Ioan. De salas, gvmielensis, e provincia castellana, societatis iesv
Yüklə 18,48 Mb.
|
|
eod. tit. & in Hispania l. 4. tit. 11. p. 4. & l. 1. tit. 4. par. 5. l. 1. in princip. ff. de don. Eam autem donationem factam vxori, non confirmari morte hæretici ma- riti, habetur d. l. cùm hic status. Tertiò ex Antonio Gomezio tom. 1. varia. cap. 12. num. 60. triplicem esse conditionem. Prima est casualis, vt si nauis venerit ex Italia, dabo tibi cen- tum. Secũda potestatiua, quæ est in potestate eius, cui fit promissio, si feceris hoc, dabo tibi centum. Tertia mixta, vt si nupseris tali viro, dabo tibi cen- tum. Dico ergo cum Gomezio tomo 3. variar. cap. 14. num. 2. Azor suprà, & Vazquez disp. 119. nu. 5. & 6. quæ debentur reo sub conditione casuali, vel mixta pertinent ad fiscum sub eadem conditione: sed si conditio est potestatiua, non succedit fiscus,<-P>
@@0@ @@1@ hæredes non succederent in illis bonis, eò quod defunctus censetur in culpa fuisse, l. si decem, ff. de verb. oblig. limitant bene Simancas suprà, nu. 11. Couarruuias in pract. cap. 39. Vazquez illo nu. 6. nisi conditio potestatiua posset æquè bene à fisco impleri: legata verò mortuo testatore, pendente quacumque conditione, non transmittuntur ad hæredes legatarij, nec ad fiscum. Vazquez num. 7. cum Gomezio suprà, & in l. 4. Tauri, nu. 4. Siman- cas suprà, num. 62. Similiter, si conditio impleta fuerit post condemnationem, non pertinent ad fiscum bona legata, sicut si impleta esset post mor- tem testatoris, non deferrentur hæredibus legata- rij. Si verò ante condemnationem impleatur con- ditio, confiscantur, vt dicitur l. 1. C. de caduc. toll. & l. interdicit, ff. de conditio. nam vt rectè nota- uit Gomezius cap. illo 14. num. 1. bona futura non confiscantur, sed præsentia, hoc est, tantùm acqui- sita ante sententiam. Hoc in crimine hæresis ad- mittit Tellius Fernandez l. 4. Tauri, num. 48. sed in crimine nefando, & aliis, ait solùm confiscari bo- na acquisita ante crimen. Sed priorem sententiam approbat Vazquez num. 8. quia in omnibus his euentibus eodem modo loquuntur. Quartò, si vxor alicuius crimen comittat habẽs annexam pœnam confiscationis, confiscantur om- nia bona eius dotalia, paraphernalia, arrhæ, quas à sponso accepit, medietas bonorum, quę constante matrimonio lucrata sunt, vbi hæc bona lucrifacta diuiduntur, vt in nostro regno iuxta l. 77. & 78. Tauri, in quibus etiam dicitur, alterum coniugem innocentem non amittere medietatem, quæ illi contingere debebat, vt in eandem l. 77. notat Go- mezius. Quintò, si filius eiusmodi crimen committat, confiscantur omnia eius bona castrensia, & quasi castrensia, quoad dominium, & vsumfructũ: imò & aduentitia, quorũ vsumfructum amittit pater, quia propter tale crimen soluitur filius à cura pa- tris, ratione cuius pater gaudebat vsufructu. Sextò, si pater sic delinquit, confiscantur bona profectitia filij, quia eorum dominium habet pa- ter, & filius solam administrationem. Septimò, cùm bona alicuius confiscantur, con- fiscatur vsusfructus, quem habet, etiamsi graua- tus sit ex testamento post mortem alteri restitue- re: quod grauamen etiam transit ad fiscum, & fun- dus, qui censum habet Ecclesiæ, confiscatur saluo iure pensionis. Hæc omnia Simancas, & Vazquez. De bonis, quæ non confiscantur, agit Vazquez disp. cit. cap. 2. & Simancas illo tit. 9. à num. 61. Octauò, depositum, commodatum, cōductum, quod penes delinquentem est, non confiscatur, sed domino restituitur. Nonò, nec dos vxoris hæretici, nisi scienter hę- retico nupserit, l. si maritus, ff. soluto matrimonio, & cap. decreuit, de hæret. in 6. nomine dotis intel- liguntur bona, quę congruis probationibus mari- to tradita esse constiterit l. 1. C. de dote causa non numerata, & l. si quis posthac, C. de bonis damna- torum, quod pręter Simancam, & Vazquez suprà, docet Couarruu. 1. variar. cap. 7. vel 3. num. 5. & 6. Quocirca & fiscus, sicut hæres vti potest aduersus vxorem delinquentis exceptione non numeratæ dotis, si tamen intra annum à morte mariti id fa- ciat. Decimò, propter delictum mariti non confi-<-P>@@ <-P>scantur bona paraphernalia, vel alio titulo vxori quæsita, nec arrhæ, & donationes propter nuptias factæ vxori, nisi vxor scienter nupserit hæretico, quia ille tunc liberè donare non potuit, sed cum obligatione confiscationis: fit etiam in pœnam delicti, sicut diximus de dote. Si maritus hęreticus consentiente, & iurante vxore vendiderit agrum dotalem, & fiscus ob crimen mariti illum vendi- cet, potest vxor repetere, vt aduerit Simancas nu. 75. quia fiscus cum detrimento vxoris non debet locupletari: limitat Vazquez num. 13. nisi ipsa iam conscia hæresis mariti consensisset, quia tunc eadem ratio esset, quæ de dote, quando mulier scienter nupsit hæretico. Sed non est opus limita- tione: tum quia non est eadem ratio, cùm nubere hæretico sit crimen: non autem cōsentire in ven- ditionem proprij fundi: rum quia lex pœnalis non est extendenda propter similitudinem rationis. Vndecimò, donationes factæ vxori à consan- guineis, ob crimen mariti non confiscantur, nisi factæ essent ea conditione, vt marito acquireren- tur.
Duodecimò, media pars bonorum lucratorum cōstante matrimonio, quę cedit coniugi innocẽti, non confiscatur ob crimen alterius l. 77. Tauri, vbi etiam dicitur, bonorum eiusmodi augmẽtum fieri vsque ad sententiam declaratoriam, quod notat Vazquez num. 14. cum Simanca num. 71. Si vxor alicuius committat crimen, ob quod imposita sit pœna confiscationis, & maritus id sciat, reuocāda est quæcumque alienatio horum bonorum, quo- rum administratio ad maritum pertinebat, ac si vxor post mortem mariti ob crimen proprium ea alienasset, Vazquez ibid. cum Simanca num. 82. & sequentib. Quòd si bona fide maritus alienauerit, non reuocabitur alienatio titulo oneroso, & sem- per maritus alienasse censetur bona fide, nisi fiscus probet contrarium, Vazquez nu. 15. cum Simanca num. 85. ex l. 5. Hisp. tit. 9. lib. 5. nouæ compila. sed gratiosæ reuocantur, Vazquez ibi cum Simanca num. 86. Palac. rubr. de don. §. 66. num. 29. Tellius Fernandez l. 19. Tauri, num. 4. quamuis Rodericus Suarez in legibus fori tit. de lucris, limit. 8. versic.
dicant, nec gratiosas bona fide factas reuocari: quos impugnat Vazquez: quia lex, nostri regni so- lùm concedit alienare inutilitatem, & augmẽtum rei familiaris: quod solùm fit per contractus one- rosos. Non potest maritus post sententiam latam contra ipsum alienare medietatem lucrorum, quę vxori contigit, inuita vxore, etiam si posteà recon- cilietur, sicut neque dotem, aut parapherna: quia ipse sua culpa ad inopiam peruenit. Simancas nu. 87. Vazquez 16. si coniugium contrahatur vbi nō est consuetudo diuidendi lucra, & vterque trans- fert domicilium in locũ, in quo diuiduntur, atten- di debet in diuisione lucrorum locus vbi acquisi- ta sunt, colligit Simancas ex l. 24. tit. 11. part. 4. quę licet dicat, habendam esse rationem loci, vbi con- trahitur matrimonium, addit tamen, & loci, vbi acquiritur lucrum: non autem quò transfertur do- micilium, quasi dicat, si prius contraxerunt matri- monium in loco, vbi diuidebantur lucra, & fue- runt tempore acquisiti lucri in eo loco, vel simili: ad acquirendum lucrum parum refert, si posteà transtulerint domicilium in locum, vbi lucra non diuidũtur, vt videlicet quia ius diuisionis iam erat vtrique acquisitum.
@@0@ @@1@ men, legitima, quam post mortem parentum spe- rabat, non confiscatur, sed post mortem parentum est deferenda damnato filio: quia nōdum est eius, imò nec ius ad illam transfertur in fiscum, quia est remotum, & nec legari à filio poterat: ita Vazquez ex Simanca num. 79. & 80. Decimoquartò, damnato patre non confiscatur vsusfructus, quẽ habebat pater in bonis filij, quia dānato patre filius efficitur sui iuris, & ideò vsus- fructus cōsolidatur cum dominio, quod filius ha- bebat. Simancas nu. 81. Vazquez q. 18. Azor suprà. Decimoquintò, bona clerici, etiam beneficiarij, confiscantur in nostro regno, quia in eo sunt cle- ricorum, & de illis testari possunt. Vnde excom- municatio lata clem. 1. de hæret. & cap. excommu- nicamus, 1. §. 1. de hæreticis in principes & iudices sæculares, qui confiscare præsumpserint bona cle- ricorum etiam propter delictum, locum non ha- bet in nostro regno propter antiquam consuetu- dinem testandi: imò hæc consuetudo confiscandi bona clericorum probata est per quandam extra- uag. Bonifacij, vt docet idem Simancas. Decimosextò, bona relicta alicui cum grauami- ne ea restituendi alteri post aliquod tempus, vel si pater accepit cum hoc eodem onere restituendi filio suo, non confiscantur propter delictum illius. Decimoseptimò, quāuis ius patronatus, eo quòd transit ad hæredes, natura sua, sicut alia bona con- fiscandum erat: tamen ex consuetudine extingui- tur, vt seruitus mancipiorum criminosi. Decimooctauò, bona feudalia non confiscan- tur, quia alienari nequeunt sine consensu veri do- mini, nisi ita liberũ esset feudum, vt alienari pos- set; tunc enim confiscaretur, Vazquez nu. 19. cum Simanca num. 120. Decimononò, vt ait Simancas num. 121. fiscus debet prius satisfacere creditoribus delinquentis, quia illa tantum censentur bona alicuius, quæ de- ducto ære alieno supersunt. Addit etiamsi fiscus ex indulgentia concedat tertiam partem, vel quotam aliam bonorum delinquenti, tantùm teneri ad so- lutionem debitorum pro rata l. si debitor, l. tutor, l. 1. 2. & 3. C. de sententiam passis. Simancas num. 122. Azor suprà. Sed ait Vazquez num. 21. intelligendum, si bo- na confiscata erant sufficientia ad soluenda omnia debita: nam si non sufficerent, posteà ipse veniens ad pinguiorem fortunam, debet reliquum resti- tuere. Soluitur autẽ damnatus ab onere restituen- di, quæ per bona confiscata restitui porerant, quia fiscus subrogatur loco illius. Eadem ratione si cō- fiscẽtur bona tutoris, vel curatoris, ille qui in eius locum substituitur, debet exigere rationem tute- læ, aut curæ à fisco: debita enim tutoris, aut cura- toris subire debet fiscus, sicut & cætera, quare ea non confiscantur. His consonat Sa, verb. fiscus, nu. 3. dicens, ad fiscum transeunt bona cum suis one- ribus, itaque tenetur soluere debita. De debitis post crimen contractis quomodo ea teneatur sol- uere fiscus, dicam posteà. Vigesimò, ex bonis confiscatis extrahi debent alimenta damnati, & filiorum, quando non puni- tur morte. Simancas num. 63. alioqui esset nimium seuera sententia, vt ipse ait. Hæc apud omnes vi- dentur certa, vt iidem tradunt. Vigesimoprimò, hæreticus exterior quantum- cumque occultus, est incapax hæreditatis illi de-<-P>@@
cas num. 124. Vazquez num. 22. ex l. fin. tit. 7. par. 6. & l. 4. tit. 3. p. 6. & l. 4. tit. 26. par. 7. & l. Manichæos, C. de hæret. & in nouella const. 144. de Samarita- nis: vnde hæreditas illa non confiscatur. Addunt Vazquez, & Simancas, hoc esse verum, etiam si hæreticus sit denunciatus, & confessus, & iudi- cum calculis reconciliatus, si nondum est absolu- tus: quia vsque ad absolutionem semper censetur hæreticus, vt sit inhabilis ad hæreditatem, item in aliis criminibus talem hæreditatem non confisca- ri, quia non reddunt auctores suos inhabiles ad illam. Vigesimosecundò, Emphyteusis perpetua tran- sit ad hæredes, temporalis, non perpetua, Simācas num. 99. Couarr. 2. variar. cap. 17. Si dominus dire- ctus emphyteusis perpetuæ sit Ecclesia, ex singu- lari priuilegio eam potest recuperare à fisco, vel fiscum, si maluerit, in emphyteutā habere; ad deli- berandum datur illi biennium: Simancas nu. 104. addens, etiam elapso biennio Ecclesiam restitui posse aduersus fiscum, quia benignius cum Eccle- sia, quàm cum fisco agendum est. Meliorationes factæ ante crimen ad Ecclesiam, quæ habet do- minium directum emphyteusis, pertinẽt, vt ex Si- manca num. 108. & Sarmiento 1. select. cap. 4. ait Vazquez num. 24. vnde bene infert non confisca- ri; secus, inquit, factæ post crimen, quantùm ad ea- rum pretium, quia à die criminis omnia bona de- linquentis obligata manent fisco, inter quæ labor & industria, & expensæ delinquentis, quibus em- phyteusis meliorata est, meritò computantur. Sed ego de hoc dubito, quia dominus directus nō de- bet cogi ad soluendas meliorationes: fortè enim illis non indiget, sed pretio, nec ex alterius crimine debet damnũ pati, maximè in bonis pro- priis, qualia reuera sunt meliorationes, quæ non possunt iam vtiliter extrahi à re emphyteutica, nec demoliri sine maiori damno: & quod ex in- dustria, & labore hæretici alicui non confiscatur, sed pretium, quod ex industria sua habuit, vel ha- bere debuit: nunquid si gratis pro me iter fecit, vel in meo codice hæreticus scripsit, debeo ego posteà pretium reddere fisco? nequaquā, sicut nec debeo soluere aliquid religioni, si religiosus pro me gratis laborauit. Vigesimotertiò, si verò emphyteusis perpetua erat domini sæcularis, inter bona possessoris de- linquentis confiscatur, & fiscus manet emphyteu- ta, quia fiscus succedit loco hæredis ipsi delinquẽ- ti. Si tamen crimen esset contra dominum directũ emphyteusis, illa cum meliorationibus ad directũ dominum rediret. Vigesimoquartò, emphyteusis temporalis non confiscatur, sed cũ meliorationibus ad dominum reuertitur, & vsusfructus cum dominio directo consolidatur, Sarmientus suprà, num. 4. cùm verò confiscatur emphyteusis, reseruatur ius suum in- tegrum directo domino, Simancas nu. 97. Quan- do verò pretium, quod melioratione rei alienæ, vel impignoratæ expensum est, compẽsari debeat ex fructibus, fusè Simancas à num. 111. & Couarr. 1. variar. cap. 8. Vigesimoquintò, de maioratuum confiscatione, vide Vazquez illa disput. 169. cap. 4. Simancam in instit. tit. 9. à num. 252. qui ait, Si maioratus insti- tutus sit largitione Principis concedentis bona maioratus, & illum instituentis, confiscari posse,<-P> @@0@ @@1@ concedererur ob crimen hæresis confiscari non posse: sed hoc meritò reiiciunt Vazquez, & alij quia tale priuilegium, vt non confiscetur, aliquid debet operari, ne inutile sit. Imò addit Vazquez nec immeritò, si pœna confiscationis propter hæ- resim applicaretur fisco Ecclesiastico à Pontifice, vt fieri posset, etiam maioratum institutũ à Prin- cipe sæculari ex propiis bonis, cōfiscari posse, quia priuilegium Principis sæcularis nō operatur con- tra legem Pontificiam, nec census Principis sæcu- laris esse videtur, vt maioratus ille non possit con- fiscari à Papa, sed vt non possit confiscari à suis ministris, vel successoribus: qui tamen possent hoc priuilegium reuocare, sed si non reuocaretur, non comprehenderetur talis maioratus sub lege con- fiscationis. Si verò maioratus institutus sit conces- sione legis, sicut in nostro regno per legem 27. Tauri vnicuique cōcessum est, vt tertiam & quin- tam partem suorum bonorum cuilibet filiorum relinquere possent præter legitimam pottionem, cum perpetuo onere eas non alienandi, sed perpe- tuo iure ad successores transmittendas: ait etiam Simancas, cōfiscari posse, etiamsi adderetur clau- sula, quæ communiter addi solet, vt ea bona propter
statoris non potest legi præiudicare. Sed hoc me- ritò etiam reprehendit Vazquez cum Castro 2. de iusta hæret pun. cap. 2. post med. Tellius Fernan- dez l. 27. Tauri à num. 17. Sarmientus 1. Selectarũ cap. 4. num. 5. Molina 4. de primogeniis cap. 11. nu. 31. etiamsi in institutione maioratus non addatur clausula illa, vt propter nullum crimen possit confiscari; & etiamsi, vt bene dicit Sotus 4. iust. quæst. 1. ar. 1. dicamus, in bonis maioratus possessorem habere dominium directum: potest enim esse dominium sine potestate alienandi, vt colligitur ex Galat. 4. Quandiu hæres paruulus est, nihil differt à seruo, &c. & cùm res illænunquam sint sine domino, nec sit alius dominus, nisi possessor, ille est verus domi- nus, vt docet Simancas: nihilominùs tamen maio- ratus ille non confiscatur, nec fideicommissum, propter crimen possessoris, quia æquum non est, vt propter eius crimen alij iure suo priuentur, & in bonis ad quæ ex voluntate primi institutoris ius habent, iacturam patiantur, sicut fatetur Si- mancas ea bona, in quibus hæreticus non habet dominium, sed vsumfructum, confiscari nō posse: quia non debet fiscus cum iactura innocentium locupletari. Sic etiam l. 3. ff. de interdictis, & rele- gatis dicitur, quæ verò non à patre, sed à genere, à ci- uitate, à rerum natura tribuuntur, ea manere filiis incolumia. Et illam clausulam posse apponi ab in- stitutione maioratus probatur ex l. illa 27. Tauri, vbi conceditur facultas illa instituẽdi maioratum cum facultate imponendi quæcumque onera, & conditiones quascumque possessoribus: ergo po- terit ponere grauamen, vt si possessor crimen tale commiserit ipso facto, trāseat maioratus ad succes- sorem: & clausulam illam, vt non possit confiscari, semper censeri appositam rectè probat Vazquez cum Molina, & Tellio, quia mens instituentis est, vt maioratus perpetuò transeat ad successores, & propter nullum crimen possessoris extinguatur. Cùm autem clausula diceret, ipso facto, transire ma- ioratum ad successorem, intelligenda est de facto per sententiam declarato, vt docet Vazquez: rectè igitur Sa, verbo, fiscus num. 1. ait, in prohibitis alie-<-P>@@
pter crimen instituentis confiscari hunc maiora- tum posse, sed tantòm vsumfructum, quem habe- bat pro vita sua. Hoc verum esse meritò ait Vaz- quez, quando vinculum est institutum donatione inter viuos, secus si testamento: certum etiam est quod ait, maioratum institutum post crimen, con- fiscari. Rectè etiam aduertit cum Molina 4. de pri- moge. cap. 11. nu. 69. quando maioratus priuilegio Regis institueretur ab aliquo ex bonis propriis vltra tertiam & quintā partẽ lege concessam, non confiscari ob crimen possessoris: tũ quia concessio Regis æquiualet concessioni legis, tùm quia in eo casu successores nō à possessore, sed à primo insti- turore accepturi erāt maioratũ: ergo nō est æquũ, vt propter crimen possessoris illum amittant. Sed quid, si de maioratus institutione non con- stat? Simancas ait, semper confiscari inter alia bo- na possessoris: quia semper præsumitur ex dona- tione, & largitione Principum fuisse institutum. Melius autem Vazquez cum Molina suprà, num. 70. & cap. 2. num. 18. docet, maioratum, de cuius institutione non constat, præsumi institutum ex priuatis bonis, ideò non confiscari: fortasse hac ra- tione Sa, verb. fiscus, num. 5. dixit, in dubio tenen- dum contra fiscum. In maioratibus Regum, & aliorum Principum, qui electione populi instituti sunt, Castro 2. de iu- sta hæret. punit. cap. 7. & Simancas tit. 46. num. 75. dicunt, patre delinquente deuolui maioratum ad filium innocentem, iure hæreditario: quia in pri- ma populi electione omnes successores instituti, sunt legitimi hæredes ordine suo, ac proinde nul- lus accipit maioratum à possessore propinquo, sed ab ipso populo, qui elegit, & ita eadem ratio est de hoc maioratu, & de aliis secundi generis. Vazquez etiam notat, confiscationem propter alia peccata ad fiscum Principis sæcularis pertinere, vt docet Couarr. 2. variar. cap. 9. Simancas tit. 9. num. 127. nisi donatione Principis pertineat ad Duces, Mar- chiones, &c. Similiter confiscatio propter hære- sim ad fiscum Principis sæcularis pertinet cap. se- cundùm leges de hæret. in 6. licet, vt notat Siman- cas nu. 132. olim tertia pars dabatur domino tem- porali, tertia officio inquisitionis, tertia Romanæ Ecclesiæ. Iam in Hispania totum cedit inquisitio- ni pro stipendiis ministrorum, & expensis neces- sariis. Si bona hæretici sunt in diuersis regnis, vni- Yüklə 18,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|