incitatrum, i n. (tech.); impulsorĭus (techn.); dictamen, ĭnis n; (psych.)

impuntura sutura duplicata, f. Syn: ictus duplicātus [suendi modus certus ac distinctus].

impunturato filo duplicato sutus (part et adi). Syn: filo geminato confectus.

imputabilità imputabilĭtas, atis f.

imputtanarsi

in [in favorem] pro+abl; in odore di

inabbordabile aditu difficilis. Syn: adeunti non patens.

inabile inhabĭlis

inabilità inhabilĭtas

inabilitare 1 inhabilem facĭo. 2 militĭae ineptum reddo. 3 negotiis inutilem facĭo. Syn: inertem reddo.

inabilitazione inhabilitatĭo, onis, f; cfr ThLL [lectĭo incerta].

inabissamento 1 demersĭo, onis, f. Syn: in profunda traditĭo. 2 lapsus, us, m.

inabissare demergo, ere. Syn: deprimo; opprimo; mitto in abyssum [est item res nautārum].

inabitabile inhabitabĭlis, e. Syn: cultus impatiens.

inabitabilità condicĭo inhabitabĭlis, f.

inabitato inhabitātus, a, um. Syn: habitatoribus vacuus; cultōrum egens; desertus; cultui resistens.

inabrogabile abrogatiōnem non patiens. Syn: quod abrogari non potest.

inaccessibile inaccessibĭlis, e; cfr ThLL. Syn: invĭus; inaccessus; aditu carens; ~ difficilis.

inaccessibilità inaccessibilĭtas, atis, f; cfr ARNOB., in psalm., 138; AUG., coll. c. Max., 14.

inaccettabile inacceptibĭlis, e (inacceptabĭlis); cfr ThLL. Syn: reiciendus; non probabĭlis; haud probandus; exprobandus.

inaccettabile improbandus (sermo).

inaccettabilità ratĭo inacceptibĭlis, f; ~ non probabĭlis. Syn: quod est reiciendum; ~ ~ improbandum.

inacerbire exacerbesco, ere. Syn: exaspero.

inacerbito exacerbātus, a, um. Syn: exasperātus; exulcerātus; LIV., 9, 14, 9: «exulceratos ignominĭa ... animos».

inacidimento forma acida, f.

inacidire 1 acesco, ere; HOR., epist., 1, 2, 54: « sincērum est nisi vas, quodcumque infundis, acescit »; PLIN., nat., 11, 45: « mella vel minimo contactu acescentia ». 2 acidum reddo. 3 → inasprire.

inacidito acidus, a, um. Syn: in acorem corruptus.

inadattabile inconveniens, entis. Syn: qui, quae, quod non cadit in aliquem (in aliquid).

inadattabilità inconvenientǐa, ae, f. Syn: quod non cadit in aliquem (in aliquid).

inadatto 1 non idoneus. Syn: non aptus; non potens; impar. 2 indignus, a, um. Syn: ineptus; alienus.

inadeguato 1 → inadatto. 2 non sufficiens. Syn: non respondens; impar.

inadempibile ad effectum non ducibĭlis [cfr ThLL].

inadempiente haud perficiens, m f.

inadempienza promissi desertĭo, f. Syn: a promissiōne defectĭo; deserta promissĭo; non solutum votum.


Yüklə 0,74 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin