İsim ve Sıfatlar Tevhidinde Ehl-i Sünnet’in Muhaliflere Cevabı

Abdullah b. Mes’ûd -radiyallâhu anh-

“Her kim kendisinin mü’min olduğuna dâir şahitlik ederse, kendisinin cennette olduğuna da şahitlik etsin.”Abdullah b. Ahmed “es-Sünne” (No: 711, 721); el-Lâlekâî (No: 1779). Eserin senedindeki râviler, Muğire b. Mıksem ed-Dabbî dışında güvenilirdir. Muğîre ise her ne kadar sika mutkin ise de özellikle İbrâhim’den olmak üzere tedlîs yapardı. Bk. Takrîbu’t-Tehzîb (sh: 966).Ayrıca bk. Tehzîbu’t-Tehzîb (10/242-243).

“Bir adam Abdullah b. Mes’ûd’un yanında ‘muhakkak ben mü’minim’ deyince İbn-i Mes’ûd ona: Muhakkak ben cennetteyim (cennetliğim) de’ dedi. Daha sonra İbn-i Mes’ûd adama şöyle dedi: ‘Fakat biz Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine inanıyoruz (de),’” Ebû ‘Ubeyd “el-Îmân” (No: 11); İbn-i Ebî Şeybe “el-Îmân” (No: 22); Abdullah b. Ahmed “es-Sünne” (No: 655, 668); Taberânî “el-Kebîr” (9/No: 8792) ve el-Lâlekâî (No: 1780). Eser hakkında Heysemî Mecmâu’z-Zevâid (1/55)’de: “Taberânî el-Kebîr’de rivâyet etmiş olup, ricâli güvenilirdir” demiştir. el-Elbânî’de Ebû ‘Ubeyd’in “el-Îmân” kitabına düştüğü dipnotta: “İsnâdı, Şeyhayn’ın şartına göredir” derken, İbn-i Ebî Şeybe’nin “el-Îmân” kitabına (sh: 21) düştüğü dipnotta: “Mevkûf olup, isnâdı sahihtir” demiştir.

“Bir adam Abdullah b. Mes’ûd’a gelir ve şöyle der: ‘Ey Ebâ Abdirrahmân! Ben binekli yolcularla karşılaştım ve onlara: ‘Siz kimsiniz? dedim.’ Onlar da (bana): ‘Bizler mü’minleriz’ dediler. Adamın bu sözü üzerine İbn-i Mes’ûd şöyle dedi: ‘Onlar biz cennet ehliyiz de demediler mi?!” Eser bazı rivâyetlerde: “Biz İbn-i Mes’ûd ile birlikte bir yolculuktayken bir kafileyle karşılaştık ve onlara: ‘Topluluk kimdir?’ diye sorduk. Onlar: ‘Bizler mü’minleriz’ diye cevap verdiler. Bunun üzerine İbn-i Mes’ûd şöyle dedi: ‘Biz cennet ehliyiz de deselerdi ya!’ lafzıyla rivâyet edilmiştir. Abdürrezzâk “el-Musannef” (No: 20106); Ebû ‘Ubeyd “el-Îmân” (No: 10); İbn-i Ebî Şeybe “el-Îmân” (No: 23);Abdullah b. Ahmed “es-Sünne” (No: 656); Taberânî “el-Kebîr” (9/No: 8791); İbn-i Batta “el-İbânetü’l-Kübrâ” (No: 1167) ve el-Lâlekâî (No: 1781) Ebû Vâil Şakîk b. Seleme el-Esedî’den. el-Elbânî Ebû ‘Ubeyd’in “el-Îmân” kitabına düştüğü dipnotta: “İsnâdının Şeyhayn’ın şartına göre olduğunu” söylerken, İbn-i Ebî Şeybe’nin “el-Îmân” kitabına düştüğü dipnotta (sh: 21, 22 nolu dipnot): “İsnâdı sahihtir” demiştir.

“Bir adam Abdullah b. Mes’ûd’a: ‘Ben mü’minim’ der. İbn-i Mes’ûd da ona: ‘Sen cennet ehlinden misin?’diye soru sorar. Adam: ‘Dilerim’ der. Bunun üzerine İbn-i Mes’ûd şöyle der: ‘İkincisini (cenneti) (Allah’a) havale ettiğin gibi ilkini de (imanı da) (O’na) havale etseydin ya!” Ebû ‘Ubeyd “el-Îmân” (sh: 67) ve Âcurrî “eş-Şerîa” (sh: 137). Ayrıca eseri Âcurrî “eş-Şerîa” (sh: 139) ve İbn-i Teymiyye “Mecmûu’l-Fetâvâ” (7/667, senedsiz): “Bir adam İbn-i Mes’ûd’un yanında: ‘Muhakkak ben mü’minim’ der. Bunun üzerine İbn-i Mes’ûd’a: “Ey Ebâ Abdirrahman! Bu adam mü’min olduğunu idda ediyor’ denilir. İbn-i Mes’ûd da onların bu sözü üzerine: ‘Ona bir sorun bakalım, o cennette midir yoksa cehennemde mi?’ der. Onlar hemen adama bunu sorarlar. Adam da onlara: ‘Allah en doğrusunu bilir’ diye karşılık verir. Adamın bu cevabı üzerine İbn-i Mes’ûd ona: ‘İkincisini (cennet ya da cehennemde olduğunu) (Allah’a) havale ettiğin gibi ilkini de (imanını da) (O’na) havale etseydin ya!” lafzıyla İbn-i Mes’ûd’dan rivâyet etmişlerdir. el-Elbânî, Ebû ‘Ubeyd’in “el-Îmân” kitabına (sh: 67) yaptığı tahkikte eserin isnâdının sahih olduğunu söyler.