Ioan. De salas, gvmielensis, e provincia castellana, societatis iesv

Reddite, quæ sunt Cæsaris, Cæsari. Matth. 17. 411. a


Reges gentium à quibus accipiunt tributa. Matth. 17.

105. a. 111. a

Ergo liberi sunt & filij. Matth. 17. 301. a. 304. e. 354.

d. 355. d

Quodcumque ligaueris super terram, erit ligatum &

in cœlis. Matth. 18. 151. b. & a. 154. c. d. 155. e


Vbi fuerint duo, vel tres. Matth. 18. 175. e


Si vis ad vitam ingredi, serua mandata. Matth. 19.

78. c

Si vis perfectus esse, vade & vende omnia quæ habes, &

da pauperibus. Matth. 19. 213. d


Reddite quæ sunt Cæsaris, Cæsari. Matth. 22. 108. b.

127. a. b. c


Rogate ne fuga vestra fiat hyeme, vel Sabbatho. Matth.

24. 595. c

Prædicabitur hoc Euangelium in vniuerso mundo.

Matth. 24. 626. c. 627. d

Hic est sanguis noui & æterni testamenti. Matth. 26.

579. d.

Docentes seruate omnia quæcumque mandaui vobis.

Matth. vlt. 143. d. 147. a. b

Euntes docete omnes gentes, baptiz antes eos. In nomine

Patris & Filij, & Spiritus sancti docentes seruare

omnia quæcũque mādaui vobis. Matth. vlt. 620. a. b

Et regnabit in domo Iacob in æternum, & regni eius

non erit finis. Luc. 1. 144. d@@


Vt describeretur vniuersus orbis. Luc. 2. 129. c

Sedens docebat. Luc. 5. 344. c


Qui vos audit, me audit, & qui vos spernit, me spernit.

Luc. 10. 222. a

Designauit dominus & alios septuaginta duos. Luc. 10.

155. a


Quis me constituit iudicem. Luc. 12. 125. a. 126. b

Ad duritiam cordis vestri. Luc. 16. 574. b

Lex & Prophetæ vsque ad Ioannem. Luc. 16. 597. b.

598. b

Ecce duo gladij hic. Luc. 22. 120. d


Reges gentium dominantur eorum, non sic erit inter vos.

Luc. 22. 106. a. 111. d. 123. e. 125. a. 126. a

Ei qui vult tecum iudicio contendere, & tunicam tuam

tollere, dimitte ei & pallium. Marc. 5. 109. c. d

Nemo est qui reliquerit domum, aut fratres, aut sorores,

aut patrem, aut matrem, aut filios, aut agros pro-

pter me, & propter Euangelium, qui non accipiet cen-

ties tantùm in tempore hoc, domos, & fratres, & so-

rores. Marc. 10. 581. b

Prædicate Euangelium omni creaturæ. Marc. vlt. 619. a

620. d.

Illuminat omnem hominem venientem in hunc mun-

dum. Ioan. 1. 27. a


Lex per Moysem data est. Ioan. 1. 576. a


Lex per Moysem data est: gratia & veritas per Iesum

Christum facta est. Ioan. 1. 619. a. 620. c


Nisi quis renatus fuerit. Ioan. 3. 593. b, c. 598. c. d.

601. b

Omne iudicium dedit filio. Ioan. 5. 33. b

Illa lex tota erat vmbra. Ioan. 7. 630. d.


Cùm mẽdacium loquitur,, ex propriis loquitur. Ioan. 8.

95. a


Ego autem dico vobis, nō resistere mala. Ioan. 18. 110. d

Sicut misit me pater, ego mitto vos. Ioan. 20. 144. c

Pasce oues meas. Ioan. 21. 121. c. 151. b. 208. e


Quid tentatis imponere iugum super ceruices discipulo-

rum, quod neque patres nostri, neque nos portare po-

tuimus? Actor. 15. 22. d. 101. e. 102. b. 569. c.


571. d. e.


Vt abstineatis vos ab immolatis simulacrorum, & san-

guine, & suffocato, & fornicatione. Actor. 15. 145. a

c. 610. d.

Attendite vobis, & vniuerso gregi in quo vos spiritus

sanctus posuit, regere Ecclesiam Dei. Actor 20. 156.

a. 157. e

Testamentum nouum melioribus promissionibus sanci-

tum est. Hebr. 8. 579. e

Si illud prius culpa vacasset, non vtique secundi locus

inquireretur. Hebr. 8. 569. a. 570. e


Vmbram habens lex futurorum. Hebr. 10. 630. d. e

Hestiam, & oblationem noluisti. Hebr. 10. 594. b


Qui vocat ea quæ non sunt, tanquam ea quæ sunt.

Rom. 4. 32. & e. d

Infirmum in fide sustinete. Rom. 4. 600. e

Lex iram operaiur. Rom. 4. 569. b. 571. b


Lex subintrauit, vt abundaret delictum. Rom. 5. 569. b

571. b

Peccatum vobis non dominabitur, non enim est is sub le-

ge, sed sub gratia. Rom. 6. 301. d. 302. e

Lex in homine dominatur, quandiu viuit. Rom. 7.

592. b.

Concupiscentiam nesciebam, nisi lex diceret non concu-

pisces, & peccatum per mandatum operatum est in

me omnem concupiscentiā. Rom. 7. 569. b. 571. a. b

Sentio aliam legem in membris meis. Rom. 7. 5. b. 52. e,

e. 53. c

@@0@

@@1@Index locorum sacræ Scripturæ.

Occasione accepta per mandatum, peccatum operatum

est in omnem concupiscentiam. Rom. 7. 56. e

Lex quidem sancta, & mandatum sanctum, & iustum,

& bonum. Rom. 7. 55. b

Itaque fratres & vos mortificati estis legi per corpus

Christi, vt sitis alterius, qui ex mortuis resurrexit, vt

fructificetis. Deo. Rom. 7. 592. c


Lex spiritus vitæ. Rom. 8. 619. b. 620. e

Non est volentis, neque currentis. Rom. 9. 571. d


Finis legis Christus ad salutem omni credenti. Rom.

10. 34. b

Omnia in figura contingebant illis. 1. Cor. 10. 587. c


Nemini quicquam debeatis, nisi vt inuicem diligatis.

Rom. 13. 89. a. 106. a. 111. a, b

Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit.

Rom. 13. 222. b. 301. d. 344. d. 345. b. 355. e

Omnes qui sub lege sunt, sub maledicto sunt. 1. Timot. 1.

302. c

Iusto non est lex posita, sed iniustis. 1. Timot. 1. 301. d.

303. b. & seqq. 621. a

Nemo militans Deo implicat se negotiis sæcularibus.

2. Timot. 2. 125. b. 126. d

Dolens quod auersus nos erat chirographum decreti,

quod erat contrarium nobis, & ipsum tulit de medio,

affigens illud cruci Coloss. 2. 592. a

Scitis quæ præcepta dederim vobis per Dominum Iesum,

Itaque qui hanc spernit, non hominem spernit, sed

Deum. 1. Thessal. 4. 222. b

Tenete traditiones quas didicistis siue per sermonem, siue

per epistolam. 2. Thessal. 2. 474. c

Ego quidem absens corpore, præsens autemspiritu, iam

indicaui vt præsens eum 1. Cor. 2. 135. b. 154. d

Iam quidem omninò delictum est in vobis, quia iudicia

habetis inter vos. 1. Cor. 6. 109. d

Pretio empti estis, nolite fieri serui hominum. 1. Cor. 7.

143. b. 148. b


Nolite fieri serui hominum. 1. Cor. 7. 106. a. 111. b


Factus sum iis, qui sub lege sunt, quasi sub lege essem.

1. Cor. 9. 302. d

Factus sum iis qui sub lege sunt quasi sub lege essem, vt

eos qui sub lege erant, lucrifacerem .1. Cor. 9.

302. d

Vbi spiritus domini, ibi libertas. 1. Cor. 3. 143. b. 148. b

301. d. 303. a. 619. b, 620. e@@

Habentes eundem spiritum. 2. Cor. 4. 19. a

Vnus Dominus Iesus Christus. 2. Cor. 8. 106. a. 111. b, c


Prius enim quàm veniret à Iacobo, cum gentibus ede-

bat, sed cùm vidissem quòd non rectè ambula-

rent ad veritatem Euangelij, dixi Cephæ coram om-

nibus. Galath. 2. 613. & seqq. vsque 618. per totum.

Lex propter transgressionem posita est. Galath. 3. 301. a

304. b. 578. c, d

Lex subintrauit, vt abundaret delictum. Galath. 3.

578. d

Lex posita est, donec veniret semen. Galath. 3. 597. d

598. b. 600. c

Ordinata per Angelos in manu mediatoris. Galath. 3.

576. b. 591. b. 592. b

Misit Deus filium suum factum sub lege, vt eos qui sub

lege erant, redimeret. Galath. 4. 620. d, e. 621. c, d

Non sumus ancillæ filij, sed liberæ: qua libertate Chri-

stus nos liberauit. Galath. 4. 301. a. 304. e. 619. b

621. a, b

Si spiritu ducimini non estis sub lege. Galath. 5. 301. c. 302.

d, & per totum. 619. b. 620. e

Testificor omni circumcidenti se, quoniam debitor est

vniuersæ legis faciendæ. Galath. 5. 595. e

Christus fecit vtraque vnum, & medium parietem ma-

ceriæ dissoluit, legem mandatorum decretis euacuans.

Ephes. 2. 592. d, e

Legem mandatorum decretis euacuans. Ephes. 2. 594.

a. 604. d

Vnus dominus, vna fides, vnum baptisma. Ephes. 4. 106.

a. 211. b, c

Ipse dedit quosdam Apostolos, alios Prophetas, alios Pa-

stores, & Doctores. Ephes. 4. 156. a, b. 157. e. 188. b

Serui obedite dominis carnalibus. Ephes. 6. 143. c. 148.

b, c


Filij obedite parentibus. Ephes. 6. 223. a

Madata eius grauia non sunt. 1. Ioan. 5. 631. b


Vnus est legislator, & iudex, qui potest perdere & saluare.

Iacob. 4. 144. a. 148. d

Subiecti estote omni humanæ creaturæ propter Deum.

1. Petr. 2. 223. a. 345. c

Vos genus electum, regale sacerdotium. 1. Petri. 2. 190. e

Habes claues mortis & inferni. Apoc. 1. 144. a

Non mittam super vos aliud pondus. Apoc. 2. 631. a

@@0@

@@1@

#(IMAGE)

INDEX RERVM, ET

MATERIARVM PRÆCIPVARVM,

QVÆ IN TOTO HOC VOLVMINE

CONTINENTVR.

A

AAron consecratus in sacerdotem.

125. d

Aaroni fuit prohibitum sub morta-

li ingredi Sanctuarium intra ve-

lum. 254. a

Abbas stare debet immediatè post Episcopum:

Præfertur Episcopo in rebus spectantibus ad

regulam. 165. a

Abbas minores ordines conferre potest, & vtitur

baculo pastorali, annulo, & mythra. ibid. b

Abbas habet ordinariam iurisdictionem. ibid.

Abbas non potest præcipere Monacho præter id,

quod in regula continetur. 167. b

Abbates congregant Conciliũ, quo constituunt id

quod est opus ad conseruationẽ regulæ. 165. e

Abbatem vel Episcopũ si solo verbo quem com-

pellet Pontifex Romanus, statim fit Abbas, vel

Episcopus. 446. c

Abbates quinam possint leges condere. 165. b. c

Abbatissa non potest excommunicare: habet ta-

men iurisdictionem spiritualem ordinariam.

183. a

Abbatissa interdum potest suspendere ab officio,

& beneficio subtrahere præbendas. ibid. d

Abbatissam non habere iurisdictionem quomodo

probetur. ibid. d. e

Abbatissa nō potest facere noua præcepta. 184. a

Abbatissa potest præcipere sub mortali peccato.

ibid. b. c

Abbatissa habet iurisdictionem in moniales, &

quam. ibid.

Abbatissa administrationem habet, & iurisdictio-

nem dignitati suæ annexam. 319. c

Abel quo ductu obtulerit sacrificium. 73. d

Abel virgo, sacerdos & martyr. 149. c

Abel & Cain obtulêre primitias. 587. c

Abraham duos filios habuit, vnum de ancilla, al-

terum de libera. 6. d

Abraham creditus fuisse Rex, vel supremus Prin-

ceps. 107. e

Abraham soli demandata est circuncisio, & po-

steritati eius. 576. d

Abraham meruit saltem ex congruo, vt Christus

ex ipsius progenie nasceretur. 577. c

Abraham iustus. ibid.

Abraham vixit ante legem. 581. d


Abraham spoliorum, quæ de hostibus victis cepe-

rat, decimas obtulit Melchisedech sacerdoti.

587. d

Abraham iustus debuit citcuncidi. 598. e

Abrogatio legis quid. 466. b. c

Abrogatio non pertinet ad legem. 62. d

Abrogatio & derogatio quomodo differant. 82. a
@@

Abrogatio legis est exorbitans. 469. b. & quando

non. ibid. c. d

Abrogatio legis odiosa est. 451. c

Abrogatio sine causa valida est. 448. e

Abrogationis, & irritationis discrimen. 466. c

item derogationis, & abrogationis. ibid.


Abrogatio legis citiùs fit per nouam voluntatem

Principis, scientis consuetudinem. 483. e

Abrogatio, dispensatio, interpretatio, & irritatio

legis in quibus differant, & vniuscuiusque mu-

nus. 505. d

Abrogare legem veterem Christus potuit, ac in il-

la dispensare. 591. a, b

Abrogatio veteris legis pertinebat ad dignitatem

Messiæ. 593. a

Abrogatio veteris legis quomodo facta. 594. a

Abrogatio legis veteris non est facta in die Pente-

costes quoad obligationẽ pro toto orbe. 600. d

Abrogatio legis veteris fuit consummata in die

Pentecostes. 601. d

Absens nemo debet iudicari. 377. a. b

Absoluere seipsum nemo potest. 313. e. 319. c


Absolui potest inuitus ab excommunicatione.

417. c

Absolutionis vis, & in quo differat à dispensatio-

ne. 507. b. c

Absolutio à censura si metu fiat, inualida est.

509. c

Absolutio à censuris quid. 512. c. d

Abstinentia vitam breuiorem reddere licet. 261. e


Abstinentia carnis si sit mortis periculum potest

despici. 265. b

Abstinentia ab omni cibo ad vitam necessario nō

est semper malum. 266. b

Abstinentia à carnibus etiam cùm non est alius

cibus potest esse honesta. 267. a

Abstinentia cum periculo mortis non est seruan-

da, & esset peccatum. 267. a, b. c

Abstinere à mediis quibus propriam tueatur vi-

tam, nemo tenetur abstinere. 399. b

Abstinẽdi à sanguine & suffocato præceptum fuit

ante legem Moysis. 588. c

Academiarum magistri, & professores quosnam

iudices habeant. 327. a

Acceptationis legis modus quis esse debeat. 293.

a. c

Acceptio personarum in quibus committatur.

531. a

Accessorium non tenet si non teneat principale.

552. d

Acceptatio præsumitur in fauorabilibus. 449. e

Accusator sui nemo debet esse ex æquitate.

378. b

Accusatoris clamore non indiget euidentia pa-<-P>

@@0@

@@1@Index rerum & materiarum.

<-P>sceleris. 391. a

Achaz & Manasses cur reprehensi. 148. d

Actio externa iusta vocatur ius ab Aristot. 4. b


Actio non datur in foro extremo ex obligatione

naturali. 437. a

Actiones in iure quomodo & quando conscriptæ.

46. d, e

Actiones Dei necessariæ non subiacent legi æter-

næ. 64. c

Actiones Dei liberæ non sunt propriè subiectæ le-

gi æternæ. ibid. d

Actionis cuiuscunque humanæ ratio sumitur ex

fine. 452. a

Actio solet appellari omissio. 457. e

Actor sequatur forum rei. 346. b


Actum intelligitur in pactis quod consuetum est.

501. b

Actum quando lex annullat in alicuius fauorem, si

cedat in dispendium eius, impeditur effectus.

417. e

Actum non vitiat modicæ solemnitatis omissio.

552. d

an Acta contra ius naturæ facta sint irrita, vel non,

regulæ quædam. 418. d, e

Acta quibus deest aliqua solemnitas cur irritentur

437. c

Acta Executoris, Nuncij, vel Legati Apostolici fir-

ma sunt, quousque certior factus sit se esse à

Pontifice reuocatum. 282. c

Acta procuratoris absentis volent, donec reuoca-

tio sit manifesta. 282. b, c

Acta contra leges facta non valent. 421. c, d

Actus fidei, spei, & charitatis perfectissimi. 583. b


Actus aliqui Religionis exterius consummantur.

586. e

Actus virtutum Theologalium, & religionis inte-

rius sæpissimè consummantur. 622. e

Actus obedientiæ quomodo fiat. 54. c

Actus cuiuslibet virrutis præcipi, & cuiuslibet vitij

prohiberi lege humana potest. 211. c, d

Actus virtutum non possunt omnes lege humana

præcipi. 212. d

Actus intellectus nullus præcisa voluntate obli-

gandi habet rationem legis. 15. d

Actus intellectus an sit lex naturæ. 73. c

Actus intelligendi, & verbum inseparabiliter se

habent, & pro eadem regula reputantur. 16. b

Actus aliqui naturæ intellectu alijs sunt imperati

ab intellectu, & voluntate. 7. c

quoad Actus internos homo soli Deo subditur.

208. e

Actus interni quando ab Ecclesia iudicari possint,

& qui. 196. b, c, d, e

Actus internos non potest præcipere potestas hu-

mana. 207. d

Actibus merè internis obligationes, nec alij con-

tractus fieri nequeunt. 196. a

Actus internos proprios difficillimum est cogno-

scere. 208. b

Actus merè interni non possunt humana lege im-

perari. 194. c

in Actibus internis non est expediens leges feren-

di potestas. 206. e

Actus interni quinam subijciantur iurisdictioni

humanæ. 205. d

Actus interior dupliciter comparari potest cum

exteriori. 196. b

de Actibus tum internis, tum externis longissima<-P>@@

<-P>disputatio, an possint præcipi, nec ne. 193. &c.

vsque. 208

Actus in moralibus non excedunt intentionem

agentium. 236. a

Actus agentium non operatur vltra intentionem

eorum. 293. e, 363. d. 530. e

Actus vitiorum sunt prohibiti iure naturæ. 212. c

Actus omnes, quos expedit esse prohibitos, aut

præceptos, sunt prohibiti, aut præcepti iure na-